معراج در شعر آیینی امروز فراموش شده است
یك شاعر پیش‌كسوت آیینی معتقد است كه معراج در شعر آیینی امروز فراموش شده؛ در حالی كه موضوع بسیار مهمی در دین اسلام است.
به گزارش حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ احد ده‌بزرگی، شاعر آیینی كشور، با بیان اینكه شاعران كهن ایران در مجموعه آثار خود، همیشه شعری برای رسول اكرم(ص) داشته‌اند، اظهار كرد: شاعران نامدار كشورمان در گذشته اشعار خود را در ستایش، مدح و منقبت پیامبر اسلام (ص) و یا درباره معراج ایشان می سرودند؛ اما پس از این بزرگواران، فاصله‌ای رخ داد و متاسفانه اصل حقیقت پرچم افراز اسلام در شعر كشورمان فراموش شد.
وی ادامه داد: در دوره معاصر حركت‌هایی در شعر نبوی و اشعار مرتبط با رسول گرامی اسلام(ص) انجام شده است، اما معتقدم این حركت‌ها كم بوده‌اند. پیغمبر اصل شجره طیبه نور است و اگر این شجره طیبه را حفظ كنیم همه معصومین را حفظ كرده ایم. اما برای پیغمبر (ص) آن قدر كه باید كار نشده و آثار ادبی مان مثل گذشتگان نیست.
ده‌بزرگی تصریح كرد: شاعران بزرگ بسیاری به پیامبر (ص) در اشعارشان توجه داشتند و به عنوان مثال نظامی در هر كتاب خود اشعاری در ستایش و یا درباره معراج پیامبر سروده است. متاسفانه معراج در شعر آیینی امروز فراموش شده است، در حالی كه موضوع بسیار مهمی در دین اسلام است.
این شاعر همچنین گفت: البته فاصله گرفتن از شعر توحیدی و یا اشعار نبوی و ... اقتضای زمان هم هست. در دوران انقلاب اسلامی مردم با خون و مسلسل و مقاومت سر و كار داشتند و در دوران جنگ تحمیلی نیز همین گونه بود و به همین دلیل هم نگاه شعر آیینی به سمت دیگری رفت. باید حركت‌هایی انجام شود تا این روند در مسیر درستی قرار بگیرد. ما تلاش داریم تا در كنگره ها و شب شعرهای عاشورایی، مناقب و فضیلت های اباعبدالله(ع) و دیگر یارانشان را موضوع اشعار قرار دهیم تا از این طریق، شاعران بتوانند به غیر از سوگ و مرثیه، به دیگر جنبه های ائمه هم بپردازند.
وی افزود: این گونه حركت‌ها می‌تواند باعث شود روند مرثیه‌سرایی تغییر كند. واقعه روز كربلا و شهادت امام حسین(ع) و یارانشان، 4 تا 6 ساعت به طول انجامید و نباید كل این واقعه را تنها در این چند ساعت ببینیم. چرا كه زندگی حضرت اباعبدالله طولانی است و باقی عمر حضرت را در شعر و ادبیات كم استفاده كرده‌ایم. دیگر معصومین(ع) هم به همین صورت است.
ده‌بزرگی شعرهای توحیدی یا مناجات‌ها را در آثار شاعران امروز كم دانست و عنوان كرد: مدح و منقبت رسول اكرم (ص) هم شروع شده است، اما كم هست. شخصیت‌های بزرگ اسلام همچون رسول اكرم(ص) و حضرت امیرالمومنین علی (ع) لحظه لحظه زندگیشان سرنوشت ساز است. همچنین شاعران و ادبای كشورمان باید به مسائل توحیدی و مناجات فكر كنند.
وی خاطرنشان كرد: وقتی خطبه های حضرت اباعبدالله (ع) را می‌خوانیم، می بینیم كه با ستایش و مناقب امیر المومنین (ع) شروع می شود و ایشان در آخرین لحظه پیش از شهادت نیز ذكر مناجات بر لب دارد. همچنین اگر به زیارت ناحیه كه حضرت ولی عصر برای امام حسین (ع) دارد نگاه كنیم، متوجه می‌شویم كه با سلام شروع می شود و با دعا و نیایش به پایان می رسد. توحید، دعا و نیایش را فراموش كرده‌ایم و كم كار كرده ایم.
