۱۰ اشتباه، گاف و نکته پنهان در سریال Squid Game که متوجه آن ها نشدید

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان،مگر اینکه زیر سنگ زندگی کرده باشید وگرنه اسم سریال Squid Game یا همان بازی مرکب را شنیده و از قبل آن را یکباره و بی وقفه از ابتدا تا انتها تماشا کرده اید، سریال درام پادآرمانشهری ساخت کره جنوبی که همه معادلات را در دنیای تلویزیون به هم ریخته است. این سریال خیلی زود به پربیننده‌ترین سریال نتفلیکس تبدیل شده و در کمتر از یک ماه پس از انتشار به پربیننده‌ترین سریال نتفلیکس در اکثر کشور‌های جهان مبدل شد. اما هر چه افراد بیشتری این سریال را تماشا کنند، دقت و جستجو برای یک اشتباه و گاف نیز بیشتر خواهد بود. اگر چه Squid Game از نگاه بسیاری یک سریال دقیق و با جزییات حساب شده به نظر می‌رسید، اما پربیننده‌ترین سریال این روز‌های نتفلیکس نیز از اشتباه و گاف دور نبوده است. در ادامه این مطلب قصد داریم شما را با ۱۰ اشتباه و نکات پنهان سریال Squid Game که متوجه آن‌ها نشده اید آشنا کنیم.

۱- شماره بازیکنان گاه عوض می‌شد
در ابتدای سریال Squid Game اعلام شد که ۴۵۶ نفر در بازی مرگبار شرکت دارند و به هر یک نیز شماره‌ای خاص بسته به ترتیب ثبت نامشان در بازی داده شده بود. شماره شخصیت‌های اصلی داستان در تمام طول سریال یکسان بود، اما به نظر می‌رسد که تهیه کنندگان سریال بازی مرکب توجه کمتری به جزییات مربوط به شخصیت‌های فرعی‌تر داشته اند. برای مثال بازیگر شماره ۰۶۱ که در این ویدیو می‌بینید در ابتدای سریال یک زن بود. اما تصویر بازیکنان حذف شده یک مرد را با آن شماره نشان می‌دهند. این اشتباه در اپیزود‌های دیگری نیز برای دیگر بازیکنان رخ داده است.

۲- یکی از بازیکنان بیش از ۱۰۰ سال عمر داشت
بازیکن شماره ۰۱۷ در جریان پنجمین بازی نسبت به دیگر بازیکنان یک برتری داشت، آنجایی که باید تشخیص می‌دادند کدام شیشه امن است و می‌توانند روی آن بپرند. او به خاطر تجربه اش در حوزه شیشه می‌توانست بگوید کدام شیشه محکم سازی شده و کدام یک خواهد شکست. از این رو مدیر بازی تصمیم می‌گیرد به پرونده او نگاهی بیندازد و در ادامه مشخص می‌شود که او سابقه کار در یک کارخانه تولید شیشه را داشته است. اما یک کاربر ردیت متوجه اشتباهی جالب در مورد سال تولد این بازیکن در پرونده اش شده است. در پرونده این بازیکن تاریخ تولدش سال ۱۸۹۷ ذکر شده که نشان می‌دهد ۱۲۴ سال سن دارد. البته نتفلیکس نیز متوجه این اشتباه شده و چند روز پس از انتشار سریال، این مشکل را حل کرده و تاریخ تولد او را به ۱۹۸۷ تغییر داده است.

۳- شکل چتر روی دیوار بین صحنه‌ها تغییر می‌کند
در دومین بازی، بازیکنان باید از میان ۴ شکل یکی را انتخاب کنند؛ دایره، مثلث، ستاره یا چتر. در ادامه مشخص می‌شود که آن‌ها باید شکل انتخاب شده توسط خود را از داخل یک دالگونا یا صفحه شکری بیرون بیاورند. اما برخی تماشاگران تیزبین متوجه تغییری در ظاهر چتر‌های روی دیوار بین دو صحنه شده اند. در ابتدا قسمت پایین چتر صاف است، اما در صحنه‌های بعدی این چتر‌ها در قسمت پایین نیز حالت موجی می‌گیرد که درآوردن آن از داخل دالگونا را دشوارتر می‌سازد.

۴- سئونگ گی-هون در یک صحنه ادای غذا خوردن را در می‌آورد
این یکی برای کسانی که متوجهش نشده اند بسیار باورنکردنی است. در اپیزود سوم، گی-هون در مورد کیفیت غذای خود گله و شکایت می‌کند. شاید به همین خاطر بود که در صحنه غذا خوردن ترجیح داده به جای زدن قاشق در داخل غذا، هوا بخورد. اگر این سکانس را دوباره تماشا کنید می‌بینید که او با قرار دادن قاشق خالی در دهان، ادای غذا خوردن را در می‌آورد.

