به گزارش خبرنگار صنعت،تجارت و کشاورزی گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، بررسی شرایط اقتصادی ایران در دهه منتهی به 57 و مقایسه آن با سه دهه پس از انقلاب گویای بسیاری از حقایق است و بی تردید بخش کشاورزی به دلیل اجرای برخی استراتژیها تا زمان قبل از انقلاب به فراموشی سپرده شده بود و بسیاری از محصولات استراتژیک مورد نیاز از طریق منابع وارداتی تامین می شد.
این درحالی است که با پیروزی انقلاب اسلامی، افزایش سرمایهگذاری و امکانات کشور در بخش صنعت و صنایع متکی، افزایش تولید و سهم روز افزون بخش کشاورزی از درآمدهای ارزی را به همراه داشت.
بنابرآمار موجود در بخش کشاورزی، تولید محصولات از 29 درصد تولید ناخالص ملی در سال 39، به 9 درصد در سال 56 تنزل یافت؛ چراکه وابستگی اقتصاد در زمان قبل از پیروزی انقلاب روز به روز بیشتر میشد. خوشبختانه با پیروزی انقلاب رشد و توسعه پایدار اقتصادی با محوریت بخش کشاورزی دنبال شد.
سرزمین ایران دارای مساحتی بالغ بر 164 میلیون هکتار است که بیش از 51 میلیون هکتار از این اراضی از پتانسیل بالایی برای تولید محصولات کشاورزی برخوردار است، به طوریکه خوداتکایی در بسیاری از محصولات در دستور کار قرار گرفته است.
البته ناگفته نماند که طی سالهای پس از انقلاب، باوجود افزایش جمعیت، در بسیاری از زمینهها توانسته ایم علاوه بر تامین نیاز داخل، بخشی از تولیدات خود را به بازارهای دنیا صادر کنیم.
علیقلی ایمانی رئیس بنیاد توانمند سازی گندمکاران در گفتگو با خبرنگار صنعت،تجارت و کشاورزی با اشاره به اینکه تا قبل از انقلاب کشاورزی معیشتی رایج بود، اظهار کرد: تا دهه 40 ، نیمی از اراضی کشاورزی در اختیار بزرگ مالکان و مابقی اوقاف و خانوادههای پادشاهان بود.
وی با اشاره به اینکه تا دهه 40 تنها بخش کوچکی از اراضی کشاورزی در اختیار کشاورزان خرده مالک بود، افزود: کشاورزانی که بنیه مالی نداشتند تا زمان اصلاحات ارضی در کشت و صنعت ها مشغول به فعالیت بودند.
ایمانی با انتقاد از موفق نبودن اصلاحات ارضی گفت: با توجه به آنکه با اصلاحات ارضی اهداف مورد نظر تحقق پیدا نکرد، بخشی از این اراضی آزاد شد و به دست وابستگان حکومت وقت افتاد، که در نهایت کشاورزان را استثمار کردند.
رئیس بنیاد توانمندسازی گندمگاران مجموع تولید محصولات کشاورزی در دهه 40 را 7 میلیون و 900 هزارتن اعلام کرد و افزود: در سال 53، مجموع تولید محصولات کشاورزی 17 میلیون و 800 هزارتن و در چند ماه قبل از انقلاب 25 هزارتن بوده است، در حالیکه اکنون تولید محصولات مختلف کشاورزی به 120 میلیون تن در سال می رسد.
وی با اشاره به اینکه تولید گندم قبل از پیروزی انقلاب اسلامی حدود 3 میلیون تن بود ، بیان کرد: در سال های 57 و 58، حدود 1.5 تا 2 میلیون تن گندم مورد نیاز کشور از طریق واردات تامین میشد، در حالیکه هم اکنون تولید گندم با افزایش 4 تا 5 برابری به بالای 11 میلیون تن رسیده است.
این مقام مسئول ادامه داد: با پیروزی انقلاب اسلامی، مسئولان با سرمایهگذاری درصدد تامین نیاز کشور از طریق تولید داخل هستند.
