محمد سلمانی، پیش‌كسوت شعر معتقد است كه شاعران در چارچوب‌ها نمی‌گنجند و نمی‌توان با تحمیل برخی مولفه‌ها یا موضوعات به شاعران، از آن‌ها شاعر انقلابی ساخت.
منیژه آرمین گفت: از دوره‌های نخست جشنواره داستان انقلاب، داوری آثار را بر عهده داشتم و طی سال‌های مختلف مشاهده كردم كه كیفیت آثار بهتر و بهتر می‌شود و سیر تكاملی داشته است.
تعیین كردن تعاریف و شاخصه‌ها یا تعیین نكردن آن‌ها نه لطمه‌ای به شعر و شاعران می‌زند و نه امتیازی برای آن‌ها به همراه دارد. چون شاعران فارغ از این‌گونه فعالیت‌ها كار خودشان را انجام می‌دهند.
یك نویسنده آثار انقلاب اسلامی معتقد است كه 90 درصد شاعران و نویسندگان ما اصلیت شهرستانی و روستایی دارند و باید از خاطرات تاریخی كه در شهرستان‌ها دیده اند استفاده كنند و در آثارشان بگنجانند.
پژوهش علم است و نباید توصیفی باشد؛ بلكه باید با كارهای بنیادین و تحلیل محتوایی، به ارائه راهكار منجر شود تا برای شاعرانی كه تازه در این عرصه قدم گذاشته اند، مؤثر باشد.
ممكن است كسی «شاعر دوره انقلاب» باشد ولی «شاعر انقلاب» نباشد؛ شعر انقلاب واجد مولفه‌هایی مبتنی بر تعهد و دغدغه‌های سیاسی اجتماعی است كه شاعرانی كه نسبت به آن‌ها بی‌تفاوت هستند نمی‌توانند شاعر انقلاب باشند.
شعر شاعران امروز ما كه با عنوان جریان شعر انقلاب اسلامی شناخته می‌شود، جدای از شعر بزرگان ادب فارسی از فردوسی گرفته تا مولوی و حافظ و سعدی و صائب و جامی و... نیست.
فاطمه طارمی، شاعر، معتقد است كه آنچه یک شاعر امروزی را شاعر انقلاب می‌سازد، این است كه شعرش، شعر معرفتی باشد و بتواند با شعرش، دانش و معرفتی را به مخاطب انتقال دهد.
ايشان حتي در سال هاي اخير نيز اين مطالبه را تکرار کرده اند که باز در اين سطح، کتابي در مورد انقلاب نداريم. نه فقط راجع به انقلاب، حتي در مورد ائمه معصومين (ع) نيز اين نقص هست. راجع به شخصيت حضرت پيامبر(ص) ايشان گفتند که ما هنوز فيلم خوبي راجع به اين شخصيت بزرگوار نداريم.