به گزارش  باشگاه خبرنگاران جوان، بیراه نیست که بگوییم نتایج امروز فوتبال ملی کامل به کام ایران است؛ حالا تیم ملی چه خوب بازی کند چه بد، امتیاز‌ها در کیسه شاگردان اسکوچیچ جمع شده است. ۵ بازی، ۴ برد، یک تساوی، ۱۳ امتیاز و تکیه برصدر. تیم ملی بعد از پشت سرگذاشتن ۵۰ درصد مسیر بیش از ۸۰ درصد راه صعود را گذرانده و بازی‌های آینده زمانی برای جشن رزرو بلیت قطر و نگاه به مسابقات به عنوان بازی تدارکاتی است.

آخرین سه امتیاز تیم ملی به دراماتیک‌ترین شکل ممکن به دست آمد، دو دقیقه فوتبال بازی کردن، کامبک و ساختن پیروزی از یک شکست تلخ!

در حالی که همه در شادی این برد خارج از خانه و تمجید از روحیه جنگندگی ملی پوشان بودند، اما در ادامه اقدام دسته جمعی ملی پوشان حاشیه ساز شد. شاگردان اسکوچیچ بعد از پایان بازی با انتشار پست اینستاگرامی نسبت به شرایط تیم ملی و کمبود حمایت‌ها انتقاد کردند. در متن اعتراضی آمده است:

ما بازیکنان تیم ملی با همه توان و غیرت ایرانی و با حمایت شما مردم شریف ایران در دور رفت بدون شکست صدرنشین شدیم. لازم است به اطلاع مردم برسد که تیم ملی با چه مشکلات عجیبی روبرو است که به هیچ وجه در شان نام کشورمان نیست. در تدارکات و پشتیبانی، در حد یک تیم باشگاهی هم حمایت نمی‌شویم.

یکسال است لباس‌های کهنه را می‌پوشیم و هر بار پس از شستشو دوباره باید بپوشیم. در همین سفر لبنان با مشکلات زیادی از جمله زمین تمرین مواجه شدیم، اما اعتراض مناسبی از طرف مسئولین فدراسیون صورت نگرفت. بازیکنان تیم ملی برخلاف وعده‌ها و با گذشت چندین ماه، هنوز پاداش‌های خود را دریافت نکرده‌اند.

از صعود در بحرین به بعد، دیگر خبری از مسئولین ورزش کشور نبوده. برد‌های ما برایشان عادی شده و به جای اینکه بیشتر حمایت کنند، بطور کلی فراموش مان کرده‌اند. این وضعیت اصلا مناسب تیمی نیست که در صدر رنکینگ آسیاست و مهیای حضور در جام جهانی می‌شود.

ماجرای پاداش‌های بازیکنان چیست؟

فدراسیون فوتبال بعد از هرمسابقه برحسب نتیجه کسب شده پاداشی برای بازیکنان درنظر می‌گیرد. در دور قبل که اهمیت زیادی داشت و همه چیز برای تیم گره خورده بود؛ در بازی با کامبوج، هنگ کنگ، عراق و بحرین به ترتیب ۲۵، ۲۵، ۵۰ و ۵۰ میلیون تومان به بازیکنان پرداخت شد. بنا به گفته خود بازیکنان و فدراسیون پاداش‌های باقی مانده مربوط به دور سوم و نهایی انتخابی جام جهانی است؛ یعنی ۵ مسابقه.

هنوز اعلام نشده که فدراسیون برای ۴ برد و یک تساوی چه میزبان پاداش در نظر گرفته، اما با یک تخمین جزیی می‌توان احتمال داد که حدود این پاداش‌ها چقدر است.

با توجه به اینکه در بازی‌های مهم دوره قبل برد پاداش ۵۰ میلیونی داشته بنابراین احتمال دارد در دور نهایی این مبلغ به ۱۰۰ میلیون برسد (البته بیشترین حد ممکن). با این احتمال و با احتساب همین میزان برای تساوی خانگی مقابل کره جنوبی هرکدام از بازیکنان باید مبلغی در حدود ۵۰۰ میلیون تومان (حداکثر) پاداش دریافت می‌کردند؛ البته این پاداشی است که از سوی فدراسیون درنظرگرفته می‌شود؛ بنابراین تمام اعتراض‌ها به خاطر پاداش حدود ۵۰۰ میلیون تومان است که شاید عجیب به نظر برسد که به خاطر این میزان بدهی ملی پوشان دست به چنین اقدام مشترکی بزنند. آن هم برای بازیکنانی که به خاطر ملی پوش بودن گاهی دستمزدهایشان در تیم‌های باشگاهی بیشتر می‌شود.

