به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران ، روزنامه هندوستان تايمز با در نظر گرفتن اين مسئله كه دولت آمريكا تمايلي ندارد در مقطع فعلي به ايران حمله كند و همچنان در برابر جنگ طلبي هاي رژيم صهيونيستي مقاومت كرده، مي نويسد: از اكنون تا ماه نوامبر كه انتخابات رياست جمهوري آمريكا برگزار خواهد شد، زمان حساسي براي صلح جهاني، ثبات و امنيت (به ويژه در رابطه با ايران) است.
اگرچه هيچ سند و مدرك روشني مبني بر اينكه رژيم صهيونيستي قطعا به ايران حمله خواهد كرد، وجود ندارد تل آويو تمايل و آمادگي خود(حتي به ظاهر) براي انجام چنين كاري را نشان داده است. براي انجام اين اقدام احتمالا اجازه واشنگتن شرط لازم است.
رژيم صهيونيستي گرچه خود انبوهي از تسليحات هسته اي را در اختيار دارد، اما ايران هسته اي را تهديدي براي موجوديت خود مي داند.
اخيرا، رئيس ارتش رژيم صهيونيستي با گفتن اينكه ايران بمب اتم نخواهد ساخت، مخالفت خود را با نتانياهو در مورد ايران ابراز كرد. او عنوان كرد؛ "رهبري ايران از افراد بسيار منطقي تشكيل شده اند".
ژنرال بني گانتز با نظر آمريكائيان موافق بود كه "ايران هنوز تصميمي براي پيشروي بيشتر نگرفته است".
گانتز در يك مصاحبه عنوان كرد؛ اول بايد چنين تصميم گرفته شود، اما من فكر نمي كنم ايران بخواهد بيشتر از اين پيش برود. من فكر مي كنم رهبري ايران از افراد بسيار منطقي تشكيل شده است".
هندوستان تايمز ادامه داد حمله به ايران اتفاقي بسيار بي ثبات كننده خواهد بود. حمله به ايران اشتباه بزرگي است.
بايد در برخورد با ايران كمتر دچار هيجان شد، بخصوص آنكه ايران به تازگي تمايل خود را براي بازگشت به ميز مذاكره نشان داده است.
حتي اگر فرض كنيم كه هدف نهايي ايران دستيابي به بمب اتم است، اين ادعا كه ايران هرگز در خصوص برنامه هسته اي اش شفاف نبوده، ديدگاه درستي نيست.
در فوريه سال 2003، ايران اعلام كرد؛ تمام تاسيسات هسته اي اش به روي بازرسان بين المللي باز هستند. آن زمان "اسرائيل هالوي"، رئيس موساد را راهي واشنگتن كرد تا جامعه بين المللي را از پذيرش اين پيشنهاد بازدارد؛ زيرا اين اقدام به فعاليت هسته اي ايران مشروعيت مي داد.
سپس طي سالهاي 2003 تا 2005، ايران داوطلبانه برنامه هسته اي خود را به حالت تعليق درآورد. در طول همين زمان ايران پروتكل الحاقي آژانس بين المللي انرژي اتمي را پذيرفت. در اين دوره، هيچ مدركي كه نشان دهد ايران سرگرم ساخت بمب اتم بوده، وجود نداشت.
به گفته "هيلاري مان لورت"، يكي از مقامات سابق كاخ سفيد و وزارت امور خارجه، بيشتر مسائل مطرح شده در مورد توانمندي هسته اي ايران، از آن دوره است.
از نظر ايران، تحريم هاي تحميل شده عليه اين كشور، غير منصفانه و متعصبانه است. آنها مي خواهند همانند ديگر كشورهاي عضو ان پي تي، مانند ژاپن با آنها برخورد شود. منع گسترش تسليحات هسته اي هدف ارزشمندي است، اما هيچ كس در اين بازي صادق نيست.
يادآوري اين نكته جالب است كه اين ايالات متحده آمريكا بود كه در زمان رژيم شاه، اورانيوم با درجه غناي بالا را به ايران هديه كرد كه فقط مي توانست در ساخت تسليحات مورد استفاده قرار بگيرد.
وقتي كه پس از پيروزي انقلاب اسلامي، دولت اسلامي بر سر كار آمد، مبالغ هنگفتي را هزينه كرد تا آن اورانيوم اهدايي آمريكا را تغيير داده و براي استفاده در جهت مصارف غيرنظامي مانند ايزوتوپ هاي پزشكي مورد استفاده قرار دهد.
مشكل ايران فقط توانمندي هسته‌اي اين كشور نيست مشكل ايران هژموني (سلطه جويي) آمريكا است. ايرانيان با داشتن انديشه ها و تمايلات ملي گرايانه بسيار بالا، هرگز نمي خواهند تحت سلطه كشوري باشند.
اكثر كارشناسان معتقدند؛ حمله به تاسيسات هسته‌اي ايران، فقط فعاليت هسته‌اي آن را به تعويق خواهد انداخت. آيا قرار است ما هر پنج سال به ايران حمله كنيم؟ براي چه؟!