انس عمومی با ادبیات کهن پارسی؛ یکی از مسیر‌های حفظ حافظه‌ی فرهنگی جامعه

سید مجید امامی، معاون وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و دبیر شورای فرهنگ عمومی درمورد تصویب برنامه ملی انس عمومی با ادبیات کهن پارسی در شورای فرهنگ عمومی بیان کرد: انس عمومی با ادبیات کهن پارسی، یکی از مسیر‌های جدی حفظ حافظه‌ی فرهنگی جامعه ما و افزایش اتصال آن با مخازن معرفتی و هویتی است و از طرف دیگر، نشاط انسجام، ادب و هویتی که خود ادبیات پارسی می‌تواند در زندگی روزمره ایجاد کند کمتر مورد توجه بوده است.

معاون وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی تصریح کرد: به نظرم می‌آید خاطره و حافظه ما از زبان پارسی غیر از ارتباط ادبیات کهن پارسی است که در کتاب‌های درسی وجود دارند و متأسفانه، با رویکرد ترجمه کار می‌شوند؛ به طوری که انگار اشعار به زبان مغولی هستند و زبان ما تا حدی با آن زبان فاصله گرفته است که بچه‌ها ترجمه آن را کلمه به کلمه می‌نویسند و در واقع، بیشتر به سمت واژه سالاری رفته ایم. البته حفاظت زبان و لحن مدیران و مسئولان و مبلّغان از واژه‌ها بسیار مهم است تا جایی که طبق قانون، آن‌ها نباید از واژه‌های بیگانه استفاده کنند. 

امامی مطرح کرد: در موارد دیگر، گاهی بحث زبان گریبانگیر مردم شده است. مثلاً می‌توان به نامگذاری فرزندان اشاره کرد که روی آن هم کار می‌کنیم. اما چیزی که می‌تواند خاطره خوشی برجای بگذارد انس عمومی با زبان پارسی است. 

وقتی یک کودک یا نوجوانی مشاعره می‌کند و یا از ضرب المثل‌های پارسی استفاده می‌کنیم و داستان‌ها و مفاهیم موجود در نظم و نثر نظامی و سعدی و فردوسی و... را می‌خوانیم خیلی حال خوش و بهجت و معرفت ما افزایش پیدا می‌کند. 

دبیر شورای فرهنگ عمومی کشور گفت: در یکی دو سال گذشته بدنبال چنین مسیری بودیم. البته تقریباً الان آماده شده است و دستگاه‌های مختلف به ویژه نهاد‌هایی مثل آموزش و پرورش خودشان به صورت توافقی با هم، درمورد این برنامه پیشنهاداتی دارند و روی این موضوع کار می‌کنیم تا انس عمومی را افزایش دهیم و هدف گذاری ما واقعاً مهم است. چون مثلاً وقتی از مردم در یک پیمایش می‌پرسیم پنج شاعر ایرانی را پشت سر هم نام ببرند تعداد کمی می‌توانند این کار را انجام دهند؛ به طوری که شاید کمتر از ۳۰ درصد بتوانند نام پنج شاعر ایرانی را پشت سر هم نام ببرند. این در حالی است که وقتی انس با این شعرا به وجود بیاید علاوه بر شاعران معروف، نام دیگر شعرا را هم بیان می‌کنند و علتش این است که آثارشان را خوانده اند.