به گزارش باشگاه خبرنگاران سیدعلی صالحی در اول فروردین سال 1334 در روستای مرغاب از توابع ایذه بختیاری در استان خوزستان و در خانواده ای کشاورز به دنیا آمد وی فرزند سوم خانواده ای چهارده نفره بود پدرش کشاورز، شاعر و شاهنامه خوان بود.
خانواده سید علی صالحی در سال 1340 به دلیل شیوع حصبه در محل زندگیشان به مسجد سلیمان کوچ کردند در این سال برادر کوچکتر او به نام عبدالله بر اثر بیماری حصبه فوت کرد و سیدعلی نیز از این بیماری جان سالم به در برد.
وی در سال 1341 به دبستان سعدی در مسجد سلیمان می رود و با تأسیس یک روزنامه دیواری با نام ناقوس اولین زمزمه های کودکانه خود را در آن درج می کند.
صالحی از سال اول دبستان کار و نان آوری را در کنار تحصیلات تجربه می کند،شاگرد پادو، آب یخ فروشی، تدریس خصوصی به همکلاسی های خود، خرازی، شاگرد بنایی از جمله کارهایی بود که این شاعر انجام داد.
صالحی در سال 1347 وارد دوره اول دبیرستان شد که در این دوران نیز همچنان ادامه کار تهیه و تنظیم روزنامه دیواری "ناقوس" را برعهده گرفت اما سرانجام به علت درج برخی مطالب روزنامه دیواری تعطیل شد و در سال 53 نیز به علت تهدید از سوی مدرسه و مقامات ترک تحصیل می کند و سرانجام یک سال بعد به درخواست رئیس دبیرستان و خواهش خانواده بر سر کلاس درس باز می گردد و موفق به اخذ دیپلم ریاضی می گردد.
اولین شعرهای صالحی در سال 1350 به کوشش ابوالقاسم حالت و حمایت مهدی اخوان ثالث در مجله محلی شرکت نفت چاپ شد، وی در سال 1350 با شرکت در اولین شب شعر مسجد سلیمان در کنار شاعران پیشکسوت با استقبال آنها و مردم مواجه می شود.
از سال 1353 تا 1354 صالحی به همراه چند نفر از شاعران پیشکسوت و هم نسل خود جریان "موج ناب" را در شعر سپید پی ریزی می کند.
منوچهر آتشی و نصرت رحمانی در تهران از این جریان حمایت و برای شعر صالحی ویژه نامه هایی در مطبوعات جدی و معتبر ادبی منتشر می کنند و صالحی در سال 1357 از گروه موج ناب فاصله می گیرد.
وی در 11 اردیبهشت سال 1357 برای اقامت دایم در تهران شهر خود را ترک کرد، زیرا او بر این باور بود که ماندن در مسجد سلیمان دستاوردی جز استمرار محرومیت ندارد و در سال 1358 در دانشکده هنرهای دراماتیک قبول می شود و در همان سال نیز به عضویت کانون نویسندگان ایران در می آید.
صالحی در سال های 1361 و 1362 در پی حوادثی دچار مشکلات عصبی و بیماری، سکوت و گریز از مجامع فرهنگی می شود،اما با حمایت بی دریغ دوستانش به زندگی طبیعی خود باز می گردد.
در سال 63 با نقض تقطیع سنتی و سطر بندی کلاسیک در شعر سپید پیشنهاد تقطیع هموار و مدرن را مطرح کرد و سرانجام نیز موفق می شود این روش تقطیع را همه گیر کند که این روش تا امروز نیز مورد قبول است، یکسال بعد نیز جنبش شعر گفتار را با ساده کردن زبان شعر معرفی می کند که با آغاز دهه هفتاد به جریانی مقبول در شعر فارسی تبدیل شد.
صالحی از 1369 تا 1379 دبیر سرویس ادبی و صفحه شعر مجله دنیای سخن بود و در سال 1379 کارگاه شعر دنیای سخن را راه اندازی کرد که با استقبال مواجه شد.
صالحی در سال 1363 ازدواج کرد همسر او تحصیل کرده آمریکا و صاحب و مدیر مهد کودک است. صالحی بارها گفته است که بدون حمایت همسرم شاید حتی شعر را هم کمار می گذاشتم.
"یوما آنادا"،" پیشگو و پیاده شطرنج"، "مثلثات و اشراق ها"، "عاشق شدن در دی ماه"، "مردن به وقت شهریور"، "دیر آمدی ری را..."، "نشانی ها"، "سفر به خیر مسافر غمگین پائیز پنجاه و هشت"،" آسمانی ها"، "رویاهای قاصدک غمگینی كه از جنوب آمده بود"، "ساده بودم، تونبردی، باران بود"، "آخرین عاشقانه های ری را"، "دعای زنی در راه که تنها می رفت"، "چیدن محبوبه های شب را تنها به باد یاد خواهد داد"، "دریغا ملاعمر"،" از آواز کولیان اهوازی"، "سمفونی سپیده دم"، "نام دفترهای شعر این شاعر است./م/