سایر زبان ها

صفحه نخست

سیاسی

بین‌الملل

ورزشی

اجتماعی

اقتصادی

فرهنگی هنری

علمی پزشکی

فیلم و صوت

عکس

استان ها

شهروند خبرنگار

وب‌گردی

سایر بخش‌ها

یاسوج /به بهانه 20 فروردین ؛

آمریکا؛ دشمن شماره یک مردم مستضعف‏

قطع رابطه سياسى ايالات متحده امريكا با جمهورى اسلامى ايران ، پس از فراز و نشيبهاى بسيار در روابط دو كشور و بعد از گذشت بيش از يك قرن و نيم - از زمان سلطنت پهلوى در سال 1299 ه‍ . ق تا سقوط حكومت محمد رضا شاه پهلوى در سال 1357 ه‍.ق كه در فروردين 1359 ه‍.ق به وقوع پيوست ، در واقع با ارتباط استعمارى امريكا با ايران پايان بخشيد.

به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران  از یاسوج ؛ اين ارتباط طى سالهاى طولانى ، تحت تاءثير علل و عوامل گوناگون قرار گرفته و نخستين نشانه هاى تحميلى و استثمارى آن پس از امضاى پيمانهاى نابرابر ايران با انگلستان و ساير كشورهاى سرمايه دارى اروپا به ظهور رسيده است .
پس از آنكه ناكامى محاصره هرات در زمان محمد رضا شاه قاجار و در سالهاى 1837 - 1838 م . برابر با 1253 و 1254 ه‍ق ضربه سختى به حيثيت حكومت ايران چه در داخل كشور و چه در صحنه بين المللى وارد آورد، ايران ناگزير شد كه شروط انگلستان از جمله فراخواندن ارتش ايران از دژهاى خوريان و نقاط ديگر افغانستان را بپذيرد و با امضاى معاهده بازرگانى ننگين ايران و انگليس كه ضمن آن اتباع آن كشور از حقوق كاپيتولاسيون برخوردار شدند كشورهاى سرمايه دارى ديگر اروپا نيز از فرصت فراهم شده بهره بردارى كردند و مشمول اين امتيازات شدند؛ بدين ترتيب كه به سال 1855 فرانسه ، به سال 1858 بلژيك ، دانمارك ، هلند، سوئد و نروژ پيمانهاى بازرگانى مشابهى را با خون منعقد كردند.
در سال 1856  دولت ايالات متحده امريكا پيمان نابرابرى را كه رسما پيمان دوستى ! و بازرگانى ناميده مى شد با ايران منعقد كرد و به موجب اين پيمان اتباع امريكا، از حقوق برون مرزى برخوردار شدند
ما تا آخر ایستاده ‏ایم و با آمریکا روابط برقرار نخواهیم کرد
ما تا آخر ایستاده ‏ایم و با آمریکا روابط ایجاد نخواهیم کرد، مگر این‏که آدم بشود و از ظلم‏ کردن دست بردارد و از آن طرف دنیا نیاید در لبنان (و فلسطین) و نخواهد دستش را به طرف خلیج فارس دراز کند. مادامى که آمریکا این طور است و اسرائیل هست، ما با آنها نمى‏ توانیم زندگى بکنیم.
سازش با ابرقدرت‏ها، ظلم بر بشر است‏
آن‏هایى که به ما اشکال مى‏ کنند که شما چرا با این قدرت‏هاى فاسد سازش نمى ‏کنید، آن‏ها از باب این که همه چیز را با چشم مادى ملاحظه مى ‏کنند، (همه چیز) را با چشم طبیعى، حل و فصل مى ‏کنند. آن‏ها نمى‏ دانند که انبیاى خدا چه رویه‏اى داشتند، با ظالم چطور برخورد مى ‏کردند، یا مى ‏دانند و خودشان را به کورى و کرى زدند. سازش با ظالم، ظلم بر مظلومین است، سازش با ابرقدرت‏ها، ظلم بر بشر است. آن‏هایى که به ما مى‏ گویند سازش کنید، آن‏ها یا جاهل هستند یا مزدور. سازش با ظالم، یعنى این که دست ظالم را باز کن تا ظلم کند. این خلاف رأى تمام انبیا است.