۵- ترجمه‌های نادرست بسیاری در زیرنویس سریال دیده می‌شد
یک کاربر توییتری دیدگاه خود نسبت به دیالوگ‌های کره‌ای و زیرنویس‌های انگلیسی آن بیان کرده و به نادرستی برخی از این زیرنویس‌ها که به تغییر معنی دیالوگ‌های اصلی منجر شده، اشاره می‌کند. برای مثال در سکانسی که هان می-نیئو (بازیکن شماره ۲۱۲) سعی دارد بازیکنان تیم شخصیت‌های اصلی ماجرا را متقاعد کند که او را انتخاب کنند، در زیرنویس انگلیسی این دیالوگ دیده می‌شود: «من نابغه نیستم، اما هر طور هست موفق می‌شوم». این کاربر می‌گوید که بازیکن شماره ۲۱۲ در این سکانس می‌گوید: «من خیلی باهوشم، اما هیچگاه فرصت درس خواندن را پیدا نکردم». او همچنین می‌گوید که این دیالوگ به بخش مهمی از سناریو اشاره دارد، زیرا استعاره «باهوش، اما فقیر» عبارتی بسیار آشنا در رسانه‌های کره جنوبی است.

۶- تلفن همراه گی-هون هم مدام مشکل داشت
در انتهای سریال، گی-هون را می‌بینیم که به ایستگاه قطار می‌رود و با سامسونگ S۷ خود با دخترش صحبت می‌کند. اما هنگامی که در داخل فرودگاه انتظار سوار شدن به هواپیما را می‌کشد، در یک صحنه کوتاه می‌بینیم که او یک سامسونگ S۳ در دست دارد.

۷- شارژ تلفن همراه هوانگ جون-هو هیچ وقت تمام نمی‌شود
تلفن همراه پلیس داستان سریال Squid Game یکی از نکات پربحث سریال است که به خاطر باتری بسیار ایده آل، اما غیرواقعی است باعث بحث‌ها و شوخی‌هایی در شبکه‌های اجتماعی شده است. برای حدود یک هفته، جون-هو از گوشی همراه خود برای گرفتن عکس، ویدیو و یادداشت برداری استفاده می‌کند. هیچگاه دیده نمی‌شود او گوشی اش را شارژ کند، اما تا پایان گوشی او شارژ دارد.

۸- از یک شماره واقعی روی کارت بازی Squid Game استفاده شده بود
در سریال Squid Game، از بازیکنان خواسته می‌شود تا در صورت تمایل برای ورود به رقابت با یک شماره تلفن تماس بگیرند. در دنیای واقعی این شماره تلفن به یک زن اهل کره جنوبی تعلق دارد که پس از محبوبیت سریال، با سیلی از تماس‌های تلفنی، پیام‌های متنی و شوخی‌ها مواجه شده است.

۹- کانگ سائه-بیوک با لهجه کره شمالی صحبت می‌کند
بینندگا k غیر کره‌ای سریال Squid Game متوجه این بخش مهم از بازیگر نقش کانگ سائه-بیوک نخواهند شد. کانگ دختری فراری اهل کره شمالی است و در سکانس‌هایی خاص لهجه شمالی خود را آشکار می‌کند. وقتی سائه-بیوک در کنار دیگر شخصیت‌های سریال است برای اینکه مورد تبعیض و بدرفتاری قرار نگیرد با لهجه جنوبی صحبت کرده و رفتار آن‌ها را تقلید می‌کند. او تنها زمانی از لهجه شمالی استفاده می‌کند که در حال صحبت با برادرش و همچنین استخدام کننده بازیکنان است.

۱۰- تصویر بازی‌ها در تمام مدت روی دیوار خوابگاه بازیکنان نقش بسته بود
شاید بزرگ‌ترین و جالب‌ترین نکته پهان در تمام این سریال سرن خهایی است که در برابر چشم بازیکنان قرار داشته، اما کسی به آن‌ها توجه نمی‌کنند. در حالی که بازیکنان برای حدس زدن بازی‌ها با مشکل مواجهند، تصاویری از این بازی‌ها درست جلوی چشمشان قرار دارد. تصاویری که روی دیوار‌های خوابگاه نقش بسته اند به بازی‌ها اشاره دارند، از بازی «چراغ قرمز، چراق سبز» تا بازی آخر که بازی مرکب است. این تصاویر پشت تختخواب‌ها در اوایل مسابقه پنهان بودند، اما با حذف شدن بازیکنان در طول مسابقات، رفته رفته آشکارتر می‌شوند.

منبع:روزیاتو

انتهای پیام/