سریال ترسناک کمپانی نتفلیکس بر اساس داستانی واقعی

سریال «The Watcher» ماجرای رازآلود، واقعی و ترسناک خانه‌ای قدیمی که مالک‌های آن نامه‌هایی تهدیدآمیز از شخصی ناشناس دریافت می‌کردند، نشان داده شده است.

به گزارش الجزیره، فیلم «The Watcher» یکی از سریال‌های پرطرفدار شرکت نتفلیکس است که بر اساس یک داستان واقعی ساخته شده است که به قسمت ترسناک داستان بیشتر پرداخته است.

سریال «The Watcher» در هفت قسمت ساخته شده است که مجموعه ای در ژانر وحشت، هیجان و تعلیق، است. همچنین این سریال به نویسندگی و کارگردانی رایان مورفی ساخته شده است.

داستان سریال «The Watcher» درباره خانه‌ای‌ زیبا و مجلل است که بیش از صد سال عمر دارد که افراد زیادی را به خود جذب می‌کند. در میان افرادی که علاقه‌مند به سکونت در این خانه هستند، سرانجام قرعه به اسم یک خانواده می‌افتد که ساکن شدن آن‌ها جان افراد این خانواده را به خطر می‌اندازد.

نائومی واتس و بابی کاناوله بازیگران این سریال، نقش زوجی را ایفا می‌کنند که با تمام پس‌انداز خود خانه رویاهایشان را در یکی از مناطق نیویورک خریداری می‌کنند. اما پس از مدت کوتاهی این زوج نامه‌هایی از شخصی دریافت می‌کنند که خود را «مراقب» معرفی می‌کند و ادعا می‌کند که مراقب خانه و ساکنان جدید آن است.

در ادامه این سریال اتفاقاتی ترسناک روی می‌دهد؛ مثلا حیوان خانگی پسر خانواده کشته می‌شود و اشخاصی در خانه ظاهر می‌شوند. این جریانات سبب می‌شود تا این زوج به همسایه‌های خود مشکوک شده و در پی شناسایی هویت واقعی «مراقب» باشند.

واقعیت سریال «The Watcher» 

سریال «The Watcher» بر اساس داستانی واقعی ساخته شده است. این داستان در سال ۲۰۱۸ در قالب یک مقاله در مجله نیویورک به چاپ رسید که در این مقاله ماجرای زن و شوهری که خانه‌ای قدیمی را خریداری می‌کنند و پس از آن نامه‌هایی مشکوک از شخصی ناشناس دریافت می‌کنند را شرح داده است.

اولین نامه متنی به صورت دوستانه نوشته شده و  خانواده جدید به خاطر ورودشان به آن محله خوش‌آمد گفته است اما در ادامه نامه‌هایی تهدیدآمیز با تمرکز بر تهدید سه فرزند خانواده از سوی همان شخص برایشان ارسال می‌شود. این خانواده، خانه‌ی مشکوک را هشت ماه پس از خریداری در سال ۲۰۱۵ به فروش گذاشته‌اند و پس از اینکه مجبور شدند قیمت آن را کاهش دهند، از صاحبان قبلی خانه به خاطر اینکه درباره دریافت نامه‌های مشکوک به آن‌ها چیزی نگفته بودند، شکایت کردند... .

تفاوت محتوای سریال با داستان واقعی 

محتوای سریال به خاطر حفظ جنبه دراماتیک اثر، تفاوت‌هایی با داستان واقعی دارد؛ از جمله اینکه قیمت واقعی خانه از آن چیزی که در سریال عنوان شده پایین تر بوده است و یا اینکه این خانواده در واقع به خانه‌ی خریداری شده نقل مکان نکرده بودند. آن‌ها مالیات و پول خانه را پرداخت کرده بودند اما خانه هنوز خالی بود. وقتی دوستانشان درباره اینکه چرا به خانه جدیدشان نقل مکان نمی‌کنند از آن‌ها پرسیدند این زوج جواب دادند که درگیر مشکلات قانونی هستند و دوستانشان گمان کردند که آن‌ها در شرف طلاق هستند. آن‌ها در سال ۲۰۱۶ با پولی که از اطرافیانشان قرض گرفتند خانه‌ای دیگری در مکانی نامعلوم خریداری کردند. زن تمایل داشت در خانه جدید بماند اما شوهرش مخالفت می‌کرد.

یک از محرک‌های اصلی سریال نگرانی بیش از حد پدر خانواده از شخصی است که برایشان نامه می‌نویسد. این نگرانی ها او را به سمت جنون می‌برد تا جایی که کارش را از دست می‌دهد و از همسرش هم جدا می‌شود. او که به همسایه‌ها درباره دست داشتن در این نامه ها مشکوک است، نامه‌هایی مشابه آنچه دریافت کرده را برای آن‌ها ارسال می‌کند و در نتیجه این اعمال همسرش به سلامت عقلی او شک می کند. پدرخانواده در گفت‌وگو با مجله نیویورک اعتراف کرده بود که به انگیزه انتقام و انتقال ترس هایش به همسایه‌ها، نامه‌هایی مشابه آنچه شخص ناشناس برای خانواده‌اش ارسال می‌کرده، فرستاده است.

موضوعی که در سریال و در داستان حقیقی مشترک است، این است که تا کنون با وجود تحقیقات پلیس هویت شخصی که فرستنده نامه‌ها بود، مشخص نشده است. البته این ماجرا برای خانواده‌ی مذکور سود هم داشته است آن‌ها با فروش داستان خود برای تبدیل آن به یک اثر نمایشی از این خانه ترسناک و نامه‌های تهدیدآمیز کسب درآمد هم کرده‌اند و در اواخر سال ۲۰۱۸ چند استودیو برای خرید حق پخش داستان و نیز حقوق مقاله چاپ شده در مجله نیویورک وارد رقابت شده‌اند.