دنیای کودکان اوتیسم دنیایی سیاه و سفید و پردردسر است و مهمترین مشکل کودکان اوتیسم فراگیری علم و دانش در مکانی استاندارد است.

بعد از مدت های چشم انتظاری هم اکنون این مکان در خراسان جنوبی فراهم شده است و امروز اولین دانش آموزان به این مدرسه منتقل شده اند.

چاوشان مدیر کل نوسازی و تجهیز مدارس استان گفت:مشکلات مدرسه برطرف شده است و آمادگی کافی برای برگزاری کلاس های درس را داریم و دانش آموزان می‌توانند از امروز در این مجموعه مستقر شوند.

وی افزود : این مدرسه ظرفیت پذیرش تمامی دانش آموزان اوتیسم را دارد اما فعلا ۳۰ دانش آموز در آن تحصیل خواهند کرد.

اختلال اوتیستم یک اختلال عصبی رشدی است که بیشتر خود را در مهارت‌های اجتماعی ارتباطی نشان می‌دهد.

واکنش‌های ناگهانی و غیر منتظره ، خنده‌ها و شادی‌های، گریه‌ها و غم‌های بی دلیل، این‌ها فقط بخشی از رفتار‌های فرزند یک خانواده اوتیسمی است.

پای دردودل مادران دارای فرزند اوتیسم نشستیم تا از نزدیک شاهد واقعیت ماجرای زندگی آنان باشیم.

مادری گفت : فرزندم ظاهری طبیعی دارد ولی وقتی در یک جمع کار غیرطبیعی انجام میدهد همه به من نگاه می‌کنند ، انگار من فرزندم را درست تربیت نکرده ام.

مادران از بار سنگین بیمارداری و مشکلاتشان برایمان گفتند.

مادری گفت : توانبخشی، کاردرمانی ، گفتاردرمانی برای بچه مبتلا به اوتیسم مانند اکسیژن می‌ماند و باید هر روز به بچه برسد اما هزینه‌های مربوط به این کلاس‌ها بالاست و از پس هزینه های آن برنمی آییم.

وی از مسئولین درخواست کرد تا شرایطی مهیا شود و تخفیف ویژه‌ای برای فرزندان اوتیسمی در کلینیک‌های استان در نظر گرفته شود.

مادر دیگری با گلایه از نبود فضای مناسب برای بچه‌های مبتلا به اوتیسم گفت : به ما توصیه می شود که فرزندانمان را زیاد در خانه نگه نداریم زیرا درونگرا شده و بیماری در آن‌ها شدیدتر می‌شود.

وی افزود : اگر من بخواهم به این توصیه عمل کنم و ساعاتی از روز در خانه ام نباشم آیا فضایی برای این کودکان درنظر گرفته شده تا ساعتی او را بیرون ببرم؟

از دیگر نگرانی والدین اوتیسم این بود که بعد از سن ۱۸ سالگی مکانی مناسب وجود داشته باشد تا فرزندانی که سطح هوشی بالاتری دارند را برای حرفه آموزی و شغل آماده کند.

متأسفانه روزبه‌روز فاصله افراد دچار اختلال اوتیسم با جامعه افزایش می‌یابد، اما مراکزی در کشور که مؤسسان آن یا مادران دارای فرزند اوتیسم یا دلسوزانی که آستین همت را بالا زده‌اند و برای رشد و پرورش استعدادهای این طیف و در جهت بازگشت آنها به جامعه دست به کار شده‌اند.

در برداشتن قدم اول برای فراهم کردن محیط و امکانات مناسب آموزشی و همچنین برگزاری جلسه آموزشی برای خانواده‌ها می تواند نقش مهم خود را در آگاه‌سازی خانواده‌های این کودکان ایفا کند.