این شاعر پیش‌كسوت آیینی با تاكید بر اینكه سردمداران فرهنگی و ادبی كشورمان كه در مملكت امام زمان برای امام حسین (ع) مجلس می گیرند، باید برخی مجالس را به نام رسول اكرم (ص) برگزار كنند، گفت: باید شب شعرها و كنگره‌هایی با موضوع پیامبر (ص) برگزار كنیم و بیدارباشی برای شاعران جوان باشیم.
انتهای پیام/
وی ادامه داد: در دوره معاصر حركت‌هایی در شعر نبوی و اشعار مرتبط با رسول گرامی اسلام(ص) انجام شده است، اما معتقدم این حركت‌ها كم بوده‌اند. پیغمبر اصل شجره طیبه نور است و اگر این شجره طیبه را حفظ كنیم همه معصومین را حفظ كرده ایم. اما برای پیغمبر (ص) آن قدر كه باید كار نشده و آثار ادبی مان مثل گذشتگان نیست.
ده‌بزرگی تصریح كرد: شاعران بزرگ بسیاری به پیامبر (ص) در اشعارشان توجه داشتند و به عنوان مثال نظامی در هر كتاب خود اشعاری در ستایش و یا درباره معراج پیامبر سروده است. متاسفانه معراج در شعر آیینی امروز فراموش شده است، در حالی كه موضوع بسیار مهمی در دین اسلام است.
این شاعر همچنین گفت: البته فاصله گرفتن از شعر توحیدی و یا اشعار نبوی و ... اقتضای زمان هم هست. در دوران انقلاب اسلامی مردم با خون و مسلسل و مقاومت سر و كار داشتند و در دوران جنگ تحمیلی نیز همین گونه بود و به همین دلیل هم نگاه شعر آیینی به سمت دیگری رفت. باید حركت‌هایی انجام شود تا این روند در مسیر درستی قرار بگیرد. ما تلاش داریم تا در كنگره ها و شب شعرهای عاشورایی، مناقب و فضیلت های اباعبدالله(ع) و دیگر یارانشان را موضوع اشعار قرار دهیم تا از این طریق، شاعران بتوانند به غیر از سوگ و مرثیه، به دیگر جنبه های ائمه هم بپردازند.
وی افزود: این گونه حركت‌ها می‌تواند باعث شود روند مرثیه‌سرایی تغییر كند. واقعه روز كربلا و شهادت امام حسین(ع) و یارانشان، 4 تا 6 ساعت به طول انجامید و نباید كل این واقعه را تنها در این چند ساعت ببینیم. چرا كه زندگی حضرت اباعبدالله طولانی است و باقی عمر حضرت را در شعر و ادبیات كم استفاده كرده‌ایم. دیگر معصومین(ع) هم به همین صورت است.
ده‌بزرگی شعرهای توحیدی یا مناجات‌ها را در آثار شاعران امروز كم دانست و عنوان كرد: مدح و منقبت رسول اكرم (ص) هم شروع شده است، اما كم هست. شخصیت‌های بزرگ اسلام همچون رسول اكرم(ص) و حضرت امیرالمومنین علی (ع) لحظه لحظه زندگیشان سرنوشت ساز است. همچنین شاعران و ادبای كشورمان باید به مسائل توحیدی و مناجات فكر كنند.
وی خاطرنشان كرد: وقتی خطبه های حضرت اباعبدالله (ع) را می‌خوانیم، می بینیم كه با ستایش و مناقب امیر المومنین (ع) شروع می شود و ایشان در آخرین لحظه پیش از شهادت نیز ذكر مناجات بر لب دارد. همچنین اگر به زیارت ناحیه كه حضرت ولی عصر برای امام حسین (ع) دارد نگاه كنیم، متوجه می‌شویم كه با سلام شروع می شود و با دعا و نیایش به پایان می رسد. توحید، دعا و نیایش را فراموش كرده‌ایم و كم كار كرده ایم.
این شاعر پیش‌كسوت آیینی با تاكید بر اینكه سردمداران فرهنگی و ادبی كشورمان كه در مملكت امام زمان برای امام حسین (ع) مجلس می گیرند، باید برخی مجالس را به نام رسول اكرم (ص) برگزار كنند، گفت: باید شب شعرها و كنگره‌هایی با موضوع پیامبر (ص) برگزار كنیم و بیدارباشی برای شاعران جوان باشیم.
انتهای پیام/
