یخبندان حقوق کارگران در عصر کرونا/ سفره ای که هنوز کوچک است

به گزارش  گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از شیراز، زندگی جامعه کارگری دنیایی پر از تناقض و قصه پرغصه است که مالامال از شعارهای مدیران و خسته از فاصله طبقاتی است این قصه زمانی دردناک‌تر و غمناک‌تر می‌شود که اعضای جامعه کارگری از جمله اقشار کارگران فصلی باشند.

تضاد عجیبی میان کلام تا عمل است این تضاد در میان واقعیت و سیاست گذاری مدیران نیز دیده می‌شود و غالب تصمیم گیری هایی که در مورد جامعه کارگری انجام می شود از  سوی افرادی است که حقوق یک ماه آنان با مجموع حقوق کارگران طی یک سال برابری می‌کند.

از سویی حتی با وجود قوانین حمایت کننده از کارگران گویی که قانون نیز حامی کارفرمایان است و جامعه کارگری همچنان مظلوم واقع شده، مظلومیتی که همچنان نیز ادامه دارد.

شیوع کرونا نیز طی یک سال اخیر موجب شد که زندگی کارگران با چالش‌های جدیدی مواجه شود از سویی پیدا کردن کار در زمانی که همه‌گیری کرونا در اوج خود بوده بسیار سخت است و از سویی دیگر حفظ سلامتی شخص کارگر و خانواده وی نیز از اهمیت بالایی برخوردار است.

رشد هزینه‌های زندگی، افزایش اجاره بهای منازل، افزایش هزینه بهداشت و درمان و افزایش ناگهانی قیمت مایحتاج مورد نیاز خانواده باعث شد بسیار از اعضای جامعه کارگری آرزوی داشتن زندگی متوسط را به عنوان آرزویی محال قلمداد کنند.

یک سال حسرت

 علی مرادی یکی از کارگران فصلی است که با دستگاه پیکور خود هر روز در حاشیه یکی از پارک‌هایی که محل تجمع کارگران فصلی است حضور پیدا کرده و به دنبال کسب درآمد است.

او گفت: یک سال است که حسرت بسیاری از ملزومات زندگی بر دل خانواده من است و نتوانسته‌ام ملزومات مورد نیاز خانواده را تامین کنیم.

مردای بیان کرد:  پیدا کردن شغل برای کارگرانی که فصلی اند بسیار سخت بوده و باید ساعت‌ها کنار پارک منتظر بود تا شاید بتوان در میان افرادی که برای کارگر مراجعه می‌کنند شغلی یک روزه فراهم کرد.

این کارگر فصلی، تصریح کرد: دستمزدی که برای کارگران فصلی پرداخت می‌شود بسیار اندک بوده و در مقابل هزینه‌های که در جامعه وجود دارد به جرأت می‌توان گفت ناچیز است البته اگر در حین کار حادثه‌ای رخ دهد که فرد دچار مصدومیت شود هیچ نهادی از کارگر حمایت نخواهد کرد.

او ادامه داد: زندگی کارگران فصلی روزمزد، روزانه است و اگر شخص یک روز کار نکند حقوقی برای زیستن ندارد البته نبود بیمه نیز یکی دیگر از معضلات جامعه‌ای است که زحمت می‌کشد ولی رنج هاشان دیده نمی‌شود.

علی راستگو رئیس خانه کارگر مرکز استان فارس نیز افزود: حتی حقوق ٨ میلیون تومانی در ماه نیز با توجه به افزایش هزینه زندگی دیگر جوابگوی نیازهای کارگران نیست.

او اضافه کرد: زندگی جامعه کارگری در از فرودهای مالی بوده هیچ فرازی در آن دیده نمی‌شود زیرا حقوق کارگران ثابت بوده ولی هزینه‌ها همواره در رشد است.

