به گزارش
خبرنگار فناوری اطلاعات
باشگاه خبرنگاران؛ در اوایل دهه هشتاد موضوع جرائم رایانه ای در ایران مطرح گردید که در آن سال ها جرم رایانه ای عموما استفاده از رایانه در ساده سازی جرایم قدیمی مانند جعل خلاصه می شد به نحوی که بیشترین پرونده های مجرمانه ی رایانه ای که در پلیس آگاهی به آن رسیدگی می شد به استفاده از رایانه و نرم افزارهای رایانه ای در جعل اسناد مانند کارت پایان خدمت مدرک تحصیلی، چک های مسافرتی و سایر اسناد خلاصه می گردید.
گفتنی است، با گسترش کاربری رایانه و توسعه شبکه اینترنت و به تبع آن افزایش جرایم رایانه ای و سایبری، دولت وقت جمهوری اسلامی ایران نسبت به تهیه لایحه ی جرائم رایانه ای اقدام نمود.
براین اساس و طبق اعلام پلیس فتا قانون جرائم رایانه ای مشتمل بر 56 ماده و 25 تبصره در سال 88 به تصویب مجلس شورای اسلامی و تایید شورای نگهبان رسید بطور خلاصه جرائمی که در این قانون تعیین شده است شامل موارد شنود غیر مجاز، جاسوسی رایانه ای، دسترسی غیر مجاز به داده ها یا سیستم های رایانه ای و مخابراتی که به وسیله تدابیر امنیتی حفاظت شده اند، سرقت و کلاهبرداری مرتبط با رایانه، تولید یا انتشار یا توزیع یا معامله داده ها و یا نرم افزارها یا هر نوع ابزار الکترونیکی که صرفأ به منظور ارتکاب جرائم رایانه ای به کار می روند و انتشار، توزیع و
معامله داده های محتویات مستهجن است.
لازم به ذکر است، قانونگذار در این قانون برای مرتکبین جرائم رایانه ای مجازات های حبس و جریمه نقدی تعیین کرده است و به نحوه که برای برخی از جرائم تا 15 سال حبس و جریمه نقدی تا یک میلیارد ریال تعیین کرده است./ح