ایالت «میزوری» آمریکا میزبان منابع طبیعی متنوعی است و جنگلها از جمله ارزشمندترین اکوسیستمهای این ایالت هستند. در حالی که دماهای گرمتر ناشی از تغییرات اقلیمی در سطح جهان بر اکوسیستمها تاثیرگذار است، جنگلها تحت فشار هستند تا با این تغییرات سازگاری پیدا کنند و بقای خود را در جهان گرمتر تضمین کنند.
«جفری وود» محقق دانشگاه میزوری در یک مطالعه جدید مفهوم «نقطه پژمردگی اکوسیستم» را معرفی کرده است که توضیح میدهد چگونه جنگلها به خشکسالی پاسخ میدهند. وود و تیم تحقیقاتی او دریافتند که وقتی جنگلها به نقطه پژمردگی اکوسیستم میرسند، توانایی کمتری برای عملکرد درست خواهند داشت که این شامل توانایی آنها برای جذب دی اکسید کربن هم میشود.
برای شناخت اینکه جنگل چگونه در دورههای خشکسالی رفتار میکند، «وود» اندازهگیریهای تبخیر و تعرق را با وضعیت آبی اکوسیستم ترکیب کرد که نشان میدهد جنگل تا چه حدی هیدراته است.
وود استاد دانشکده کشاوری و منابع طبیعی گفت: دلیل و انگیزه شناخت پاسخ جنگلها به خشکسالی این است که مساله خشکسالی در سطح جهان موضوعی مهم است و انتظار نمیرود وضع بهتر شود. ما میخواهیم راه بهتری برای شناخت این اکوسیستمها ابداع کنیم.
وود و همکارانش به منظور شناخت ظرایف فشار بر جنگل ها، دادههای جمع آوری شده در دوره خشکسالی شدید در سال ۲۰۱۲ را آنالیز کردند. در این مطالعه، جنگل بلوط در مرکز ایالت میزوری بین ۲ تا چهار هفته پس از خشکسالی شدید به نقطه پژمردگی اکوسیستم خود میرسد. در این نقطه جنگل نیازمند جذب آب باران برای تجدید قوا است.
این مطالعه دیدگاهها و نگرشهایی درباره رابطه آبی در کل جنگل ارائه میدهد که ابزاری مناسب و مفید برای محققان به منظور بررسی چگونگی برخورد جنگلها با تفاوتهای دمایی به شمار میرود. وود میگوید که این امر برای آماده سازی جنگلها به منظور مقاومت بهتر در برابر تغییرات آب و هوایی حائز اهمیت است.
منبع: ساینس دیلی