به گزارش خبرنگار گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان، به نقل از رادیو ورزش، استفاده از نماد‌های عروسکی در بازی‌های المپیک از سال ۱۹۶۸ باب شد. بیشتر این نماد‌ها برگرفته از حیوانات محلی و صرفاً برای رساندن پیامی اخلاقی و یا معرفی فرهنگ بومی و سنتی کشور میزبان انتخاب می‌شدند. در بازی‌های المپیک کمتر از نماد‌های انسانی با هدف تجاری و تبلیغاتی استفاده شده است.
لیلا کفاش زاده، کارشناس حوزه نمادشناسی، با اشاره به این که عروسک در تمامی کشورها، شناخته شده و نمادی از فرهنگ بومی آن کشور است، گفت: در کشور ما هم از سالیان قبل عروسک در مراسم آیینی و حتی بازی‌های کودکانه فرزندانمان نقشی قابل توجه داشته است.
او افزود: عروسک نماد تولید و حرکت در جهان است؛ شیئی قابل حمل که در طول تاریخ با انسان همراه بوده است و در همه کشورها به عنوان نماد استفاده می‌شود. به عروسک‌های نمادین در مسابقات ورزشی، عروسک شانس هم گفته می‌شود. درست است که موفقیت در ورزش و المپیک به هوش و مدیریت لحظه‌ای ورزشکاران بستگی دارد؛ اما از نظر روانی، ورزشکاری که قبل از شروع مسابقه همراهی یک عروسک نمادین را در کنار خود حس می‌کند، انرژی مثبت می‌گیرد.
این کارشناس فرهنگی تاکید کرد: المپیک رویدادی جهانی و بزرگ است که شیوع کرونا برگزاری آن را به تعویق انداخت، اما این رقابت ها را منحل نکرد. پس این رویداد جهانی برای کشور میزبان فرصتی برای صادرات فرهنگی نیز است. امسال هم در بازی‌های المپیک و پارالمپیک توکیو، دو عروسک به صورت نمادین حضور دارند.
کفاش زاده در توضیح چرایی انتخاب و ویژگی عروسک‌های نمادین در المپیک توکیو اظهار کرد: برای المپیک عروسکی با عنوان «میرای تووا» طراحی شده که آبی رنگ است. «میرای» در زبان ژاپنی به معنای «آینده» و «تووا» به معنای «ابدیت» است. همین دو کلمه آرمان ژاپنی‌ها در زندگی را توضیح می‌دهد.
او افزود: «سومِیتی» هم عنوانی است که برای عروسک نمادین پارالمپیک توکیو انتخاب شده و به رنگ صورتی است. رنگ صورتی این عروسک، مخاطب آشنا به فرهنگ ژاپن را به یاد شکوفه‌های گیلاس این کشور می‌اندازد. هر دوی این عروسک‌ها طراحی بامزه و کودکانه و البته با مفهومی دارند. نوع طراحی به گونه‌ای بوده است که شما با دیدن «میرای تووا» احساس قدرت و جنگجویی برای عدالت گستری را حس می‌کنید.
کفاش زاده در پایان گفت: هرچند که عده زیادی معتقدند این عروسک‌ها که برای المپیک و پارالمپیک توکیو طراحی شده اند، کودکانه هستند و مخاطب بزرگسال ندارند، اما توجه به این نکته ضروری است که این‌ها هر کدام پیام آور فرهنگ خاص بومی و سنتی کشور میزبان هستند. امیدوارم روزی برسد که کشور ما هم میزبانی مسابقات بزرگ ورزشی را بر عهده بگیرد و با استفاده از اسطوره شناسان، فولکلور شناسان، گرافیست‌ها و متخصصان امر، عروسک نمادین خوبی را طراحی کند.
بیشتر بخوانید
گزارش از مریم محمدی
انتهای پیام/
