در عصری که در اصطلاح عامیانه علم به سرعت نور در حال پیشرفت است و دنیا به دهکدهای کوچک تشبیه میشود، هنوز روستاهایی بیخ گوش شهرهای بزرگ ایران میتوان یافت که ساکنانش، بسیاری حقوق شهروندی را هم ندارند.
بوی فاضلاب، تنفس را بند میآورد. حشرات بیداد میکنند. مردم همدانک، خیرآباد، قلعه میر، کوی گلستان، سبزدشت و سلطانآباد، بیخ گوش تهران با این مشکلات چگونه روزگار میگذرانند؟