قرآن کتاب حیات، معجزه و سعادت است

حجت‌السلام‌والمسلمین احمد مروی تولیت آستان قدس رضوی در مراسم رونمایی از پنجاهمین جلد کتاب المعجم فی لغه القرآن که با حضور جامعه قرآنی و پژوهشی کشور در تالار وحدت حرم مطهر رضوی برگزار شد، گفت: پیامبر عظیم الشأن اشرف و افضل مخلوقات عالم وجود معجزه‌اش قرآن است، البته قرآنی که ما در خدمت آن هستیم، ظاهر و صورت قرآن و نازل شده قرآن است و صورت حقیقی قرآن در روز قیامت آشکار می‌شود، زیرا این دنیا ظرفیت و استعدادی را که بتواند حقیقت قرآن را در خود جای دهد، ندارد.

تولیت آستان قدس رضوی تاکید کرد: این عالم با تمام عظمتش، کوچک است و اگر وجود پیامبر عظیم الشان نبود، قرآن نازل نمی‌شد، زیرا هیچ موجودی در عالم تاب و توان آنکه قرآن بر او وحی شود را نداشت. قلب مقدس پیغمبر (ص) این ظرفیت و استعداد را داشت که قرآن بر آن قلب نازل شد و توسط ایشان موجب هدایت انسان‌ها شد و ما در خدمت قرآن قرار گرفتیم.

وی با بیان اینکه قرآن تجلی خداوند است، یادآور شد: چنانکه علی (ع) می‌فرماید «لقد تجلی الله لخلقه فی کتابه خداوند در قرآن تجلی کرده است»، نه یکبار و دوبار، بلکه هزاران بار، یعنی به تعداد آیات قرآن، خداوند در قرآن که بر قلب پیغمبر نازل شده، تجلی کرده و پیغمبر تحمل کرده است.

مروی با اشاره به ماجرای میقات رفتن موسی (ع) به قرائت آیه ۱۴۳ سوره اعراف پرداخت و گفت: موسی (ع) به میقات برای گفتگو با خداوند آمد. موسی کلیم الله است، یعنی کسی که با خداوند سخن و خداوند با او سخن می‌گوید. خداوند یک بار در کوه تجلی کرد، حضرت موسی توان تحمل نداشت و مدهوش شد، اما قلب پیغمبر بیش از ۶۰۰۰ بار، خداوند بر آن تجلی کرد و پیغمبر تحمل کرد، به تعداد آیات قرآن خداوند بر قلب پیامبر تجلی کرد که نشان مقام پیامبر عظیم الشأن اسلام و اینکه چه قدر میان مقام پیامبر اسلام با دیگر انبیای الهی فاصله است.

وی بیان کرد: همین صورت قرآن اگر پیغمبر اسلام و آن قلب با ظرفیت ایشان نبود، نازل نمی‌شد. پیامبر اسلام واسطه شد تا قرآن از آسمان بر قلبش نازل شود و ایشان برای مردم بیان کنند. حقیقت و آن صورت حقیقی قرآن در روز قیامت آشکار می‌شود.

تولیت آستان قدس رضوی با نقل روایتی در مورد صورت حقیقی قرآن در روز قیامت گفت: در روز قیامت همه خلایق از انبیا، اولیا، شهدا، صدیقین و ... محشور می‌شوند. هنگامی که صورت حقیقی قرآن وارد محشر می‌شود همه حتی پیغمبران از دیدن او حیرت می‌کنند، برخی گمان می‌کنند که او پیامبر اسلام (ص) است، اما این وجود مقدس خود را معرفی می‌کند که قرآن است؛ بنابراین صورت حقیقی قرآن روز قیامت آشکار می‌شود و قرآن شفاعت می‌کند.

مروی با بیان اینکه یکی از کسانی که در روز قیامت شفاعت می‌کند، قرآن است، اظهار کرد: کاری کنید که مورد شفاعت قرآن قرار گیرید. احترام به قرآن، تلاوت قرآن، عمل به قرآن از جمله کار‌هایی است که می‌توان انجام داد.

وی یادآور شد: کتابی با عنوان توابین که در قرون اولیه اسلامی به نگارش درآمده و در آن داستان‌هایی مستند از کسانی آمده است که به برکت قرآن راه صلاح و رستگاری را یافته‌اند با یک آیه از قرآن سعادتمند شدند. زیرا «در خانه اگر کس است. یک حرف بس است» و یک آیه از قرآن می‌تواند انسان را زیر و رو و منقلب کند، در صورتی که همه روزنه‌های هدایت را بر اثر گناه کور و خاموش نکرده باشد.

وی بر انس با قرآن و خواندن آن تاکید کرد و گفت: چرا فقط قرآن برای یک سری مراسم استفاده می‌شود، در گذشته صدای قرآن که از مسجد بلند می‌شد، بزرگتر‌ها می‌گفتند چه کسی از دنیا رفته است، یعنی قرآن اعلام مرگ کسی بود، در حالی که قرآن، کتاب زندگی، حیات و معجزه، سعادت و خوشبختی است.

مروی ادامه داد: نخست هر چه که می‌توانید قرآن بخوانید و انس با قرآن را از دست ندهید. علاوه بر آن در هنگام خواندن قرآن، تمام توجه و حواسمان را به آن بدهیم. قرآن سخن گفتن خداوند با بندگانش است. هنگام خواندن آن، گویی خداوند با ما سخن می‌گوید. رعایت ادب همچون حواس جمع، لباس پاکیزه و دیگر آداب ظاهری در هنگام خواندن قرآن، موجب دستگیری قرآن از ما خواهد شد، اگرچه از معنای آن چیزی نفهمیم، البته تدبر در قرآن جای خود را دارد، اما اگر همین آداب ظاهری را در تلاوت قرآن رعایت کنیم، قرآن از ما دستگیری می‌کند و راه‌هایی را برایمان باز خواهد کرد، پرده‌هایی را از پیش چشمان‌مان برخواهد داشت. قرآن، کتاب هدایت است و در محضر قرآن، یعنی محضر خدا هدایت می‌شویم.

تولیت آستان قدس رضوی با تاکید بر ضرورت حفظ احترام و حرمت قرآن در هر محفلی که قرائت می‌شود، گفت: اگرچه این احترامات ظاهری همچون سکوت هنگام تلاوت قرآن، هزینه‌ای ندارد، اما برکات بسیاری دارد و روشنایی و نور برای انسان به بار می‌آورد. نمی‌گویم تفاسیر قرآن را بخوانید و به سراغ دقایق کلام آن بروید، همین ظاهر قران و احترام به آن را حفظ کنید، آثارش را خواهید دید.

وی ادامه داد: حتی اگر قرآن بخوانید و معنی آن را ندانید و وقتی هم برای ترجمه آن ندارید، باز هم با این مقدار توجه که خداوند سخن می‌گوید، اما من معنای آن را نمی‌فهمم، روشنایی می‌آورد؛ بنابراین اگر چه ترجمه، تدبر، حفظ قرآن برای همه مقدور نیست، اما حفظ حرمت و احترام به قرآن برای همه ما مقدور است.