اجرای یک نمایش تئاتر با کمک فناوری هوش مصنوعی GPT-3
شرکتی به نام Open AI یک مدل زبانی به نام GPT-3 را براساس هوش مصنوعی توسعه داده که به اجرای نمایشنامه ها و تئاتر کمک می کند.
به گزارش خبرنگار حوزه دریچه فناوری گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان، به نقل از techradar، هفته گذشته در تئاتر Young Vic در لندن، یک نمایش با همکاری محصول آزمایشی به نام AI سه شب به اجرا درآمد. این نمایشنامه ۳۰ دقیقه‌ای توسط هوش مصنوعی نوشته شده بود. برنامه TechRadar Pro دومین اجرا به این شکل بود و در طی آن کارگردان این نمایشنامه یعنی Jennifer Tang نویسندگان و نوازندگان خود را دعوت کرد تا از صحنه خارج شوند و با هدایت هوش مصنوعی به این طرف و آن طرف حرکت می‌کردند.
سیستم تولید محتوا به صورت زنده به نام GPT-3 چیست؟
سیستمی که برای تولید محتوا به صورت زنده روی صحنه استفاده می‌شود Generative Pre-Trained Transformer 3 (GPT-3) نام دارد که یک مدل زبانی است که قادر به تولید محتوای نوشتاری با کیفیت بالا در هر شکلی است. GPT-3 که توسط شرکتی به نام Open AI توسعه یافته است، خروجی خود را براساس اعلان‌های متنی شامل موضوع، قالب، سبک محتوا و همچنین هر نویسه‌ای که ممکن است ظاهر شود، تعیین می‌کند.
تا همین اواخر GPT-3، بزرگترین مدل هوش مصنوعی بود که بر اساس ۱۷۵ میلیارد پارامتر ساخته شده بود، متغیر‌هایی که ارزش آن‌ها از داده‌های آموزشی گرفته شده است. برخلاف مدل‌های زبانی قبلی، GPT-3 از دقت قابل توجهی برخوردار است البته هنوز محتوای تولید شده توسط این مدل عجیب است، اما به طور کلی در ارائه خلاصه بسیار عالی عمل می‌کند.
هوش مصنوعی باید به چه سوالی در زمینه تئاتر پاسخ دهد؟
با مدل‌های زبانی این چنین، کیفیت مقیاس خروجی به صورت خطی با افزایش تعداد پارامتر‌ها همراه است و با پیشرفت‌های جدید دریچه‌های شگرفی برای مدل‌هایی با بیش از ۱۰۰ تریلیون پارامتر و مدل‌های GPT آینده باز خواهد شد. تانگ توضیح داد که سوالی که هوش مصنوعی باید به آن پاسخ دهد لزوماً این نیست که "آیا هوش مصنوعی می‌تواند نمایشنامه بنویسد؟ " بلکه این است که "چگونه نویسندگان می‌توانند در کنار آن کار کنند؟ "
وقتی از GPT-3 خواسته شد تا ایده‌هایی برای یک اسکریپت ایجاد کند، پاسخ‌های گوناگونی را ارائه کرد، اما دو مورد به طور خاص توجه تیم را به خود جلب کرد. اولین روایت، درباره "تغییر مسیر کنونی ما به سوی هرج و مرج" بود، دومی کاوش در "ایجاد شخصیت و خاطرات انسان و چگونگی تجلی این مفاهیم در ماشین ها."
مدل GPT-3 با درخواست از مجریان برای طراحی صحنه‌هایی در مورد این موضوعات، یک رویداد فاجعه بار به نام برخورد بزرگ ایجاد کردند، پس از آن غذا کمیاب شد و "مردان و زنان جانور گونه" در سرزمین پرسه زدند. یکی از قهرمانان اصلی این دیستوپی، هوش مصنوعی بود که آرزو داشت از برنامه ریزی و شرط بندی خود رها شود. از قابل توجه‌ترین موارد در مورد هوش مصنوعی این بود که ظرفیت مدل‌های هوش مصنوعی را برای نشان دادن مشغله‌ها و روان رنجوری‌های انسان نشان می‌داد.
این مدل بدون هیچ گونه انگیزه خاصی مطالبی را تهیه کرد که به نابرابری جنسیتی و بحران محیطی اشاره می‌کرد و محتوایی که کلیشه‌های نژادی را به عنوان وسیله‌ای برای توصیف به کار می‌برد. همچنین دارای درک قوی از امور روزمره را دارد و حتی شخصیت‌های غیر انسانی ایجاد شده توسط GPT-3 نیز در حال شستن ظرف‌ها ظاهر شده اند.
بر خلاف نمایشنامه سنتی که صحنه‌های آن با هم ترکیب شده اند، اجرا در پایان هوش مصنوعی از تصاویر ضعیف به هم پیوسته ایجاد شده توسط GPT-3 شکل گرفت که صحنه‌های جدیدی را ساخت. اگرچه صحنه‌های جداگانه پر رنگ بودند، اما وقتی به هم چسبیدند به یک کولاژ ناهماهنگ تبدیل شدند که محدودیت‌های مدل‌های هوش مصنوعی امروز را برجسته می‌کرد. در حال حاضر، استفاده از این مدل در نمایشنامه‌ها و رمان‌های بلند کمی دور از دسترس به نظر می‌رسد.
بیشتر بخوانید
انتهای پیام/
