گاگ الله، هدیه زمین‌های شور به کشاورزان خرمشهری

گاگ الله هدیه‌ای از جانب خداوند برای خرمشهری‌هاست که از دل شوره زارها می روید.

بسیاری از زمین های جنوب به شوری خاکشان شهرت دارند و سالهاست چنین وضعی در این مناطق پایدار است. اما به اهالی این خطه ثابت شده که همین زمین‌های شور قلبی به وسعت دریا دارند. شوری مزه ای است که شاید در نظر خیلی‌ها چندان خوشایند نباشد اما جالب است که بدانید خاک شور جنوب با سخاوتی بی انتها همواره طبق اخلاص خود را به میان گذاشته و به مردمان این خطه هدیه می دهد.

بخشی از این مزارع سهم غرب کارون خرمشهر شده است. تقریبا از آذرماه تا ایام نوروز هر سال اگر با خودرو از این جاده گذر کنی خواهی دید شماری از مردان و زنان با زنبیل های خود آمده اند تا هدایای خود را از شوره زار های کنار جاده درو کنند.

رحمت بی دریغ سبز رنگ زمین‌های شور

قدیمی های شهر می گویند : این هدایای سبزرنگ شورمزه هایی است که بیشتر از قلب زمین‌های نیشکر به اذن پروردگار جهانیان رشد می کند و هدیه الهی به فقراست چرا که به صورت خودرو و بدون نیاز به کاشت و حضور و مراقبت کشاورز رشد می کند و در دسترس مردم قرار می گیرد.

گاگ الله

در زبان عربی نامش گاگ الله است و بنظر می رسد گاگ هم معنای همان گاگا است هدیه ای خوراکی که کودکان معمولا آن را به نام گاگا می شناسند ، بنابراین معنای اسم آن همان چیزی است که از قدیم به آن می گویند: گاگ الله به معنای هدیه‌ای خوراکی که از جانب خدا می رسد.

مادر محمد که به زبان محلی عربی به او ام محمد می گویند حالا سالهاست این شورمزه پرطرفدار جنوبی مامور روزی رسانش شده و مانند برخی از روستانشینان دیگر از طریق گاگ الله یا کاکل امرار معاش می کند.

ام محمد می گوید : سبزی گاگ الله طرفداران خاص خودش را دارد و حتی بارها برایم پیش آمده و به چشم دیده ام مسافرانی که از شهرستان‌ها و استان‌های همجوار در فصل رویش این گیاه به خرمشهر سفر کرده اند از آن تهیه می کنند تا به شهرهای خود هم ببرند.

خواص گاگ الله چیست؟

متخصصان تغذیه می گویند : این گیاه سرشار از پتاسیم و سدیم است و می توان از آن به جای نمک به همراه غذا استفاده کرد.

سیاهشور مصری یا گاگ الله

کارشناسان تغذیه معتقدند میزان بالایی از ید در گاگ الله وجود دارد که می تواند تا حدی جایگزین ماهی و میگو در سبد غذایی خانوارها به ویژه افراد کم درآمد باشد.

همچنین بررسی ها نشان می دهد مصرف به اندازه گاگ الله می تواند در درمان بیماری از جمله گواتر و تنظیم فشار خون و آب بدن نیز موثر باشد.

تحقیقات کارشناسان کشاورزی هم نشان می دهد که رویشگاه اصلی گاگ الله کشورهای شرق دریای مدیترانه و از لیبی تا شبه جزیره عربستان و نیمه جنوبی ایران و شاخ آفریقاست و در اصطلاح به آن سیاهشور مصری هم می گویند.

این گیاه بوته‌ای یکساله است که به‌طور معمول تا ۳۰ سانتیمتر رشد می‌کند اما در بعضی شرایط محیطی گاه تا یکی دو متر هم قد می‌کشد و هنگام خشک شدن ساقه سبک، باریک و سستی دارد و پس از یک یا چند سال پوسیده و خاک می‌شود.

گیاه گاگ الله

خلاصه آن که گاگ الله همان گیاه خودرویی که در مزارع خرمشهر یافت می شود می تواند در فصل سرما هم سفره ی مردمان خرمشهر به ویژه کم برخورداران را غنی کند و هم علاوه بر درمان بیماران پیشنهادی جذاب و ویژه برای گردشگرانی باشد که به این خطه سفر می کنند.

گزارش از لیلا احمدی

برچسب ها: گیاه خودرو ، شوره زار
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
نظرات کاربران
انتشار یافته: ۹
در انتظار بررسی: ۰
Iran (Islamic Republic of)
سعید
۰۱:۰۹ ۲۹ بهمن ۱۴۰۲
بلوچستان با نام درمشوک می‌شناسند و با ماست خورده میشه.
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۲۳:۱۲ ۲۸ بهمن ۱۴۰۲
تو کرمان کهنوج تا بندر بهش میگن سومسیل تو خوزستان میگن به محلی گاگله با ماست عالی هست با کشک بادمجان هم محشره البته تو بازار کیلو ۳۰ یا ۴۰ هزارتومن میفروشن
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۲۲:۰۸ ۲۸ بهمن ۱۴۰۲
گاگ الله.... دیروز و امروز خوردم مادرم برام آورد
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۱۱:۲۶ ۲۸ بهمن ۱۴۰۲
گاگ الله بش میگن در جراحی و سربندر
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۱۱:۰۹ ۲۷ بهمن ۱۴۰۲
این گیاه در زابل به فراوانی یافت می شود و معروف به کاکلک )kaakolak( است. بعضا بهش کاکل شور هم میگویند
Iran (Islamic Republic of)
سیده
۱۱:۰۵ ۲۷ بهمن ۱۴۰۲
بهش کاکل هم می گن
Iran (Islamic Republic of)
ناصر
۱۰:۴۵ ۲۷ بهمن ۱۴۰۲
احسنت
قربون خدا برم درسته مسئولین فکری به حال گرونی نمیکنن ولی اون بالایی حواسش به ماها هست و برامون جبران میکنه .
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۰۷:۳۷ ۲۷ بهمن ۱۴۰۲
ما هرمزگانیها بهش میگیم سم سول
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۱۱:۱۱ ۲۷ بهمن ۱۴۰۲
سمسیل هم شنیدم که میگن. با ماست خیلی خوشمزه است. شاید بیست یا سی سالی میشه که نخوردم، ولی مزش هنوز یادمه