الهی، بسیار كسانی دعوی بندگی كرده‌اند و م از ترك دنیا زده‌اند، تا دنیا بدیشان روی آورد، جز وی همه را پشت پا زده‌اند. این بنده در معرض امتحان درنیامده شرمسار است، به حقِّ خودت «ثَبِّت قلبی علی دینك!»
الهی، شكرت كه فهمیدم كه نفهمیدم.
الهی، گریه زبان كودك بی‌زبان است، آنچه خواهد از گریه تحصیل می‌كند. از كودكی راه كسب را به ما یاد داده‌ای، قابل كاهل را از كامل مكمّل چه حاصل؟
الهی، اگر بخواهم شرمسارم، و اگرنخواهم گرفتار.
الهی! مكش این چراغ افروخته را، و مسوزان این دل سوخته را، و مَدَر این پرده دوخته را، و مران این بنده آموخته را.
الهی از آن خوان كه از بهر خاصان نهادی، نصیب من بینوا كو؟ اگر می‌فروشی، بهایش كه داده و گر بی‌بها می‌دهی بخش ما كو؟