درآمد سالانه فاز ۱۴ پارس جنوبی به ۳.۵ میلیارد دلار می‌رسد
مدیرعامل شرکت نفت و گاز پارس جنوبی گفت: ارزش محصولات تولیدی پالایشگاه فاز ۱۴ پارس جنوبی، به چیزی در حدود ۱۰ میلیون دلار در روز می‌رسد که مجموع این مبلغ در سال، ۳.۵ میلیارد دلار می‌شود.
در میز اقتصاد امروز موضوع احداث فاز ۱۴ پالایشگاه پارس جنوبی و تاثیر آن در خنثی سازی تحریم‌ها مورد بررسی قرار گرفت و آقای متجلی مدیرعامل شرکت نفت و گاز پارس جنوبی به نمایندگی از شرکت ملی نفت، آقای نبوی مدیرعامل شرکت ایدرو و آقای علی آبادی از شرکت مپنا به سوالاتی پاسخ دادند.
سوال: اهمیت این پروژه چقدر است و چقدر می‌تواند به تولید فرآورده‌ها کمک کند؟
متجلی: فاز ۱۴ به عنوان آخرین پالایشگاه خشکی در پارس جنوبی محسوب می‌شود که امروز افتتاح شد. این فاز ۴ سکوی دریایی دارد که ظرفیت ۱۴ میلیون متر مکعب در روز را دارد. ۴۴ حلقه چاه در این فاز جای گرفته و گاز تولیدی از این گاز‌ها انجام خواهد شد. دو خط لوله دریایی به طول ۲۱۰ کیلومتر احداث شده که تمام تولید این سکوها را به سمت پالایشگاه فاز ۱۴ منتقل می‌کند. پالایشگاه خشک برای ظرفیت استحصال ۵۶ میلیون متر مکعب طراحی شده است. برای این طرح ۵.۲ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری شده که ۲.۷ دهم برای پالایشگاه خشکی تخصیص یافته است. این پالایشگاه ۷۰ درصد ساخت داخل است و به عنوان ایرانی‌ترین پالایشگاه شناخته می‌شود.
سوال: اتمام این پروژه چه اهمیتی دارد؟
متجلی: اولی محصولی که داریم متان است که برای مصرف صنایع پتروشیمی استفاده می‌شود. ارزش محصولات این پالایشگاه به چیزی در حدود ۱۰ میلیون دلار در روز می‌رسد و ۳.۵ میلیارد دلار در سال ارزش افزوده آن است.
سوال: نقش شرکت ایدرو در این پروژه چه بود؟
نبوی: این پروژه به دست پیمانکاران ایرانی مدیریت شد و هر کدام قسمتی از مسئولیت را برعهده داشتند. تلاش کرده بودیم که از حداکثر توان پیمانکاران در این پروژه استفاده کنیم و مدیریت همچین پروژه‌هایی برای ما مهیا و دست یافتنی شده است. امروز این فاز به بهره‌برداری رسید و محصولات آن در اختیار مردم قرار خواهد گرفت. بیش از ۷۰ درصد تجهیزات و ادوات در این فاز توسط پیمانکاران ایرانی تعبیه شده که رقم قابل توجهی است.
سوال: تحریم‌ها چقدر کار را سخت کرده است؟
نبوی: تحریم‌ها باعث شد که اعتماد را به مهندسان داخلی داشته باشیم. اگر تحریم نبودیم شرایط استفاده از توان خارجی راحت‌تر بود و این سختی را به خودمان نمی‌دادیم که از توان داخلی استفاده کنیم. این تحریم‌ها باعث شد این اعتماد را داشته باشیم و کار را به شرکت‌های متخصص داخلی بسپاریم و در نهایت مزد این اعتماد را گرفتیم.
سوال: چقدر از شرکت‌های دانش بنیان استفاده شد؟
نبوی: پیچیدگی تکنولوژی که در این پروژه‌ها وجود دارد قابل کنترل نیست و این شرکت‌های دانش بنیان بودند که وارد کار شدند و تجهیزات پیشرفته‌ای که توسط تأمین کنندگان خارجی تأمین می‌شد، نمونه‌سازی کردند و توانستیم این محصولات را استفاده کنیم.
سوال: چقدر این پروژه اهمیت داشت؟
نخعی: ما با یک ناترازی روز افزونی در بحث گاز مواجه هستیم. رفع این ناترازی افزایش ظرفیت‌های تولیدی و بحث مدیریت مصرف و بهره‌وری انرژی است. این پروژه یک اتفاق بزرگ در تولید گاز بود که به بخشی از ناترازی گاز کمک خواهد کرد.
