سرنوشت مبهم باشگاه تراکتور برای لیگ بیستم

به گزارش خبرنگار فوتبال و فوتسال گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان، محمدرضا زنوزی مالک باشگاه تراکتور طی ماه‌های اخیر، بیش از آن که با خرید‌ها و اقدامات بزرگ خود خبرساز شود، با مصاحبه‌ای جنجالی علیه اشخاص مختلف، به تیتر یک رسانه‌ها راه یافته است. مالک متمول باشگاه تراکتور در شرایطی، مالکیت این باشگاه را بر عهده گرفت که وعده‌های جذابش، همه اهالی فوتبال را انگشت به دهان گذاشته بود. با گذشت حدود ۲ فصل، اما شاهد این هستیم که تراکتورِ زنوزی تغییر قابل توجهی نسبت به روز‌هایی که هنوز خصوصی نشده بود، نکرده است. این موضوع و البته اتفاقاتی که در ادامه به آن‌ها اشاره خواهیم کرد، باعث شده تا سرنوشت مبهمی برای فصل آینده تراکتور متصور شویم.

مباحث مربوط به مالکیت زنوزی

پس از بر عهده گرفتن مالکیت باشگاه تراکتور، محمدرضا زنوزی هجمه‌های بسیاری را متوجه خود دید. مهمترین این هجمه‌ها را از سوی باشگاه سپاهان و شخص امیر قلعه نویی شاهد بودیم. سرمربی تیم سپاهان در چندین مصاحبه مالکیت همزمان زنوزی در ۲ باشگاه ماشین سازی و تراکتور را زیر سوال بود. این موضوع را باشگاه سپاهان نیز دنبال کرد که در چند مقطع شاهد به وجود آمدن حاشیه‌هایی بودیم که با چند مصاحبه طرفین علیه یکدیگر فروکش کردند. دیگر موردی که در خصوص مالکیت زنوزی مطرح شد، بحث  واگذار نکردن کامل باشگاه تراکتور به او بود. این ادعا که چند ماه پیش جنجال‌های بسیاری را نیز به وجود آورد، با واکنش شدید زنوزی مواجه شد. مالک باشگاه تراکتور که این انتقادات و شایعات را برنمی تابید، طی اظهار نظری احساس اعلام کرد که در پایان فصل باشگاه تراکتور را تحویل خواهد داد.

دردسر‌های تکراری

نداشتن دغدغه مالی، مهمترین شاخصه مالکیت زنوزی در باشگاه گسترش فولاد بود. این باشگاه در طول حیات خود کمترین پرونده‌های مالی را در فدراسیون فوتبال و کمیته انضباطی داشت و جزء معدود باشگاه‌های خوش حساب فوتبال ایران به شمار می‌رفت. در حالی که انتظار می‌رفت چنین رویه‌ای را در باشگاه تراکتور نیز شاهد باشیم، اما دردسر‌هایی که پیش از خصوصی شدن تراکتور در مورد قرارداد‌ها شاهد بودیم را این روز‌ها نیز شاهد هستیم، بی آنکه از میزانشان کاسته شود. قرارداد‌های پر حاشیه با بازیکنان خارجی و پشت بند آن، محکومیت‌های حاشیه ساز که تعدادشان طی ماه‌های اخیر سر به فلک گذاشته، باعث شده تا مالک باشگاه تراکتور به شدت تحت فشار قرار بگیرد. این در حالی است که تصور می‌شد با خصوصی شدن باشگاه تراکتور و رفع مشکلات مالی، شاهد انعقاد قرارداد‌هایی اصولی و حرفه ای‌تر باشیم. این را، اما در عمل شاهد نبودیم و طی چند ماه اخیر بازیکنان چونی استوکس، اروین، کنستانت و فورچونه به راحتی موفق به محکوم کردن باشگاه تراکتور شدند. این یعنی باشگاه تراکتور باید برای فرار از محرومیت‌های ناشی از این محکومیت ها، دست به جیب شده و میلیارد‌ها تومان به بازیکنانی که کمترین بازده را داشتند، پرداخت کند!