ملی پوشان و فراموشی پاداش‌های دور قبل

در دور دوم و بعد از قطعی شدن صعود نه فقط فدراسیون فوتبال بلکه سازمان برنامه و بودجه هم دست به جیب شد و به بازیکنان پاداش داد! پاداش‌هایی که به عقیده برخی غیرقانونی بود، اما به هرشکل پرداخت شد.

درپایان دور دوم ۵۰ میلیون تومان وزارت ورزش و ۱۰۰ میلیون تومان هم از سوی سازمان برنامه و بودجه به تیم ملی پرداخت شد. این اتفاق در حالی رخ داد که هر سه پاداش فدراسیون، وزارت و سازمان بودجه همه زیر نظر دولت بودند و از یک منبع سه بار پول پرداخت شد! به عبارتی برای ۴ بازی برگزار شده ایران در بحرین بازیکنان نفری ۳۵۰ میلیون تومان پاداش گرفتند که این مبلغ حتی به بازیکنانی که بازی هم نکرده بودند اهدا شد!

این اعتراض ملی پوشان نسبت به پرداخت نشدن پاداش با وجود اینکه در اصل کاملا درست و به حق است؛ با توجه به مشکلات مالی فدراسیون‌ها کمی عجیب به نظرمی رسد. نه فقط ملی پوشان فوتبال بزرگسالان بلکه بسیاری از تیم‌های وزرشی از فدراسیون طلب دارند و حتی مبلغی کمتر از میزان پاداش مردان فوتبالیست است.

لباس‌های کهنه و غیبت مسئولان

از آن جایی که مسئولان عادت دارند که برای بازی‌های مهم که رسانه‌ها به خصوص عکاسان توجه زیادی به آن می‌کنند، خودشان را به محل برگزاری مسابقه برسانند این موضوع برای ملی پوشان هم عادی شده و حالا از نبود مسئولان اطراف تیم گلایه می‌کنند. اگر همه چیز طبق برنامه و اصول خود جلو برود چه نیازی به حضور وزیر یا هرشخصی دیگری کنار تیم وجود دارد؟ آیا تیم‌های ملی جهان برای هربازی وزیر و مسئولان ورزش را به همراه خود دارند؟

یک سری اتفاقات نه فقط در فوتبال ایران بلکه در آسیا کاملا طبیعی است که یکی از آن‌ها کیفیت زمین چمن است. اینکه بعد از برد شیرین مقابل لبنان بازیکنان به خاطر عدم اعتراض مسئولان به زمین تمرین انتقاد کنند کمی عجیب است! چرا که پیش از آن هم این دست اتفاقات رخ داده و سرمربیان در نشست خبری به آن اشاره کردند و حتی با انتقاد مسئولان نیز هیچ اتفاقی در جهت رفع آن رخ نداده است.

حسن کامرانی فر دبیرکل فدراسیون فوتبال در واکنش به اعتراض بازیکنان تیم ملی می‌گوید: همیشه لباس و پک جدید در اختیار ملی‌پوشان قرار گرفته و بهتر است بزرگنمایی نکنیم. فدراسیون تمام تدارکات لازم را برای تیم ملی تدارک دیده است. بازیکنان حق دارند اعتراض کنند و سعی می‌کنیم کم‌کاری‌ها را برطرف کنیم.

اسکوچیچ و شکافی که هنوز با بازیکنان دارد

یکی از مباحثی که در خصوص تیم ملی مطرح می‌شود نبود رابطه نزدیک میان اسکوچیچ و بازیکنان است. درواقع به آن اندازه که کی روش و بازیکنان هوای یکدیگر را داشتند این اتفاق در زمان اسکوچیچ رخ نداده است. حتی اگر این موضوع را به مدت زمان حضور کارلوس در ایران مرتبط بدانیم، اما هنوز هم نشانه‌ای از شکل گیری آن احساسات بین طرفین وجود ندارد.

شاید اگر اسکوچیچ به عنوان سرمربی مشکلات تیم و درخواست بازیکنان را به مسئولان منتقل می‌کرد آن‌ها به فکر انتظار پست هماهنگ نمی‌افتادند یا حداقل آن که او هم بعد از این اعتراض به حمایت از بازیکنانش می‌پرداخت و رابطه خود را با بازیکنانش بهتر می‌کرد.

به نظر می‌رسد نه فقط لباس‌های کهنه و پاداش پرداخت نشده ۵ بازی بلکه مسائل مهم‌تر و ریشه ای‌تر سبب انتشار پست اعتراضی بعد از بازی با لبنان شد که این احتمال می‌رود در ادامه و به خصوص بعد از قطعی شدن صعود ایران به جام جهانی شدت بیشتر، مسیر متفاوت تر، اما با یک هدف به خود بگیرد.

منبع: خبرآنلاین

انتهای پیام/