۲۶ دی ماه، روزی که دیو سیاهی از کشور رفت

روز ۲۶ دی‌ماه ۱۳۵۷ ساعت ۱۳:۰۸، محمدرضا پهلوی به‌همراه همسرش فرح، خاک ایران را به مقصد مصر ترک کرد. شاپور بختیار نخست‌وزیر، جواد سعید رئیس مجلس شورای ملی، علینقی اردلان وزیر دربار و جمعی از وابستگان درباری برای بدرقه وی حضور داشتند.

شاه در فرودگاه علت سفر خود به خارج را اینگونه توصیف کرد «مدتی است احساس خستگی می‌کنم و احتیاج به استراحت دارم. ضمناً گفته بودم پس از این که خیالم راحت شود و دولت مستقر گردد، به مسافرت خواهم رفت. "»

سه روز قبل از فرار، شاه شورای سلطنت را تشکیل می‌دهد تا این شورا موجبات استمرار حکومتش و امکان مذاکره با سران انقلاب را فراهم کند که البته در این هدف ناکام ماند.

 شاهین صادقی نسب،کارشناس مسائل سیاسی اظهار کرد: ۲۶ دی‌ماه سال ۱۳۵۷ یادآور روزی است که شیرینی و حلاوت آن در کام کسانی که در آن روز‌ها در اوج مبارزات انقلاب بودند همچنان شیرین است و نسل‌هایی که بعد‌ها به دنیا آمدند این روز را به‌یادماندنی می‌دانند؛روزی که دیو سیاهی از کشور در این روز رفت و دیری نپایید که فرشته امام از تبعید بازگشت و مقدمات انقلاب ملت فراهم شد.

صادقی نسب بیان کرد: یکی از مواردی که از سوی سلطنت‌طلب‌ها دنبال می‌شود این است که شاه انسان وطن‌پرستی بود خوب در اینجا این سؤال پیش می‌آید که کدام انسان وطن‌پرستی از کشورش فرار می‌کند.

او ادامه داد: کدام شخصی که در جایگاه رهبری قرار دارد در التهابات کشورش را ترک می‌کند و در مقابل ادعای وطن‌پرستی هم می‌کند.

صادقی افزود: شاه نه تنها وطن‌پرست نبود بلکه هیچ‌چیزی را به غیر خودش قبول نداشت و در واقع منافع شخصی خودش بر همه چیز ارجحیت داشت.

او تصریح کرد: خودخواهی و استبداد دو ویژگی بارز شاه بود که حتی اطرافیان او نیز بر این ادعا صحه می‌گذاشتند.

استاد دانشگاه ادامه داد: اگر کاری را برای کشور انجام می‌داد صرفاً برای پایداری و استقرار حکومت خودکامه خودش بود.

او تأکید کرد: در جمهوری اسلامی ایران ادعای وطن‌پرستی نداریم چرا که ما هیچ‌کس و هیچ‌چیز را شایسته پرستش نمی‌دانیم غیر از خداوند متعال، اما ادعای این را داریم که میهن خودمان را بی‌نهایت دوست داریم.

صادقی نسب به طرح موضوعاتی از قبیل قائله آذربایجان از سوی سلطنت‌طلب‌ها اشاره کرد و افزود: اگر زیرکی و ذکاوت قوام‌السلطنه نبود به‌هیچ‌عنوان آذربایجان آزاد نمی‌شد.

او ادامه داد: شاه در آزادی آذربایجان هیچ نقشی نداشت و در دشواری‌ها عقب‌نشینی می‌کرد و نمونه بارز آن در دی‌ماه ۵۷ به بهانه معالجه و استراحت فرار را برقرار ترجیح داد.

کارشناس مسائل سیاسی افزود: نباید اجازه بدهیم که گذشت زمان واقعیت‌ها را از بین ببرد و به فراموشی سپرده شود و باید چهره شاه و ستم‌هایی که به ملت کرده است همواره بیان شود.

او تصریح کرد: شاه حتی برای تصمیم‌گیری‌های خرد هم از سفارت خانه انگلستان و آمریکا اجازه می‌گرفت و اسناد و شواهد آن کاملاً روشن و واضح است و وجود دارد.

صادقی نسب ادامه داد: تمامی این اسناد باید در اختیار عموم مردم قرار بگیرد تا چهره‌ای واقعی شاه ملعون روشن شود.

او در بخش دیگری از صحبت‌های خود گفت: در ۲۶ دی‌ماه شاه از کشور رفت و مصر، مراکش، مکزیک، ایالات متحده، پاناما و مجدد مصر مسیر دربه‌دری یک پادشاهی بود که هیچ گاه نخواست صدای انقلاب و صدای اعتراضات مردمش را بشنود.

این استاد دانشگاه  تصریح کرد: اجرا نشدن عدالت، فساد گسترده، نفوذ اطرافیان و چپاول اموال مردم از نقاط تاریک دوران شاهنشاهی است.

او ادامه داد: در اواخر ۴۰ و اوایل دهه ۵۰ با درآمد‌های هنگفت نفتی روبرو شدیم، اما به‌جای این‌که درآمد‌ها صرف زیرساخت‌ها و بازسازی کشور و مناطق بی‌شمار محروم شود، در جیب نزدیکان و مفسدان رفت.

صادقی نسب تأکید کرد: در زمینه صنعت نیز در دوران پهلوی تنها مونتاژکار بودیم و هیچ خلاقیت و استعدادی را اجازه شکوفایی ندادند.

او بیان کرد: کشور در دوران شاهنشاهی در سیطره کامل آمریکا و انگلستان بود و در سال‌های پایانی دوران پهلوی نیز این سیطره به بخش‌های فرهنگی و دینی مردم نیز رسوخ پیدا کرده بود.

صادقی نسب  ادامه داد: فرهنگ را به‌نوعی تغییر می‌دادند که آمریکاسازی شود، در واقع هدف آن‌ها این بود که فرهنگ ایرانی و اسلامی جای خودش را به فرهنگ غربی و مصرف‌گرا و سرمایه‌داری بدهد.

او با بیان این‌که باید به داشته‌های خودمان ایمان داشته باشیم، گفت: نباید اجازه دهیم این نوع تفکر‌ها در بین مدیران کشور نفوذ کند.

صادقی نسب افزود: مسئولی که باور ندارد مسلمان عزیز ایرانی می‌تواند که آینده خودش را خودش بسازد، این مسئول نمی‌تواند در انقلاب خدمت کند.

او به نقش محوری رهبر انقلاب در کشور اشاره و بیان کرد: انتظار می‌رود که همه مسئولان با تاسی از رهبر انقلاب در برابر تهدیدات دشمنان بایستند و از رهنمود‌ها و بیانات ایشان به نحو احسن بهره ببرند.