به گزارش سرويس علمي، پزشكي باشگاه خبرنگاران؛ کفش جهت حفاظت پا است ولی بعضی‌ها شیکی را به راحتی پا ترجیح می‌دهند. باید توجه داشت کفش نامناسب و تنگ واقعا زجرآور است. برای این که از این جهت راحت زندگی کنیم نباید راحتی پا را فدای شیکی کفش کنیم و هنگام خرید، کفش باید راحت باشد و تنگ نباشد.
کفش را بعد از ظهر بخرید چون اندازه‌ی پا در بعد از ظهر حدود 8% بزرگتر از پا هنگام اوایل صبح است. انگشتان پا باید حدود یک سانتی‌متر با جلوی کفش فاصله داشته باشند. کفش با پاشنه‌ی خیلی بلند نخرید و از کفش پاشنه بلند بیش از 3 ساعت در روز استفاده نکنید.
پوشیدن کفش تنگ حداقل 10 عارضه‌ی زیر را می‌تواند در پاها ایجاد کند.
1) کجی شست پا: حتما دیده‌اید که در قاعده‌ی شست بعضی از پاها برجستگی وجود دارد. به این برجستگی بونیون گفته می‌شود. کسی که استعداد این امر را داشته باشد اگر کفش تنگ بپوشد، چون شست پا به طرف خارج و انگشتان دیگر انحراف پیدا می‌کند، احتمال برجسته شدن بونیون و درد آن و کجی شست پا که به آن هالوکس والگوس می‌گویند بیشتر می‌شود که در بعضی مواقع بسیار دردناک است و منجر به عمل جراحی خواهد شد.
2) درد پاشنه: در پا و مچ پا، 26 استخوان وجود دارد که استخوان پاشنه بزرگ‌ترین آن‌ها است. طبق گزارش انجمن جراحان پا و مچ پای آمریکا در سال 2010، درد مچ پا شایع‌ترین دردی در پا است که بیماران به دنبال درمان آن هستند. درد پاشنه‌ی پا یا در قدام یا در خلف و یا در سطح کف پایی آن می‌باشد و باید بدانیم بیشترین چیزی که باعث این درد می‌شود، پوشیدن کفش تنگ است.
3) بدشکل شدن انگشتان پا: انگشت چکشی نوعی خارج شدن از شکل طبیعی انگشتان پا است که بیشتر در اثر پوشیدن کفش تنگ ایجاد می‌شود که به صورت خم شدن مفاصل انگشتان پا و بد شکل شدن آن‌ها است. به‌خصوص کسانی که دیابت دارند بیشتر در معرض این امر می‌باشند. به‌خصوص در بچه‌ها باید مواظب بود که به طور مرتب کفش جدید جهت آن‌ها خریداری شود. چون پای آن‌ها رشد می‌کند و کفش تنگ باعث کج شدن انگشتان آن‌ها در سنین بالاتر می‌شود.
4) در افراد مبتلا به دیابت: کفش تنگ در افراد دیابتی باعث ایجاد زخم‌هایی در پا می‌شود که گاهی اوقات غیرقابل درمان و حتی منجر به قطع پا می‌شود.
چون حس در پای افراد دیابتی کم است و گاهی حس ندارند، بنابراین متوجه زخم نمی‌شوند و این زخم‌ها عمیق‌تر و عفونی می‌شوند و گاهی عفونت نیز به استخوان می‌رسد و منجر به قطع پا می‌شود. بنابراین باید کفش افراد دیابتی فضای کافی برای انگشتان را داشته باشد. نرم باشد و حتما بعد از ظهرها کفش بخرند. مرتب کفش‌ها را بشویند و مرتب جوراب‌ها را عوض کنند و همیشه پا خشک باشد و از پوشیدن کفش با پای مرطوب خودداری کنند.
5) در خانم ها : اگر خانم‌ها همراه کفش تنگ، کفش پاشنه بلند هم انتخاب کنند، مشکل مضاعف می‌شود. در انتهای همین مطلب مشکلات کفش پاشنه بلند نیز توضیح شده است.
6) درد پا : پوشیدن کفش تنگ باعث درد پا می‌شود. با گذشت زمان چربی موجود در کف پا و پاشنه نازک شده که باعث درد پا می‌شود. کفش تنگ این امر را تسریع می‌کند. بنابراین به‌خصوص هنگام ورزش یا استفاده از تردمیل در پوشیدن کفش خود وسواس داشته باشید.
کفشی بپوشید که تنگ نباشد. کف آن به اندازه‌ی کافی padding داشته باشد. فضای کافی جهت انگشتان و طرفین کفش وجود داشته باشد. به‌خصوص هنگام دویدن، پاشنه‌ی پا به درستی در قسمت عقب کفش قرار بگیرد.
