به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، پیامبر (ص) در حدیثی که در منابع معتبر و مستند شیعه و سنی آمده، فرموده‌اند: «أفضل الأعمال أمتی إنتظار الفرج؛ برترین اعمال امت من، انتظار فرج است.» با این وجود هنوز هم گاهی در حل مشکلات فردی، خانوادگی و اجتماعی دست به دامن ابزار‌ها و روش‌هایی غیر از توجه به ضرورت فرج و ظهور امام زمان (عج) هستیم. این بی‌توجهی ما به اندازه‌ای است که علما و دانشمندان دینی و اهل دل که از قلب مبارک آن امام معصوم و صاحب زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف باخبر می‌شوند، ضمن هشدار‌ها و یادآوری توجه به آن حضرت، از ما بابت این غفلت گلایه دارند. چنانکه در سخنان و گفتار‌های آیت‌الله العظمی بهجت رحمه‌الله علیه، نمونه‌های زیادی از این هشدار‌ها و گلایه‌ها مشاهده می‌شود.

بخش‌هایی از سخنان آیت‌الله العظمی محمدتقی بهجت رحمه‌الله علیه در خصوص ظهور و گشایش در حضرت صاحب عجل الله تعالی فرجه الشریف و مسئولیت ما در این دوران مورد بررسی قرار داده شده است. لازم به توضیح است که این مطالب پس از تائید دفتر معظم‌له، منتشر می‌شود.

ثبیت در دین مهم‌تر است یا دیدن حضرت؟

از این خونریزی‌هایی که پیش از ظهور حضرت حجت علیه السلام واقع می‌شود، معلوم است که ظهور آن حضرت مانع از خونریزی است، چون همه طوعاً یا کرهاً (خواسته و یا ناخواسته) تابع آن حضرت خواهند شد. نیز معلوم می‌شود که آن قدر باید ظلم و خونریزی صورت بگیرد که برای همه روشن گردد که «ملئت ظلما و جورا» (بحارالانوار، ج ۳، ص ۸۰) یعنی زمین از جور و ستم پر شد. همه اهل زمین در هر کجا که باشند احساس کنند سایه ظلم و جور بر سر آن‌هاست و همه جهانیان حتی کفار، در فشار ظلم و ستم به سر ببرند و به انتظار و ظهور فرج و مصلح باشند.

ائمه علیهم السلام در روایات به ما خبر داده‌اند که: خیلی از اهل ایمان و عقیده در اثر ابتلائات بر می‌گردند. «لأنه یقوم بعد ... ارتداد أکثر القائلین بإمامته»، زیرا او بعد از بازگشت بیشتر معتقدان به امامتش قیام می‌کند. خدا کند ایمان ما تا آن وقت باقی بماند و گرنه اگر ظهور هم نزدیک باشد، ولی ایمان ما زایل شده باشد، دیگر ما را چه با ظهور آن حضرت و حضرت را چه با ما؟!

حضرت استاد مدظله در جای دیگر فرمودند: برای مؤمنین تثبیت در دین و ایمان و ثبات قدم تا ظهور آن حضرت، از ظهور آن حضرت مهم‌تر است.

خودش می‌داند چه وقت ظهور می‌کند

در روایتی از امام صادق علیه السلام آمده است که فرمود: «شیعتنا أصبر منا، لأنا نصبر علی ما نعلم، و شیعتنا یصبرون علی ما لا یعلمون» به این معنا که شیعیان ما از ما صابرتر هستند، زیرا ما برای آنچه می‌دانیم صبر می‌کنیم، ولی آن‌ها بر آنچه نمی‌دانند، صبر می‌کنند.

حضرت غائب عجل الله تعالی فرجه الشریف عجب صبری دارد! با اینکه از تمام آنچه که ما می‌دانیم و یا نمی‌دانیم اطلاع دارد و از همه امور و مشکلات و گرفتاری‌های ما با خبر است. خود حضرت هم منتظر روز موعود است و خودش می‌داند که چه وقت ظهور می‌کند. اینکه گفته می‌شود که آن حضرت وقت ظهورش را نمی‌داند، درست نیست.

هر چند از فیض حضور غایبیم، ولی ...

هر چند حضرت حجت عجل الله تعالی فرجه الشریف از ما غایب و ما از فیض حضور آن حضرت محرومیم، ولی اعمال مطابق یا مخالف دفتر و راه و رسم آن حضرت را می‌دانیم و این که آیا آن بزرگوار را با اعمال و رفتار خود خشنود، و سلامی هر چند ضعیف خدمتش می‌فرستیم، و یا آن حضرت را با اعمال ناپسند، ناراضی و ناراحت می‌کنیم.

با این که در مال آن حضرت (سهم امام علیه السلام) تصرف می‌کنیم، دیده و شنیده نشده که حضرت در تصرف ما ترتیب اثر داده و در حیف و میل آن به کسی اعتراض نموده باشند. گویا مال آن حضرت را مال او نمی‌دانیم و گویا آن حضرت این مال را مال خود نمی‌داند که به ما اعتراض نمی‌کند!

لزوم دعای فرج حتی برای اهل شقاوت

خیال می‌کردیم که دعای تعجیل فرج، تعلیق به عدم شقاوت دعاکننده است، ولی چنین نیست. زیرا اگر حضرت غائب علیه السلام ظهور کند مگر انسان از شقاوت بیرون می‌آید؟! ولی ظهور آن حضرت برای مؤمنین فرج و گشایش خواهد بود.

وقتی انسان خودش در آب و گل فرو رفته باشد، اگر عالم را آب فرا گیرد، آیا او نجات می‌یابد؟! وقتی حضرت ظهور می‌کند می‌پرسد: این کار آشکار را چرا انجام دادی؟ معلوم نیست از کار‌های پنهانی جست و جو کند.

منبع: تسنیم

انتهای پیام/