باشگاه خبرنگاران-جلال آل احمد كه چندين دهه قبل و در اوج درخشش خود در عرصه ادبيات با نگارش كتابهايي چون خسي در ميقات و مدير مدرسه سر به بالين خاك نهاده و گرد ياس را در هواي ادبي خانه عزيزانش پاشيد، اين روزها و نزديك به گذشت 4 ماه از كوچ هميشگي سيمين دانشور از دنياي فاني در تاريخ 18 اسفندماه سال 1390 شاهد واماندگي خانه عشق خود در حين توجه ناكام مانده سازمان ميراث فرهنگي و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي است.
اين خانه كه روزي محل گذر اديباني چون نيما يوشيج بوده، در حال حاضر ميراثي شده كه هنوز گرد گذر زمان را بر روي خود نديده، سايه ميراث فرهنگي را بر تك تك آجرهاي چيده به دست قلم به دستي چون جلال آل احمد مي بيند، اما گويا اين سايه سنگين بنا بر گفته وارثان ديگر اين خانه هنوز مجوز افتادن بر سر خانه هميشه پايدار و زنده سيمين دانشور را ندارد.
ليك اين خانه همچون خانه نيما يوشيج هنوز وارثان حقيقي خود را نيافته و در آغاز راه افتادن به سرازيري فراموشي و نسيان است.
حرف آخر آن كه بهتر است مسئولان به جاي پيشي گرفتن از يكديگر در امر احراز مالكيت نسبت به خانه اشخاص رده اول و نامي ادبيات معاصر ايران، تدبيري در خصوص زوددن گرد فراموشي از اين گونه خانه ها انديشيده و بار ديگر آن ها را با تبديل شدن به موزه كتابخانه و يا هر چيز ديگر از نظر معنوي احيا كنند تا هم نام بزرگان تاريخ ادب كشور زنده بماند و هم دل ساير اديبان پيشكسوت و نو قلم اين مرز و بوم به حمايت همه جانبه مسئولان از داشته ها و ميراثشان گرم شود./ي2