اشکال شیمیایی متعددی از ویتامین دی وجود دارد. دو شکل این ویتامین در انسان‌ها نقش دارند: اگوکلسیفرول (ویتامین دی 2) و کوله‌کلسیفرول (ویتامین دی3). ویتامین دی 2 در گیاهان ساخته می‌شود. ویتامین دی 3 در پوست انسان هنگام قرار گیری در معرض پرتوهای ماورای بنفش B نور خورشید ساخته می‌شود. مواد غذایی را ممکن است با ویتامین دی 2 یا دی 3 غنی کنند.
کارکرد زیستی اصلی ویتامین دی حفظ میزان طبیعی کلسیم در خون است تا به حفظ استحکام استخوان‌ها کمک شود. پژوهش‌های اخیر نشان داده‌اند که ممکن است ویتامین دی به حفاظت در مقابل پوکی استخوان،فشار خون بالا، سرطان، و چندین بیماری خودایمنی کمک کند.
ویتامین دی در اغلب فراورده‌های مولتی‌ویتامین وجود دارد و معمولا دوز آن بین 50 تا 1000 واحد بین‌المللی است. مقدار توصیه شده روزانه دریافت این ویتامین 5 میکروگرم یا 2000 واحد بین‌المللی برای افراد زیر 50 سال است. برای افراد 50 تا 70 ساله روزانه 10 میکروگرم یا 400 واحد یین‌المللی توصیه می‌شود. مقدار توصیهشده برای افراد بالای 70 سال 15 میکروگرم یا 600 واحد بین‌المللی است.
برخی از دانشمندان این سوال را مطرح کرده‌اند که آیا مقادیر توصیهشده
فعلی برای رفع نیازهای فیزیولوژیک به خصوص در افرای که از نور خورشید
محرومند، کفایت می‌کند، یا نه.
حد بالایی دوز مجاز ویتامین دی 2000 واحد بین‌المللی در روز است که به خاطر امکان بروز مسمومیت در دوزهای بالاتر است./ح