روح‌الله، جوانِ روشندل مادرزاد، ۳۸ ساله و دارای دو فرزند است. او در پی امیدی که در رسیدن به بینایی ظاهری داشته و با مشورت با پزشکان چند عمل جراحی انجام داده که نتیجه‌ای از آن حاصل نشده است. روح‌الله با وجود عدم بینایی لازم برای کار‌های سخت، از کودکی کار گاوداری را در کنار پدربزرگش فرا گرفته و بعد از اتمام تحصیل، زمینی از پدربزرگش گرفته و با علاقه‌ای که داشته شروع به ساختن گاوداری می‌کند؛ او کار دامداری را با تلاش خود فرا می‌گیرد و هر روز مانند یک فرد بینا تمام امور مربوط به دامداری را به تنهایی انجام می‌دهد و در دوشیدن شیر گاو، چیدن علوفه از مراتع و کار‌هایی که از نظر ما نیازمند چشم بیناست تبحر و مهارت بسیار زیادی دارد. او با کمک حس شنوایی و لامسه تمام کار‌ها و وظایف بک دامدار را به خوبی پیش می‌برد و از داشتن دستیار بی‌نیاز است، اما خب برای فروختن شیر از برادرش کمک می‌گیرد... این گزارش که روایت ساعاتی از زندگی این جوان نابینای ساده دل، اما پرتلاش روستایی در حوالی شهرضاست، به مناسبت ۱۵ اکتبر (۲۳ مهرماه) روز جهانی عصای سفید تهیه شده است.
برای یک فرد بینا داشتن یک نمایش دقیق از صدا چندان مهم نیست، زیرا او برای شناسایی اشیاء از قدرت بینایی خود نیز استفاده می‌کند درحالی که افراد نابینا فقط اطلاعات شنوایی را دارند.