عصبانیت شدید علینژاد و نازنین بنیادی از اين تصوير زنانه در ايران

در ماه‌های اخیر، آشوب‌هایی در کشور به بهانه مرگ مهسا امینی و با موضوع قانون حجاب در اسلام و ایران به راه افتاد.

جریان ضدانقلاب با به راه انداختن آشوب‌ها در کف خیابان و جنگ روانی در رسانه و فضای مجازی تلاش کرد پروژه براندازی جمهوری اسلامی را پیش ببرد و در این مسیر، نقطه اتکای براندازان، دولت‌های غربی و برخی هم پیمانان منطقه‌ای آن‌ها بودند. غربی‌ها هم البته برای این جماعت کم نگذاشتند و از پول و رسانه و حمایت سیاسی و خلاصه همه کار کردند؛ چون منفعت مشترک در تخریب ایران داشتند.

با این حال، براندازان انتظار نداشتند این حمایت حد یقفی داشته باشد و آن‌قدر همیشه از غرب حمایت دیده بودند که انتطارشان در هنگامه آشوب براندازی هم این بود که هر خواسته‌ای از غرب علیه ایران دارند، سریع برآورده شود.

یکی از خواسته‌های آنان از کشور‌های اروپایی هم این بود که سفرای خود را از ایران فرا بخوانند. براندازان بار‌ها این موضوع را طرح کردند، اما غرب گرچه از آنان حمایت می‌کرد، اما وقتی دید توان براندازان با وجود همه حمایت‌ها، از سطح شکنجه نیرو‌های حافظ امنیت یا آتش زدن سطل آشغال و بستن خیابان فراتر نمی‌رود و بین خودشان هم اختلاف زیاد است و رهبر و لیدر مناسب و برنامه مشخصی هم ندارند، حاضر به دادن هزینه بیشتر برای یک جماعت لمپن نشد. در نتیجه خواسته براندازان برای قطع یا کاهش روابط دیپلماتیک اروپا با ایران، جامه عمل نپوشانید.

حال می‌بینند سفیر سوئیس نه تنها ایران را ترک نکرده، بلکه حتی خلاف نظر براندازان، ضابطه پوشش چادر در زیارتگاه‌های اهل بیت علیهم‌السلام در ایران را هم رعایت و برای حضور در حرم حضرت معصومه در قم، چادر سیاه سر کرده است.

کار خانم سفیر در واقع نوعی عادی‌سازی یا به قول خود براندازان، نرمالیزه کردن حجاب برای شهروند غربی بود. وقتی سفیر سوئیس چادر بر سر می‌گذارد -حتی برای ساعاتی محدود و مکانی مشخص- یعنی این چادر و قوانین مربوط به پوشش در ایران، آنچنان هم که براندازان می‌گویند، منفی نیست.

سفرای غربی البته هدف روشنی از دیپلماسی عمومی در کشور‌های دیگر و حضور بین مردم عادی دارند، اما همه آن اهداف مشخص هم برای براندازان توجیه‌گر این کار سفیر سوئیس در ایران نیست. چون از نظر آنان، الان باید هفته‌ها می‌بود که سوئیس به خاطر قانون حجاب در ایران، سفیرش را از ایران فراخوانده بود، نه اینکه خانم سفیر چادر بر سر و طبق ضوابط پوشش در ایران، دنبال دیپلماسی عمومی در حرم حضرت معصومه در قم باشد!

نازنین بنیادی، بازیگر و رقاص موزیک ویدئو‌های دست چندم که حالا به لطف حمایت غربی‌ها و بی لیدری براندازان تبدیل به لیدر سیاسی شده است، یکی از این معترض‌هاست. او در توئیتر خود نوشت: «قانونگذاران غربی غالباً از ما می‌پرسند چگونه می‌توانند به بهترین شکل از مردم ایران حمایت کنند. در میان فریاد‌های زن، زندگی، آزادی و در حالی که زنان شجاع ایرانی همه چیز را برای آزادی به خطر می‌اندازند، سفیر سوئیس با پوشش مذهبی کاملاً محافظه کارانه دقیقاً همان کاری را کرد که نمی‌بایست می‌کرد».

مسیح علینژاد هم که این روز‌ها برای دیده شدن و التماس از سران غربی، آواره پایتخت‌های اروپایی و امریکایی است تا وابستگی خود را بیشتر فریاد بزند، از اقدام سفیر سوئیس برآشفته و رفتار او را «خجالت آور» توصیف کرده است!

براندازان نمی‌خواهند بفهمند که موضوع هر تغییر سیاسی در ایران، باید ملت ایران با سابقه مذهبی عمیق و باور‌های نهادینه شده اسلامی باشد و مبنای تصمیم غرب در مورد ایران هم همین است. بر فرض که هیچ سفیر زنی در ایران از قانون پوشش پیروی نکرد، با ده‌ها میلیون مسلمان ایرانی که باور دینی‌شان فراتر از هر نظام حاکمیتی است، چه خواهند کرد؟

منبع: همشهری آنلاین