مستکبرین، جهان را از آن دید خاص خود استکبارى و آن بیمارى روحى که در آن‏ها هست، نگاه مى‏ کنند و این بیمارى موجب این شده است که این‏ها توده‏ هاى بزرگ ملّت‏ها را از جهان حساب نمى ‏کنند.(10) آن‏ها فکر مى‏ کنند که هر کس مصالح (آن‏ها) را در نظر گرفت و گاو شیرده شد، وحشى نیست ! اما آن که از فرمان (شان) سرکشى کرد، وحشى است!
اخیرا شنیدید که رئیس جمهور آمریکا گفته است که کشور ایران یا رژیم ایران، وحشى هستند. اگر مقصود از وحشى این است که رام نیستند در مقابل آن چیزهایى که شما مى‏ خواهید (و) گاو شیرده نیستند، اسمش را وحشى مى ‏گذارید، بگذارید. در منطق آن‏ها وحشى این است که رام آن‏ها نباشد.
آمریکا؛ دشمن شماره یک مردم مستضعف‏
مهمترین و دردآورترین مسأله‏اى که ملت‏هاى اسلامى و غیر اسلامى کشورهاى تحت سلطه با آن مواجه است، موضوع آمریکا است. دولت آمریکا به عنوان قدرتمندترین کشورهاى جهان، براى بیشتر بلعیدن ذخایر مادى کشورهاى تحت سلطه، از هیچ کوششى فروگذار نمى ‏کند. آمریکا دشمن شماره یک مردم محروم و مستضعف جهان است. آمریکا براى سیطره سیاسى و اقتصادى و فرهنگى و نظامى خویش بر جهان زیر سلطه، از هیج جنایتى خوددارى نمى ‏نماید. او مردم مظلوم جهان را با تبلیغات وسیعش که به وسیله صهیونیسم بین ‏الملل سازماندهى مى ‏گردد، استثمار مى ‏نماید. او با ایادى مرموز و خیانتکارش، چنان خون مردم بى‏ پناه را مى ‏مکد که گویى در جهان، هیچ کس جز او و اقمارش حق حیات ندارند
جنگ و تحریم؛ به خاطر قطع رابطه !
ایران که خواسته است از هر جهت با این شیطان بزرگ قطع رابطه کند، امروز گرفتار جنگهاى تحمیلى است. آمریکا عراق را وادار نموده است خون جوانان ما را بریزد و سایر کشورهاى تحت نفوذش را وادار نموده است تا ما را با حصر اقتصادى از پاى درآورد.
اگر ما با آمریکا و یا سایر ابرقدرتها و قدرتها کنار آمده بودیم، گرفتار این مصایب نبودیم، ولى مردم ما دیگر به هیچ وجه حاضر نیستند تن به خوارى و ذلت دهند و مرگ سرخ را به زندگى ننگین ترجیح مى ‏دهند.
رابطه با آمریکا را مى ‏خواهیم چه بکنیم؟!
ما روابط با آمریکا را مى ‏خواهیم چه بکنیم؟ روابط ما با آمریکا روابط یک مظلوم با یک ظالم است، روابط یک غارت‏ شده با یک غارتگر است. ما مى‏ خواهیم چه کنیم؟ آنها میل دارند که با ما روابط (داشته باشند)، آنها احتیاج دارند که با ما روابط داشته باشند، ما چه احتیاجى به آمریکا داریم ؟ آمریکا آن طرف دنیا است. آنها مى ‏خواهند که اینجا بازار داشته باشند. آنها باز طمع دارند که نفت ما را بخورند.
ما هیچ توقع نداریم که دولت آمریکا یا سایر دوَل ابرقدرت، آنهایى که مى ‏خواهند منافع ما را ببرند، حالا که ما دست آنها را کوتاه کرده ‏ایم، بیایند تشکر هم بکنند ! البته نباید هم بکنند؛ خیلى هم اظهار تأسف باید بکنند
هم نوکر باشیم و هم چیزى بدهیم!!!