هنگام خرید کفش ورزشی دنبال ارزانی نروید. کفش مناسب و اندازه‌ی پا با شرایط بالا تهیه فرمایید.
7) پای ورزشکاران: پوشیدن کفش تنگ در دراز مدت باعث شرایطی در پا می‌شود که به آن پای ورزشکاران (Athlete’s foot) می‌گویند. که پایی خشک به همراه خارش و سوزش بین انگشتان پا یا در کف پا است که در اثر رشد قارچ ایجاد می‌شود. چون قارچ محیط گرم و مرطوب را دوست دارد و کفش تنگ باعث عرق پا می‌شود، این امر محیط را جهت رشد قارچ ایجاد می‌کند.
اگر دچار این عارضه شدید، پاها را روزانه شستشو دهید. آن‌ها را به خوبی خشک کنید و از داروهای ضد قارچ موضعی استفاده کنید و با پوشیدن کفش سبک و راحت و جا دار، به پا اجازه‌ی نفس کشیدن بدهید و جوراب‌ها را مرتب عوض کنید.
8) پینه، میخچه وتاول: کفش تنگ باعث ایجاد پینه، میخچه و تاول می‌شود. اگر مرتب کفش تنگ می‌پوشید، با گذشت زمان بدن با بافتی به شکل تاول که محتوی مایع است، سعی در حفاظت قسمت‌های برجسته‌ی پا می‌کند. که خود تاول می‌تواند مرتب تحریک و دردناک شود و درد آن باعث خراب شدن ایام برای شما می‌شود. گاهی پوست جهت حفظ خود برابر کفش تنگ ایجاد پوست سختی را در محل تحریک می‌کند که به آن میخچه می‌گویند و گاهی پینه ایجاد می‌شود.
9) فرو رفتن ناخن در گوشت: حتی با پوشیدن جوراب تنگ هم ممکن است به وجود آید که معمولا شست پا گرفتار می‌شود. ناخن به مرور داخل پوست مجاورش رشد می‌کند و باعث درد و گاهی اوقات عفونت می‌شود. پاهای خود را در آب گرم بگذارید و به آرامی پوست را از روی ناخن به عقب بکشید. با دقت ناخن را بگیرید. کفش تنگ را کنار بگذارید. ناخن‌ها را خیلی کوتاه نکنید و آن‌ها را به صورت منحنی در نیاورید.
10) مچ پای متورم: کفش تنگ باعث می‌شود که پا فشرده شود و مایع به طرف مچ پا بیاید و مچ پای متورم و دردناک داشته باشیم یا اگر مچ پا متورم و دردناک است بدتر شود.
اما چند کلمه در مورد کفش پاشنه بلند:
کفش پاشنه بلند باعث اختلال تعادل هنگام راه رفتن می‌شود بنابراین احتمال زمین خوردن بیشتر است. چون قسمت جلوی پا پایین‌تر از پاشنه قرار می‌گیرد، تاندون آشیل که در خلف پاشنه قرار دارد کوتاه‌تر می‌شود، در نتیجه هنگام راه رفتن این تاندون به خوبی کار خود را انجام نمی‌دهد و به مرور درد پشت پاشنه و مچ پا ایجاد می‌شود. هر چقدر پاشنه بلندتر باشد این درد بیشتر است.
چون هنگام راه رفتن وزن در قسمت قدام پا بیشتر است، فشار روی اعصاب بین انگشتان پا ایجاد می‌شود و تحریک دایمی این اعصاب باعث رشد غیر طبیعی آن‌ها شده و بیماری به نام Morton neuroma ایجاد می‌شود که بسیار دردناک است و درد زیادی بین انگشتان پا، به‌خصوص بین انگشت سوم و چهارم حس می‌شود.
با پوشیدن مداوم کفش پاشنه بلند عضلات خلف ساق مانند تاندون آشیل، کوتاه می‌شوند و کم‌کم این کوتاهی باعث سفتی و کارایی ناکافی آن‌ها می‌گردد.
چون هنگام پوشیدن کفش پاشنه بلند وزن بدن به جلو منتقل می‌شود، لگن و ستون مهره‌ها که باید در یک امتداد باشند از این حالت خارج شده و افزایش گودی کمر و کمردرد و آرتروز زودرس زانو‌ها را به‌وجود می‌آورد.
با پوشیدن مداوم کفش پاشنه بلند، فشار روی قسمت کفی پنجه‌ها بیشتر می‌شود و استخوان‌های کف پایی دچار درد می‌گردند./ح
منبع: دنياي سلامت