هفدهمین سالگرد شهادت جنگلبان ناصر پیروی

جنگلبان ناصر پیروی، ۱۷ سال پیش در چنین روزی، در راه دفاع از عرصه‌های ملی و طبیعی به شهادت رسید.

مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان گیلان گفت: شهید ناصر پیروی در مسیر حفظ و صیانت از عرصه‌های ملی و طبیعی مظلومانه و ناجوانمردانه به شهادت رسید.

به گفته میرحامد اختری، این شهید گیلانی مدافع انفال الهی به سبب نه گفتن به متجاوزان به سرمایه‌های ملی، جانش را از دست داد.

او شهدای منابع طبیعی را نماد‌های بنیادین اخلاق دانست و گفت: رفتار و منش آن‌ها برای جنگلبانان و همه کسانی که در حفظ انفال عمومی برای نسل‌های آتی می‌کوشند، الگویی جاودانه است و در تاریخ ماندگار خواهند بود.

شهید مهندس ناصر پیروی، رئیس اسبق منابع طبیعی ماسال در سال ۱۳۸۴ پس از سال‌ها مبارزه قاطع با قاچاقچیان چوب و غارتگران جنگل و جلوگیری از تجاوز آنان به انفال الهی، نهایتا توسط همان اشرار ربوده شد و به طرز مظلومانه‌ای به شهادت رسید.

شهید انفال الهی، جنگلبان ناصر پیروی، در تاریخ ۷ اردیبهشت ماه سال ۱۳۸۴ در مسیر عزیمت به محل کار ربوده شد.

پس از چند روز جست‌وجو، پیکر بی جان او در منطقه جنگلی هفت دغنان شهرستان صومعه سرا پیدا شد و در نهایت در زادگاهش در آسیابر شهرستان سیاهکل به خاک سپرده شد.

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
نظرات کاربران
انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۰
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۲۰:۲۰ ۰۷ ارديبهشت ۱۴۰۱
فقط مراتع ماسال نیست که در حال نابودی است
از ارتفاعات سیاهکل و اشکورات و شفت و لنگرود و ... گرفته تا جنگل و مرتع و زمینهای کشاورزی جلگه و زمینهای ساحلی


باید مانند سایر کشورها نسبت به ساخت ویلا و ساخت و ساز در کوهستانها و جنگل ها و زمینهای کشاورزی و ساحلی برخورد شود

زمینهای سرسبز گیلان کم کم در حال تبدیل شدن به شهرک های ویلایی است درصورتیکه ساخت این همه ویلا نیاز نیست برای مسافران
این یعنی چه هر مسافر یک ویلا!!!! ویلایی که با خشکاندن بیجار و شالیزار در این زمینهای ناب کشاورزی ساخته شود

چند تا هتل بزرگ میساختند و مسافران را از طریق هتلداری ساپورت میکردند و درامدزایی هم داشت

ولی الان حضور مسافرانی که بومی نیستند و ویلا و خانه در منطقه خریدند معظل بسیار خطرناکی برای نابودی کشاورزی گیلان زرخیز محسوب میشوند...

متاسفانه متاسفانه قانون منسجم و قدرتمندی در این زمینه نداریم...
لااقل قانون چند کشور موفق در زمینه حفظ محیط زیست و زمینهای حاصلخیز را مطالعه کرده و از آنها برای تدوین قانون الگوبرداری کنیم...
آیا واقعا نیاز است تا نوک قله کوهستان جنگلی آسفالت باشد؟ اکوسیستم منطقه در حال تخریب است...
تمام ایران بیابان بود همین گیلان و شمال کشور سرسبز بود که اون هم با عدم وجود قانون بازدارنده درحال بیابان شدن است

زمینهای کشت و صنعت سپیدرود چه شدند؟
کیلومترها مزارع سبز چه شدند؟ و امثالهم
در حال حاضر به مراتع بی آب و علف تبدیل شدند
مردم محلی هم زمینهای خودشان را تکه تکه کردند و به عنوان مسکونی میفروشند
حتی در گیلان این موضوع تشخیص داده نشد که منطقه بکر قرق که محل حضور حیوانات اهلی و وحشی است باید حفظ شود و زمین آن را به شرکت شهرکهای صنعتی دادند

حتی زمینهای ماسه ای گیلان نیز حاصلخیز است ...

بیایید زمینهای شمال کشور را نجات دهیم