جریان موقت ده روزه زاینده‌رود اصفهان که با هدف توزیع آب برای کشت سری دوم کشاورزان شرق استان اصفهان، افزایش یافته بود، به نقطه پایانی رسید و شهروندان اصفهان و گردشگران، این روز‌ها با حضور در حاشیه رودخانه، آواز خداحافظی سر داده‌اند. زاینده‌رود در دهه اخیر به دلایل متعددی، چون خشکسالی و تغییرات اقلیمی، کاهش بارش‌ها، افزایش جمعیت و دچار کم آبی شده است.
زاینده رود حدودا از سال ۱۳۸۶ جریان دائمی خود در کل مسیر را از دست داد و خشک شدن آن در شهر اصفهان باعث مشکلات زیست محیطی و خسارات جبران ناپذیر در حوزه کشاورزی و بیکار شدنِ چندصدهزار ساکنین پایین دست رودخانه و مهاجرت فصلی یا کامل آن‌ها به استان‌های دیگر شد. باز هم انتظار برای دیدن آب در زاینده رود در چشمان مردمان این دیار خانه کرد و ماند. هر بار با باز و بسته شدن این رود حال ناخوشی را با خود به ارمغان می‌آورد. امیدی که نا امید می‌شود. پل‌های تاریخی در حال مرگ، نگاه پر حسرت کشاورزان، حال ناخوش مردم، نابودی گونه‌های پرندگان مهاجر و نگاه منتظر آینده اتفاقی تلخ و تراژدی تکراری این روز‌های اصفهان است. این تصاویر حاصل دو بار باز و بسته شدن آب زاینده رود است.
از گذشته تا امروز، اصفهان به آب و نام زاینده رود، زنده بوده است. بستن آب این رودخانه چند سالی است اصفهان، پل‌های تاریخی و زندگی مردم اش را از شور و شوق انداخته است. باز شدن آب برای کشاورزان پایین دست زاینده رود، باعث جاری شدن آب در بخش رود شهر اصفهان و بازگشت شور و زندگی به این شهر شده است. این شور هرچند موقت است، اما مردم اصفهان این دم را غنیمت شمرده و در کنار زاینده رود اوقات می‌گذرانند.
کارشناس میراث فرهنگی استان اصفهان با توجه به اینکه پل‌های تاریخی به عنوان معابر شهری استفاده می‌شوند گفت: میراث فرهنگی امکان لازم برای حفاظت کامل از پل‌ها را در اختیار ندارد.
نماینده مردم اصفهان در مجلس خبرگان گفت: گاهی حساسیت‌هایی به اجتماعات دینی وجود دارد اما شایسته است مأموران بهداشت به جاهای دیگر مانند پل خواجو و سی و سه پل سر بزنند.
بسیاری از کسانی که مسافر اصفهان بودند می گویند در سفرشان به واقع نصف جهان را دیده اند، در این دانشنامه راهنمای جامع سفر به اصفهان آماده شده است، راهنمایی که شامل اقامتگاه ها، محل های گردشگری، سوغات و راهی برای صرفه جویی در سفر آماده شده است.