نگاهی عربی به مقوله نتیجه گیری

فوتبال حاشیه خلیج فارس که در یک دهه اخیر هزینه‌های زیادی را در آن شاهد بوده ایم، یک نقطه ضعف بزرگ دارد. این نقطه ضعف باعث شده تا همواره با بدبینی محض به باشگاه‌های متمول عربی بنگریم. با وجود اینکه مدیران این باشگاه هیچ مشکلی با هزینه کردن ندارند، اما فاکتور صبر در سیاست مدیریتی آن‌ها جایی ندارد و کافی است یک بازیکن یا مربی در بازه زمانی کوتاهی، آن چه را که از او انتظار می‌رود را ارائه ندهد؛ در چنین شرایطی خیلی زود عذر فرد مورد نظر خواسته خواهد شد. این در حالی است که فوتبال رشته‌ای است که باید برای موفقیت در آن مقوله زمان را جدی گرفته و از صبر کافی برای رسیدن به موفقیت با نفرات موجود، برخوردار بود. باشگاه تراکتور نیز در این ۲ فصل اخیر نگاهی عربی به مقوله نتیجه گیری داشته است. این را به خوبی می‌توانیم از تغییرات گسترده در مدیریت و کادر فنی این باشگاه متوجه شویم. در طول کمتر از ۲ فصل، باشگاه تراکتور ۵ سرمربی مختلف را روی نیمکت خود دیده است. در بحث مدیریتی نیز چنین شرایطی با دوز بیشتر را شاهد هستیم. نقش مستقیم مالک در تصمیم گیری‌های فنی و مدیریتی موضوعی است که در فوتبال حرفه ای، سال هاست انکار می‌شود، اما به نظر می‌رسد که در فوتبال ما و به ویژه در باشگاه‌های خصوصی، به یک معضل بزرگ تبدیل شده است.

سرنوشت مبهم تراکتور برای لیگ بیستم

در چنین شرایطی باید دید در فصل آینده مالکیت باشگاه تراکتور چه تصمیمی خواهد گرفت. به طور کلی در این ۲ فصل، کارنامه‌ای که باشگاه تراکتور از خود بر جای گذاشته، آن چیزی نبوده که زنوزی وعده اش را داده بود. با توجه به اینکه انتظارات نیز از تراکتور به شدت بالا رفته، مالکیت باشگاه به شدت تحت فشار است. همین فشار است که باعث شده در این چند وقت اخیر اظهارات جنجالی بسیاری را از سوی زنوزی در رسانه‌ها شاهد باشیم. برخی‌ها از این اظهارنظر‌ها به عنوان فرار رو به جلو یاد می‌کنند و برخی‌ها آن‌ها را حقایقی می‌دانند که زنوزی جرات بیان شان را دارد. اسمش را، اما هر چه که بگذاریم باید بگوییم که این اظهارنظر‌ها دوای درد تراکتور نیستند و در صورتی که مالکیت این باشگاه برای فصل آینده برنامه‌ای برای تداوم فعالیت داشته باشد، باید یک تجدید نظر اساسی در این خصوص و مواردی که در بالا ذکر شد، صورت بگیرد. هر چند از منابع آگاه خبر می‌رسد که در پشت پرده نیز اتفاقاتی رخ می‌دهد که تداوم حضور زنوزی را در تراکتور کم احتمال کرده، اما این نکته را نیز باید در نظر بگیریم که مالک باشگاه تراکتور با ورود به این عرصه به نوعی، آبروی خود را به قمار گذاشته و خروج در چنین شرایطی، یک شکست ابدی برای او خواهد بود.

بیشتر بخوانید: زنوزی: درآمد فوتبال به شرکت‌ها و افراد حاشیه‌ای می‌رسد

انتهای پیام/