حدیث امام صادق (ع) درباره خیر و شر

اهمیت حدیث در میان مسلمانان از آن رو است که از منابع اصلی استنباط احکام در فقه و عقاید در علم کلام محسوب می‌شود. همچنین احادیث از منابع اولیه پژوهش‌های تاریخی است.

امام صادق (ع):

ما مِن عَبدٍ اَسَرَّ خَیرا فَذَهَبَتِ الاَیّامُ اَبَدا حَتّى یُظهِرَ اللّه‏ُ لَهُ خَیرا وَ ما مِن عَبدٍ یُسِرُّ شَرّا فَذَهَبَتِ الاَیّامُ حَتّى یُظهِرَ اللّه‏ُ لَهُ شَرّا.

هر بنده‏ اى که خیرى را پنهان کند، با گذشت زمان خداوند خیرى را از او آشکار مى ‏سازد و هر بنده ‏اى شرى را پنهان کند، با گذشت زمان خداوند شرى را از او آشکار مى ‏گرداند.

منبع: وسایل الشیعه، ج ۱، ص ۷۱، ۱۵۹