قربانی کردن قدمتش به قدمت تاریخ آدمی است؛ از هابیل و قابیل تا ابراهیم و دین محمدی (ص). پس به نظر می رسد چنین عملی با این قدمت تاریخی ارزش اندیشیدن داشته باشد.
امامان معصوم علیهم السلام یک سوم قربانی را به همسایگان، یک سوم آن را به نیازمندانی که درخواست داشتند، می دادند و یک سوم باقی مانده را برای خانواده خود نگه می داشتند.
ماهیگیران در «جیلین»، استانی در شمال شرق چین، برای خدای دریاچه قربانی و برای فصلی پربار دعا می‌کنند تا وقتی تور‌هایشان را از دریاچه یخ زده بیرون می‌کشند پرماهی باشند.