«نقاش، شاعر، رمان نویس» هنرمندانی که در غزه شهید میشوند
شماری از هنرمندان فلسطینی که با قلم خود در حمایت از قدس تلاش می‌کردند، در حملات بی‌وقفه رژیم صهیونیستی به نوار غزه طی روز‌های اخیر به شهادت رسیدند.
در ۷۵ سال گذشته کمتر روزی است که صهیونیست‌ها با حمله به فلسطینیان خانواده‌ای را عزادار نکرده باشند، اما از ۳۷ روز پیش حملات شدید جنگنده‌های صهیونیستی که تنها هدف قرار دادن مردم عادی را تمرین کرده‌اند و جرات مقابله با رزمندگان مقاومت را ندارند، مردم غزه را به خاک و خون کشیده‌اند. در این میان علاوه بر صدها هزار خانواده داغدار در غزه، جامعه هنری فلسطین که روحی تازه در رگ‌های آرمان خود می‌دمید و واقعیت زندگی غزه را برای جهان منعکس می‌کرد نیز سه تن از بهترین‌های خود را از دست داد.
کسانی که با وجود محاصره توانسته بودند استعداد خود را بروز دهند و جهان را با هنر و فرهنگ فلسطینی آشنا کنند، تحریم‌ها و فشارهای رژیم صهیونیستی نتوانست آن‌ها را از پای درآورد اما بمب‌های جنگنده‌های این رژیم آن‌ها از جامعه هنری جهان گرفت.
هبه زاقوت که هنر‌های زیبا را در دانشگاه الاقصی غزه خوانده بود، صحنه‌هایی از شهر قدیمی قدس، مسجد الاقصی و کلیسای ولادت در بیت لحم، که برای مسیحیان به عنوان مکان تولد عیسی با ارزش است، نقاشی کرد. او همچنین تصاویری از زنان فلسطینی را نقاشی می‌کرد که برخی از آن‌ها کبوتر یا کلید یا عود (وسیله موسیقی) را در دست داشتند که به ترتیب نماد صلح، بازگشت به خانه و فرهنگ باستانی است.
به گفته خواهرش، هبه از طریق رسانه‌های اجتماعی طرفداران زیادی پیدا کرد و راه نجاتی شد برای بسیاری از فلسطینی‌هایی که در سال‌های اخیر در غزه محاصره شده بودند. اما او همچنان امیدوار بود که نمایشگاهی از آثارش برگزار شود.
این هنرمند فلسطینی در ویدئویی درباره آثارش که در اواخر سپتامبر در فضای مجازی منتشر شد، گفته بود: نقاشی‌های پر جنب و جوش من از اماکن مقدس قدس و زنان فلسطینی با لباس‌های گلدوزی شده سنتی راهی برای ارسال پیامی به جهان بیرون است.
دو هفته بعد، این هنرمند ۳۹ ساله به همراه دو فرزندش به نام‌های آدم و محمود در حمله هوایی جنگنده‌های صهیونیستی در غزه شهید شدند و شوهر و دو فرزند دیگرش زنده ماندند. زاقوت یکی از تعداد بسیاری از هنرمندان، نویسندگان و موسیقیدانان غزه بود که اکنون در میان بیش از ۱۱۰۰۰ شهید غزه قرار گرفته است.
میترا راهب، کشیش لوتری و بنیانگذار دانشگاه دارالکلیمه در بیت لحم، که در هنر و فرهنگ تخصص دارد گفت: زاقوت یک هنرمند خاص با هنری فراگیر بود. او همچنین در کارش حس بسیار زنانه‌ای داشت و در مرکز هنری دارالکلیمه در شهر غزه فعال بود.
راهب در ادامه افزود: «این مرکز نزدیک به بیمارستان الشفاء است که در چند روز گذشته زیر بمباران اسرائیل قرار گرفته است. ما بسیار نگران هستیم که (مرکز) ممکن است ویران شده باشد. تعدادی از هنرمندان در حملات هوایی به غزه شهید شده اند.»
پسر نقاشی که برای انجام وظیفه به بیمارستان «المعمدانی» رفت
محمد سامی قریقع سه روز قبل از شهادتش در فیس‌بوک نوشته بود احساس مسئولیت می‌کند. او گفته بود که قصد دارد خبر‌ها و اتفاقاتی که در داخل بیمارستان رخ می‌دهد را منتقل کند و مجموعه‌ای از جزئیات دردناک را با دوربین گوشی خود ثبت کند. محمد در محوطه بیمارستان با بازی کودکان را سرگرم می‌کرد. او در ادامه پست فیس‌بوک خود نوشت: «من در حال جمع آوری بسیاری از این داستان‌ها با تکنیک‌های مختلف هستم.» اما صهیونیست‌ها با بمباران وحشتناک بیمارستان المعمدانی محمد سامی قریقع را برای همیشه خاموش کردند.
کارکنان مؤسسه آموزش جامع تامر، یک سازمان غیردولتی فلسطینی، به اسکای نیوز گفتند: «محمد روح استودیوی هنری در تامر بود، زیرا او بود که هر روز آن را باز می‌کرد، نقاشی‌ها را می‌گذاشت، رنگ‌ها را مخلوط می‌کرد و برای ورود سایر اعضا منتظر می‌ماند. محمد زندگی را دوست داشت و غزه را دوست داشت.»
صهیونیست‌ها شاعری توانا را از غزه گرفتند
به گفته وزارت فرهنگ فلسطین، هیبه ابوندا، شاعر و داستان نویس، همراه با پسرش در حمله هوایی در خان یونس در ۲۰ اکتبر شهید شد. این نویسنده ۳۲ ساله مجموعه‌های شعر و رمانی به نام «اکسیژن برای مردگان نیست» منتشر کرده بود که در سال ۲۰۱۷ در «مسابقات شارجه برای خلاقیت عرب» مقام دوم را کسب کرد.
او در آخرین شعر خود که آن را چند روز قبل از شهادتش در حساب ایکس (توییتر سابق) منتشر کرد، سروده بود: شب غزه جدا از درخشش موشک‌ها تاریک است، ساکت جدا از صدای بمب، وحشتناک جدا از راحتی دعا، سیاه جدا از نور شهدا، شب بخیر غزه.
او در روز جمعه در همان روزی که به شهادت رسید، در صفحه فیس‌بوک خود نوشته بود: «به خدا قسم، ما در غزه یا شهیدیم و یا شاهد آزادی خود و همگی صبر می‌کنیم تا ببینیم که کجا خواهیم بود. خداوندا همگی انجام وعده حق تو را انتظار می‌کشیم.»
راهب در پایان سخنان خود نوشته بود: «قبل از جنگ، غزه یک جامعه هنری بزرگ داشت که گواهی بر انعطاف پذیری و قدرت مردم در سخت‌ترین شرایط بود. هنرمندانی از همه سنت‌ها علیرغم مشکلات یافتن مواد و بازار برای آثارشان پیشرفت کرده‌اند. مردم بیرون از خلاقیت مردم غزه اطلاعی ندارند. اما این جنگ همه اینها را نابود می‌کند.»
همانطور که راهب گفته است صهیونیست‌ها درحال گرفتن زندگی و روح غزه هستند، آن‌ها مقابل چشم جهانیان از شدیدترین حملات به غزه واهمه‌ای ندارند و با خوی وحشی خود به نوزادان تازه متولد شده، کودکان، زنان، سالخوردگان، هنرمندان و... در غزه حمله می‌کنند. اما تاریخ شهادت خواهد داد که در پایان پیروزی از آن مقاومت و مردم رنج کشیده غزه خواهد بود.