به گفته وی؛ با وجود جنگ تحمیلی و تحریمهای ظالمانه در سالهای اخیر، تولید محصولات کشاورزی روند صعودی داشته است، به طوریکه هم اکنون بیش از 90 درصد نیاز کشور از محصولات داخلی تامین می شود.
ایمانی با اشاره به دستاوردهای انقلاب در زمینه تولید محصولات کشاورزی افزود: اگرچه قبل از انقلاب بسیاری از محصولات کشاورزی مورد نیاز کشور نظیر گوشت، مرغ، شیر از طریق واردات تامین میشد اما هم اکنون صادرکننده محصولات لبنی، مرغ، تخم مرغ و گندم هستیم.
وی با اشاره به اینکه سال 83 بعد از انقلاب برای نخستین بار به خودکفایی تولید گندم رسیدیم،گفت: البته خودکفایی گندم تحت تاثیر برخی عوامل از بین رفت که با تلاش ها و برنامه ریزی های صورت گرفته مجددا در سال زراعی گذشته به پایداری و خودکفایی در تولید گندم دست یافتیم.
رئیس بنیاد توانمند سازی گندمکاران ادامه داد: با توجه به شرایط قبل و بعد از انقلاب درمی یابیم که تحولات عظیمی در بخش کشاورزی اتفاق افتاده است، چرا که نگاه کشاورزان توجه به تامین نیاز کشور از طریق تولید داخل است.
وی استفاده از تکنولوژی و فناوری های روز به منظور حفظ منابع پایه و کاهش ضایعات در بخش کشاورزی را امری ضروری دانست.
ایمانی سهم بخش کشاورزی از تولید ناخالص داخلی را رضایت بخش دانست و افزود: در سال 56، سهم بخش کشاورزی از تولید ناخالص داخلی 1.29 درصد بود که هم اکنون به 15 درصد ارتقا یافته است که این امر توجه به تولید داخل را نشان می دهد.
این مقام مسئول در پاسخ به این سوال که سطح اراضی گندم طی سالهای اخیر تغییری داشته است یا خیر، بیان کرد: سطح اراضی تغییر چندانی نداشته است، چراکه در سالهای قبل از انقلاب کشاورزی معیشتی رایج بود، به طوریکه افراد برحسب مایحتاج خانوار خود، گندم تامین میکردند، در حالیکه این سیاست بسته به دولت ها تغییر یافته است.
وی در ادامه یادآور شد: در گذشته گندمکاران در هر هکتار حداکثر تنها 1.5 تن گندم برداشت میکردند، در حالیکه عملکرد تولید کنونی گندم به 4.5 تا 5 تن در هکتار رسیده است.
ایمانی سطح زیر کشت گندم در سال زراعی 96-97 را 5 میلیون و 800 هزار هکتار اعلام کرد و گفت: سیاست وزارت جهاد کشاورزی کاهش سالیانه سطوح زیر کشت و افزایش عملکرد در واحد سطح است.
علیرضا مهاجر مجری طرح دانههای روغنی در گفتگو با خبرنگار صنعت،تجارت و کشاورزی با اشاره به اینکه سالیانه 4 میلیارد دلار ارز برای واردات دانه های روغنی از کشور خارج می شود، اظهار کرد: هم اکنون در واردات دانههای روغنی بیشترین وابستگی به خارج از کشور را داریم چراکه سرانه مصرف روغن قبل از انقلاب 15 کیلو بود که متاسفانه هم اکنون به 20 کیلو افزایش یافته است.
به گفته وی؛ در صورت نبود کشت دانههای روغنی در تولید محصولاتی از قبیل گندم، جو، مرغ و تخم مرغ توفیق چندانی نخواهیم داشت.
مهاجر واردات بذر کلزا بعد از انقلاب برای نخستین بار را یکی از دستاوردهای انقلاب دانست و افزود: تولید این بذر علاوه بر تولید روغن با کیفیت و دارای امگا3، در تناوب کشت گندم، جو و ذرت پایداری غلات، کاهش علف های هرز و آفات، کاهش مصرف سموم و سلامت غذا را به همراه دارد.
به گفته مجری طرح دانههای روغنی کشت کنجد به صورت مکانیزه و کشت سویا در مناطق گرم از جمله خوزستان را میتوان از دیگر دستاوردهای انقلاب برشمرد.
