به گزارش گروه وبگردي باشگاه خبرنگاران وطن امروز نوشت:
ضد و خوردهای فسیلهای گروهکهای مارکسیستی اروپانشین بعد از گذشت 2 هفته از افشاگری «وطنامروز» درباره جلسات مخفی گروهک چندنفره فداییان با اعضای شورای هماهنگی راه سبز امید همچنان ادامه دارد. در همین زمینه تقی روزبه از فعالان ضدانقلاب در مطلبی تحت عنوان «بروز لحظه تاریخی در همکاری اصلاحطلبان و سازمان اکثریت!» نوشته است: «اخیرا میزگردی بین اصلاحطلبان و اکثریت با شرکت آقایان رجبعلی مزروعی و احمد پورنقوی (به همراه آقای پرزین، یکی از اعضای اتحاد جمهوریخواهان) در شهر اسن به مناسبت بزرگداشت بنیانگذاری جنبش فدایی توسط سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت ) واحد غرب آلمان برگزار شد». روزبه با اشاره به سخنان پورنقوی در این مراسم مینویسد: «از صحبتهای آقای پورنقوی معلوم بود که مبادرت به این نوع نشستها و گفتوگوها برای هموارکردن شالوده همکاریهای مستمر امر تازهای نیست». در واقع این جمله پاسخ به کسانی است که برگزاری این جلسات مشترک را در حد مراسم اسن آلمان و چند گفتوگوی پالتاکی تقلیل دادند و اشاره دارد به اینکه جلسات مخفی دیگری بوده که اعلام نشده و دیگران از آن خبر ندارند. او در ادامه با تاکید بر مخفیکاریهای رفقای ضدانقلاب میگوید: «البته طی همین روزها، یک مورد از آن را در کنفرانس پشت درهای بسته اولاف پالمه شاهد بودیم که با حضور (ویدئویی) مجتبی واحدی و شهریار آهی و برخی گرایشهای جمهوریخواه و مدعی «چپ» تشکیل شد. کارگردانان اصلی آن نشست، علاوهبر خود اکثریت، محسن سازگارا و شهریارآهی (و طالبی) بودند». روزبه در ادامه با طرح مساله اتحاد اپوزیسیون آورده است: «به این ترتیب اکثریت یک بار دیگر با چوب حراج زدن به سنت رزمندگی و میراث جانباختگان جنبش فدایی، به فکر موجسواری افتاده است. ظاهرا در گذشته این عرصه را آقای فرخ نگهدار به طور انحصاری در دست خود داشت اما اکنون رفقای همسنگر وی همچون پورنقوی، فریدون احمدی و بهزاد کریمی هم وارد گود شده و به این صرافت افتادهاند که چرا خودمان نه؟ چرا ما نتوانیم با استفاده از هنر چرخ زدن، حلقه وصل بین نیروهای تحولخواه اعم از سلطنت و اصلاحطلب و جمهوریخواه و چپ و راست شویم و خود را از یک دریا نعمت «ماست» بینصیب کنیم؟ به این ترتیب روح سرگردان آقای فرخ نگهدار همچنان در گوشه و کنار این جریان به پرسهزنی مشغول است». بدینترتیب میتوان گفت از نظر رفقای مارکسیست شعار
تاریخیـ تاکتیکی «کارگران جهان متحد شوید» به استراتژی «کاسبان جهان متحد شوید» تغییر ماهیت داده است. این نویسنده ضدانقلاب یادداشت خود را با طعنه به کنفرانس «گذار به دموکراسی» اینگونه پایان میدهد: «جالب است که همه این بندوبستها و ذبح کردن دموکراسی تحت عنوان دموکراسی زبان بسته صورت میگیرد؛ چرا که اگر در آغاز انقلاب میشد آرمان دموکراسی و عدالت اجتماعی را تحت عنوان «مبارزه ضدامپریالیستی» به ثمن بخس فروخت، در جهان امروز دموکراسی را بدون توسل به خود دموکراسی نمیتوان ذبح کرد».