راستگو اظهار کرد: یکی از مراجعی که در خصوص حقوق و مزایای جامعه کارگری تصمیم گیری می‌کند شورای عالی کار است که این شورا به گونه‌ای اقدام به برگزاری جلسه و حفظ اطلاعات می‌کند که گویی نهادی نظامی و انتظامی است و اطلاعات این جلسات نباید در هیچ نهادی منتشر گردد.

او گفت: برخلاف جامعه مدیریت که در شورای عالی کار برای حقوق کارگران تصمیم گیری می‌کنند، در جامعه کارگری خبری از سهمی برای تفریح، زیارت و سیاحت، بهداشت و درمان و غیره وجود ندارد بلکه تمام حقوقی که به کارگران پرداخت می‌شود صرف خرید مایحتاج زندگی می‌شود.

راستگو بیان کرد: افزایش هزینه زندگی موجب شده تا سفره جامعه کارگری بیش از هر زمان دیگر کوچک شود و رشد ۴٠ درصدی تورم نیز تیر آخری است که بر تن نحیف جامعه کارگری برخورد کرده است.

رئیس خانه کارگر مرکز استان فارس، تصریح کرد: در پاسخ به این سوال که حقوق کارگران هر سال در حال افزایش است، پاسخ داد: رشد در حقوق پرداختی به کارگران وجود دارد اما این رشد در مقابل رشد هزینه‌ها بسیار ناچیز است و هیچ فردی از جامعه کارگری از افزایش حقوق خود رضایت ندارد زیرا این افزایش حقوق نتوانست منجر به رضایت مندی افراد گردد.

او ادامه داد: در صورتی رشد حقوق می‌تواند رضایت مندی کارگران را به همراه داشته باشد که این افزایش حقوق شامل افزایش در سهم اموزش، مسکن، بهداشت و درمان و تفریح باشد تا بتوان در کنار رشد حقوق سهمی نیز برای توسعه فردی در نظر گرفته شود.

مظلومیت ادامه دار کارگران

همچنین مهرزاد مویدی رئیس کانون هماهنگی شورای های اسلامی کار استان فارس، افزود: حمایت نکردن از جامعه کارگری باعث شده تا مظلومیت کارگران همچنان ادامه دار باشد.

او اضافه کرد: جامعه کارگری از جمله جوامعی است که حمایت‌های کافی از آن وجود ندارد و سیاست‌هایی که در راستای حمایت جامعه کارگری اعمال شده نیز نتوانسته نقش مؤثری در ایجاد رضایت کارگران داشته باشد.

مریدی گفت: کارگران فصلی نیز از این قاعده مستثنا نبوده و هیچ گونه حمایتی از کارگران فصلی وجود ندارد و این در حالی است که شیوع کرونا نیز موجب شد بسیاری از کارگران فصلی با این بیماری دست و پنجه نرم کنند.

رئیس کانون هماهنگی شورای های اسلامی کار استان فارس، بیان کرد: با توجه به رشد قیمت‌ها و افزایش هزینه زندگی، حقوق جامعه کارگری نیز باید به همان اندازه افزایش یابد این مطالبه‌ای است که در جامعه کارگری نیز وجود دارد.

او تصریح کرد: نمی‌توان انتظار داشت که جامعه کارگری بتوانند با رشدی کمتر از رشد تورم در جامعه زندگی کنند زیرا بخش اعظمی از این افراد مستأجر بوده و نمی‌توانند با حقوقی که دریافت می‌کنند علاوه بر پرداخت اجاره بها مایحتاج زندگی خود را تأمین کنند.

آنچه مسلم است زندگی جامعه کارگری با تصمیماتی که مدیران پشت میز نشین اتخاذ می‌کنند نمی‌تواند زندگی خوبی باشد زیرا تفاوت فاحشی میان تصمیم گیری مدیران و وقایع واقعی زندگی جامعه کارگری وجود دارد.

نبود حمایت واقعی از جامعه کارگری موجب شده تا بسیاری از کارگران علاوه براشتغال در محل کار خود به شغل دومی نیز روی آورده و نسبت به کسب و کار زیر زمینی اقدام کنند.

منبع: مهر

انتهای پیام/ت