در یک تحقیق جدید مطرح شد؛

تاثیر حضور در فضا بر فیزیک فضانوردان مرد

نتایج یک مطالعه جدید نشان داده است که فضانوردان مرد ممکن است پس از بازگشت به زمین با مشکلات جسمی مواجه شوند.

محققان آمریکایی از آزمایش‌های انجام شده بر روی موش‌ها دریافته اند که قرار گرفتن در شرایط سخت فضایی می‌تواند منجر به بروز مشکلات جسمی برای مردان شود؛ به گونه‌ای که سطوح بالای گرانش و تشعشعات بر بافت عروقی تأثیر منفی می‌گذارد و جریان خون به برخی اندام‌ها را مختل می‌کند.

سفر فضایی مشکلات زیادی را در زمینه جسمی ایجاد می‌کند. مشکلات جسمی برای فضانوردان مرد تا مدت‌ها پس از قرار گرفتن در معرض آن، به دلیل شرایط فضایی ادامه می‌یابد و ممکن است آن‌ها سال‌ها با مشکلات خود دست و پنجه نرم کنند.

این تحقیق جدید توسط کارشناسان دانشگاه ایالتی فلوریدا و دانشکده پزشکی دانشگاه ویک فارست در کارولینای شمالی انجام شده است که محققان آن می‌گویند البته اثرات پرواز فضایی بر برخی عملکردهای بدن هنوز کشف نشده است.

آن‌ها افزودند: این یافته‌ها نشان می‌دهند که شبیه‌سازی پرواز فضایی منجر به اختلال درازمدت عملکرد عصبی و عروقی می‌شود و خطرات سلامت جدیدی را نشان می‌دهد که باید هنگام کاوش در اعماق فضا در نظر گرفته شوند.

این تیم از ۸۶ موش نر در آزمایشات خود که در آزمایشگاه تشعشع فضایی ناسا در نیویورک انجام شد، استفاده کردند. نیمی از این جوندگان با اندام عقبی خود رو به بالا قرار گرفتند تا بی وزنی ناشی از ریزگرانش در فضا را به مدت چهار هفته شبیه سازی کنند. نیمی دیگر مجاز بودند تا طبق معمول در قفس خود راه بروند.

همچنین، در هر دو گروه، موش‌های مختلف در معرض سطوح مختلف تابش کیهانی زیاد و کم قرار گرفتند و برخی نیز اصلا در معرض آن قرار نگرفتند.

ارزیابی‌ها حدود یک سال بعد دو مشکل مربوط به اختلال جسمی را در موش‌ها نشان داد: استرس اکسیداتیو و اختلال عملکرد اندوتلیال که می‌تواند جریان خون به برخی اندام‌ها را مختل کند.

استرس اکسیداتیو اثرات مضری را که رادیکال‌های آزاد بر بدن دارند، توصیف می‌کند.

اختلال عملکرد اندوتلیال زمانی اتفاق می‌افتد که اندوتلیوم، لایه نازکی از سلول‌ها که رگ‌های خونی را می‌پوشاند، نتواند به درستی عمل کند.

محققان توضیح می‌دهند: استرس اکسیداتیو و اختلال عملکرد اندوتلیال عواملی در پاتوژنز اختلال جسمی هستند.

محققان دریافتند که این تغییرات عروقی ناشی از دوز‌های نسبتاً کم تابش کیهانی کهکشانی و تا حدی بی وزنی، عمدتاً از طریق افزایش استرس اکسیداتیو است.

اگرچه در آزمایش‌ها از موش‌ها استفاده شد، اما محققان نگران این هستند که اثرات مشابهی در انسان مشاهده شود. تیم مذکور امیدوار است که درمان‌هایی برای فضانوردان مرد، قبل یا بعد از بازگشت یا در حین فضانوردی از آزمایش‌های انجام شده بر روی موش فضاییشان، در دسترس باشد.

منبع: الیوم السابع

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.