وی با اشاره به اینکه امسال برای اولین بار 185 هزارتن کلزا در کشور تولید شد، افزود: در سال زراعی 96-97 پیش بینی می شود که این میزان تولید به 350 هزارتن برسد که در صورت تحقق این میزان، رکورد تولید کلزا بعد از انقلاب در کشور شکسته خواهد شد.
به گفته مشاور وزیر جهاد کشاورزی؛ با تولید 185 هزارتن کلزا، رقمی معادل 80 میلیون دلار در واردات دانه های روغنی صرفه جویی ارزی شد.
مهاجر با اشاره به اینکه امسال سطحی معادل 300 هزارهکتار اراضی به کشت دانههای روغنی اختصاص یافته است، افزود: البته برنامه ریزی هایی جهت افزایش سطح زیر کشت دانههای روغنی تا یک میلیون و 100 هزار هکتار شده است که در صورت تحقق بیش از 70 درصد نیاز کشور از منابع داخلی تامین میشود که این امر حدود 3 میلیارد دلار صرفه جویی ارزی را به همراه خواهد داشت.
مجری طرح دانه های روغنی ساخت کارنده های ریز مناسب جهت کشت دانه های روغنی و توزیع بیش از 3 هزار هکتار دستگاه میان کشاورزان را از دیگر دستاوردهای انقلاب در این بخش دانست.
مسعود حکیمی رئیس گروه پنبه معاونت امور زراعت وزارت جهاد کشاورزی در گفتگو با خبرنگار صنعت،تجارت و کشاورزی سطح زیر کشت پنبه در سال 58 را 215 هزار هکتار اعلام کرد و گفت: اگرچه تا سال 80 سطح زیر کشت و تولید پنبه با تغییراتی همراه بود، اما این تفاوت ها چندان چشمگیر نبود.
وی با اشاره به اینکه سطح زیر کشت پنبه از سال 81 به بعد روند نزولی داشت، افزود: براین اساس سطح زیرکشت از سال 81 که حدود 151 هزار هکتار بود تا سال 95، به نصف تقلیل یافت.
حکیمی ادامه داد: با وجود کاهش سطح زیر کشت پنبه در سال های اخیر، اما عملکرد در واحد سطح تفاوت چندانی نداشت.
به گفته رئیس گروه پنبه معاونت امور زراعت بالاترین میزان تولید وش پنبه مربوط به سال زراعی 74-75 و 75-76 است.
محمد ولی روزبهان رئیس سازمان چای در گفتگو با خبرنگار صنعت،تجارت و کشاورزی با اشاره به اینکه سال 79 میزان باغات چای 34 هزار هکتار بود، گفت: براساس برخی شرایط ایجاد شده میزان تولید به 17 هزار هکتار رسید و مجدد از سال 93 به دنبال حمایت از چایکاران و پرداخت تسهیلات بلندمدت و کم بهره، برخی از باغات چای دوباره به چرخه تولید بازگشتند.
وی میزان باغات چای را 28 هزار هکتار اعلام کرد و افزود: هم اکنون 21 هزار و 500 هکتار از این میزان فعال است.
روزبهان درباه آخرین وضعیت تولید چای بیان کرد: تولید چای در سال زراعی 79 و 80 حدود 75 هزارتن بود که به سبب نبود حمایت های لازم از چایکاران در پرداخت تسهیلات به زراعی و شرایط جوی کاهش تولید را به همراه داشت که مجدد از سال 94 حمایت های دولت از این بخش رونق را به چرخه تولید بازگرداند.
رئیس سازمان چای میزان تولید چای خشک در سال زراعی 94-95 را 31 هزار و 400 تن اعلام کرد و گفت: اگرچه تولید چای در سال زراعی 95-96 نسبت به سال 92 روند صعودی داشت، اما به سبب خشکی هوا تا حدودی از این میزان کاسته شد؛ به طوریکه به 24 هزارتن رسید.
گزارش: آزاده محبی
انتهای پیام/
چرا وام به ما کشاورزان نمیدهند؟