به شهادت آیات قرآن کریم در می‌یابیم که زمان برای اموات در عالم برزخ بسیار کوتاه به نظر می‌رسد و همه آن‌ها با این که حتی ممکن است چند صد سال در برزخ زندگی کرده باشند، اما تصور می‌کنند که زمان بسیار کوتاهی در برزخ بوده‌اند.
طبق آموزه قرآن و حدیث، وقتی انسان‌ها از دنیا می‌روند، در عالم برزخ همدیگر را می‌بینند و ملاقات‌هایی دارند. حتی باهم صحبت کرده و از عالم دنیا هم یاد می‌کنند.
زندگی انسان در عالم برزخ و در عالم قبر به چه شکلی است؟ پاسخ این است که در آنجا انسان روحش به یک بدن لطیفی تعلق می گیرد که به آن بدن مثالی یا بدن برزخی گفته می شود که همه ویژگی های این جسم مادی دنیایی را دارد
همانطوری که خواب، شب و روز ندارد روشنی و تاریکی بستگی به بیننده خواب دارد؛ اگر انسان خوب باشد خواب خوب می‌بیند و اگر آدم گناهکار و ظالم باشد، در عالم خواب همه چیز را تاریک و غم‌انگیز مشاهده می‌کند. عالم برزخ هم این چنین خواهد بود.