ظرایف ادبی/ 25
شکرگذارید یا شکرگزار؟
فکر می‌کنید تا چه اندازه شکرگزار هستید؟
به گزارش خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ گاهی مواقع خود را شکرگزار نعمت‌های خداوند می‌دانیم. اما تا چه اندازه این‌گونه هستیم. «گزاردن» به معنای «به جا آوردن» و «ادا کردن» است. بنابراین «شکرگزار» یعنی «شکر به جا آوردن» و «شکر کردن».
در «گلستان سعدی» می‌خوانیم:
کجا خود شکر این نعمت گزارم/ که زور مردم آزاری ندارم
«شکر گزار» به کسی اطلاق می‌شود که شکر به جا می‌آورد و شکرگزاری را عمل «شکرگزار» می‌دانیم. گاهی این دو کلمه را با حرف «ذ» و به صورت «شکرگذاری» می‌نویسند که غلط است.
انتهای پیام/
