شگفتی نویسنده مشهور مسیحی از شیوه حکومت امام علی (ع)

به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، جرج جرداق شاعر و نویسنده معروف مسیحی از اساتید رشته ادبیات و فلسفه اسلامی در دانشگاه بیروت بود. وی ۳۰ جلد کتاب تألیف کرده‌است. مهمترین اثرش که به فارسی هم ترجمه شده‌«امام علی (ع) صدای عدالت انسانی» است که در ۵ جلد با عناوین ذیل منتشر شده است:
• امام علی(ع) و حقوق بشر
• امام علی(ع) و انقلاب فرانسه
• امام علی(ع) و سقراط
• امام علی(ع) و دوران زندگانی اش
• امام علی(ع) و قومیت عربی

جورداق در زمان به پایان رساندن این کتاب، نامه‌ای را به همراه یک نسخه از کتاب برای آیت الله بروجردی ارسال می‌کند. آیت الله بروجردی از آن استقبال می‌کند و توصیه به ترجمه این کتاب به زبان فارسی می‌کند.

این کتاب اولین بار در سال ۱۳۴۲ به فارسی ترجمه و منتشر شد، وی در آبان ماه سال ۱۳۹۳ درگذشت.

جورداق در قسمتی از کتاب امام علی (ع) صدای عدالت انسانی؛ امیر المومنین (ع) را این گونه معرفی می‌کند.

آیا از فرمانروایی خبر داری که خود نان سیر نخورد، زیرا در کشور او کسانی یافت می‌شدند که با شکم سیر نمی‌خوابیدند؟ و جامه نرم نپوشید، چرا که در میان افراد ملت، بودند کسانی که لباس خشن و درشت می‌پوشیدند؟ و درهمی را اندوخته خود نساخت که در بین مردم نیاز و فقر وجود داشت و به فرزندان و یاران خود هم وصیت کرد که غیر این راه و روش را نپیمایند و برادر خود را به خاطر یک دینار که بدون حق از بیت المال طلب میکرد، مورد بازخواست قرار داد و یاوران و پیروان و فرمانداران خود را، به خاطر یک گرده نان که به رشوت از ثروتمندی گرفته و خورده بودند، تهدید کرد و به محاکمه و دادگاه کشانید و به یکی از فرماندارانش پیغام فرستاد:

سوگند صادقانه بر خداوند که اگر او به کوچکترین چیزی از مال ملت خیانت ورزد چنان بر او سخت گیرد که اندک مال، گرانبار و بی آبرو گردد؛ و دیگری را با این سخن کوتاه، زیبا و نغز مخاطب قرار داد: « به من خبر رسیده که زمین را درو کرده و هر چه زیر پایت بوده برگرفته‌ای و آنچه را به دستت رسیده، خورده ای؟ بی درنگ باید حساب پس دهی و وضع خود را بر من روشن سازی».

و به حاکمی پیام دهد از کسانی که رشوه می‌گرفتند و به نام بینوایان جیب و کیسه خود را پر می‌کردند و به عیاشی و خوشگذرانی می‌پرداختند، چنین اعلام خطر کرد: «از خدا بترس، مال مردم را به خود آنان برگردان و تو اگر این کار را نکنی و من به یاری خدا بر تو دست یابم، وظیفه‌ای را که در پیشگاه خداوند دارم، درباره تو انجام می‌دهم و با شمشیرم تو را می‌زنم، شمشیری که آن را بر هیچ کس نزدم مگر آن که به دوزخ رفت».

بیشتر بخوانید: نظر شیطان در مورد امام علی(ع) چه بود؟

آیا از میان مردم سردار و امیری را شناخته‌ای که بر زمان و مکان فرمان می‌رانده، ولی آسیاب را به دست خود می‌چرخاند و نانی خشک درست می‌کرد که آن را به زانو می‌شکست و کفش خود را به دست خود وصله می‌زد و از مال دنیا کم یا زیاد چیزی را پس انداز خود نساخت؟ زیرا هدف وی در زندگی آن بود که حق بینوایان و ستمدیدگان را از استثمارگران و احتکار پیشگان بازستاند و زندگی سالم و آرامی برای آنان فراهم آورد.

او در فکر سیر شدن و خوب پوشیدن و آرام خوابیدن نبود، در حالی که در قلمرو حکومت او کسی است که امید قرص نانی ندارد، و در آنجا شکم‌های گرسنه و جگر‌های تشنه وجود دارند و چه سخن نیکو و پر ارجی می گفت: «آیا فقط به همین اکتفا کنم که به من بگویند پیشوای مسلمانان، ولی در سختی‌های روزگار با توده مردم همدرد نباشم؟ و البته با این منطق، بی ارزش‌ترین چیز‌های دنیا در نزد او، حکومت بر مردم است اگر نتواند حقی را بر پا دارد و ستم و باطلی را نابود سازد».

پی‌نوشت:
امام علی (ع) صدای عدالت انسانی _ نوشته جرج جرداق

انتهای پیام/