رویه دوگانه پاریس در استفاده از دموکراسی و آزادی بیان
تناقضات مقامات فرانسه در رابطه با اعتقاد پوشالیشان به مفهوم آزادی بیان به حدی افزایش یافته که دیگر خودِ آن‌ها قادر به مدیریت گاف‌هایشان نیستند.
کشور‌های غربی پس از پایان جنگ جهانی دوم، در پی ترویج نوعی روایت و کلان‌گفتمان در عرصه حکم روایی برآمدند که در قالب آن، طرح اصلی این بود که سلسله‌ای از ارزش‌ها و اصول مطرح شوند و دیگر کشور‌ها ملزم به تطابق خود با آن‌ها شوند. در واقع، غرب جهانِ گفتمانی را تعریف کرد که هر کشور و دولتی که از آن تبعیت می‌کرد، متمدن و توسعه یافته تلقی می‌شد و برعکس، هر کشور و دولتی که بر ارزش‌ها و اصولی متفاوت از آنچه مطلوب غرب است تاکید می‌کرد، بایستی هدفِ تحمیل انزوا و انواع و اقسام فشار‌ها قرار می‌گرفت.
بیشتربخوانید
از این منظر، شاهدیم که قدرت‌های غربی و به طور خاص دولت آمریکا، مجموعه از نهاد‌های بین المللی و البته مفاهیم را در حوزه‌های سیاست بین المللی، اقتصاد و مسائل اجتماعی نظیر دموکراسی، آزادی بیان، آزادی مطبوعات، حقوق بشر، آزادی اندیشه و ... تعریف کردند که شاید در نگاه اول، ظاهری آراسته و موجه داشته باشند با این حال، در عمل و پشت صحنه، صرفا اهرم‌ها و ابزار‌هایی در دستان قدرت‌های غربی هستند. در واقع، غرب در چهارچوب همین معادله، جهان را به دو اردوگاه دوست و دشمن تقسیم کرده و رقبا و آن‌هایی که به مثابه دشمن می‌پندارد را به نحوی سیستماتیک و هدفمند، هدفِ حمله و فشار قرار می‌دهد.
در این چهارچوب، ایران که پس از پیروزی انقلاب اسلامی، گفتمانی جدید را در عرصه حکمروایی عرضه کرده و با رویه‌ها و رویکرد‌های داخلی و بین المللی خود، تا حد زیادی منافع جهان غرب و متحدان آن را به خطر انداخته نیز از حملات و فشار‌های مختلف کشور‌های غربی و فرصت طلبی‌های آن‌ها جهت ضربه زدن به کشورمان، دور نمانده است.
موضوعی که البته مصادیق و نمونه‌های تاریخی فراوانی را نیز از خود برجا گذاشته با این حال در روز‌های اخیر، این جنس رویکرد‌های کشور‌های غربی و به طور خاص دولت فرانسه علیه ایران، ماهیتی عیان‌تر و آشکار‌تر به خود گرفته و نوعی رسوایی را برای آن‌ها به بار آورده است.
در این راستا، فرانسه به عنوان کشوری که همواره خود را مهد و سرزمین انواع آزادی‌ها برشمرده و می‌شمارد، اخیرا در چهارچوب اتحادیه اروپا، تحریم‌هایی را علیه کشورمان به ویژه در حوزه رسانه‌ای و فعالیتِ شبکه‌های برون مرزی ایرانی وضع کرده است.
تحریم‌هایی که با توجه به تحولات اخیر کشورمان و در دفاع از آنچه حقوق بشر و دموکراسی ادعا شده، وضع شده‌اند. از این رو، شرکت فرانسوی "یوتل‌ست"، اقدام به حذف شبکه پرس تی وی و شمار دیگری از شبکه‌های برون مرزی ایرانی از پلتفرم پخش ماهواره‌ای خود کرده است. اقدامی که حتی با ساده‌ترین و ابتدایی‌ترین اصول آزادی بیان و رسانه در تضاد است. با این حال، مقام‌های فرانسوی قویا از این اقدام قهری خود حمایت کرده و آن را حرکتی مشروع می‌پندارند.
جالب اینکه وقتی اخیرا نشریه هتاک "شارلی ابدو" که سابقه اهانت به پیامبر گرامی اسلام حضرت محمد (ص) را نیز در کارنامه سیاه خود دارد، در اقدامی، هتاکی علیه مقام معظم رهبری را نیز در پیش گرفته، دولت فرانسه در توجیه این اقدام اعلام کرده که در این کشور، مطبوعات و رسانه‌ها از آزادی برخوردار هستند.
در این نقطه باید از فرانسوی‌ها پرسید که این چه آزادی است که وقتی در مورد توهین به افراد و شخصیت‌های خاص می‌رسد، کاملا محترم شمرده می‌شود، اما وقتی رسانه‌های ایرانی در حال انجام کار خبری و رسانه‌ای حرفه‌ای خود هستند، با آن‌ها برخورد می‌شود و صدایشان به شدیدترین وضع ممکن هدفِ تحریم و برخورد قرار می‌گیرد؟
جالب‌تر از همه این‌ها اینکه امانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه نیز که در سال‌های اخیر با اعتراضات گسترده‌ای علیه عملکرد خود و دولتش رو به رو بوده، به تازگی در اقدامی جنجالی، از نصب کنندگان یک بیلورد با طرح صورت وی که مکرون را در شمایل آدولف هیتلر رهبر آلمان نازی نشان می‌دهد و از وی و سیاست هایش انتقاد می‌کند، شکایت کرده است.
*تصویری از یک بیلبورد در فرانسه که در قالب آن مکرون از سوی مخالفان و منتقدانش به دلیل سیاست‌های نادرست خود، شبیه به آدولف هیتلر رهبر آلمان نازی تصویر سازی شده است. مکرون با شکایت از نصب‌کنندگان این بیلبورد، به این حرکت پاسخ داده است.
در این نقطه نیز باید از مکرون پرسید که این چه اعتقادی به آزادی بیان و عقیده است که وقتی علیه وی کاری صورت می‌گیرد، آن را توهینی غیرقابل بخشش به ریاست جمهوری فرانسه و موقعیتش در نظر می‌گیرد و از آزادی عقیده سخن نمی‌گوید، اما وقتی یک نشریه هتاک نظیر شارلی ابدو بدترین توهین‌ها را به مقدسات و مسوولان کشور‌هایی نظیر ایران می‌کند، آن را نمودی از احترام فرانسه به آزادی بیان در نظر می‌گیرد؟
به طور کلی اینطور به نظر می‌رسد که حجم تناقضات در رویکرد‌ها و سیاست‌های مقام‌ها و دولت فرانسه در رابطه با اعتقاد پوشالیشان به مفهوم آزادی بیان و رسانه به حدی افزایش یافته که دیگر خودِ آن‌ها نیز قادر به مدیریت گاف‌هایی که در این رابطه می‌دهند، نیستند. مساله‌ای که نشان می‌دهند در پسِ پرده شعار‌های زیبای جهان غرب در مورد مفاهیم زیبا و انسانی، اساسا هیچ چیز الا نیات خاصشان جهت اهرم سازی و تحت فشار قرار دادن دیگران با استفاده از ابزار‌های غیرقانونی نیست.
منبع: جهان نیوز