ما چنانچه بخواهیم اسلام را پیش ببریم، دیگر نباید نوکر باشیم. اگر نوکر نباشیم، رابطه‏اش را با ما قطع مى‏کند. ما از خدا مى ‏خواهیم که رابطه قطع بشود. ما ذلت را براى خاطر این‏که رابطه با یک ابرقدرت داشته باشیم، نخواهیم پذیرفت. شرافتى نیست رابطه‏ داشتن با امثال آمریکا.
دولت آمریکا مع‏ الأسف الآن یک شرافت انسانى ندارد که ما بخواهیم به واسطه آن شرافت انسانى ‏اش با آن رابطه داشته باشیم. دولت آمریکا این است که دارید مى ‏بینید؛ مظلوم را در هر جا پیدا مى ‏کند، پوست مى ‏کند. هر جا بتواند، مى‏رود و بمب سرشان مى ‏ریزد. هر چه بتواند، ذخایر ملتها را مى ‏برد. ما بخواهیم روابط با اینها داشته باشیم؟ بهتر این است که ما با اینها روابط نداشته باشیم، بهتر این است با آنهایى که مى ‏خواهند ما را بچاپند، رابطه نداشته باشیم تا یک وقتى که به خود بیایند و بفهمند شرق هم هست در عالم.
اگر وضع این‏طور باشد، ما مى ‏خواهیم چه کنیم که پیشقدم بشویم براى این‏که نوکرى کنیم؟! پیشقدم بشویم براى این‏که هم نوکرى کنیم، هم همه چیزمان را تقدیم کنیم؟! آن وقت نوکر که مى‏ گرفتند یک اجرتى به او مى‏دادند. اینها نوکر مى ‏گیرند و همه چیزش را هم مى ‏گیرند. ما مى‏ خواهیم چه کنیم؟ با اینها رابطه داشته باشیم؟ هیچ لازم نیست رابطه داشته باشیم
«آقایى و نوکرى» را نمى‏ توانیم بپذیریم‏
این نحو روابطى که آمریکا با ما تاکنون داشته است، قابل قبول نیست. آمریکا مى‏ خواهد که همه کشورها را زیر نفوذ خود داشته باشد، ولى ما چنین تصورى را نمى‏ توانیم بپذیریم و ملّت از آن خسته شده است.
 در زمان سابق، روابط یک‏طرفه بود ؛ آقایى و نوکرى. وقتى سفیرى از انگلستان یا آمریکا مى ‏آمد، کسى جرأت نمى ‏کرد حتى کلمه‏ اى برخلاف مصالح آن‏ها بگوید، ولى ایرانِ امروز این‏طور نیست
آمریکا دوست نمى‏ خواهد، خادمِ ذلیل مى ‏خواهد
آمریکا چه منافعى مى ‏تواند در اینجا داشته باشد جز منابع زرخیز شما ؟ و چه دوستانى مى ‏تواند اینجا داشته باشد جز آنهایى که به عنوان دوستى، خدمتگزار هستند؟ آمریکا دوست نمى‏ خواهد، آمریکا خدمتگزار مى‏ خواهد. آمریکا خدمتگزارانى مى ‏خواهد که منافع ملتشان را تقدیم بکنند و در عین حال، ذلت را (بر) خودشان بار بیاورند (و) تحمل کنند. ما، ملت ما و دولت ما ایستاده ‏ایم و در مقابل هر سلطه‏ جویى ایستاده ‏ایم و تا آن وقت که توان داریم، مخالفت مى ‏کنیم.
کاخ سیاه آمریکا هم بداند
اداره ‏کنندگان کاخ سفید باید بدانند که دنیا عوض شده است و قدرتهاى شیطانى از حربه‏ هاى استعمارى کهنه و نو خلع سلاح شده ‏اند. کارگزاران سیاست آمریکا باید طرز تفکر و سیاستهاى خود را تغییر دهند و گمان نکنند اداره کل جهان در دست آنها است و همه کشورها چشم و گوش بسته در اختیار آنان هستند. باید توجه کنند که قطع رابطه و تحریم اقتصادى و لیستهاى دروغین آنها، دنیا را بر کشورى تنگ نخواهد کرد./س

تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.