ثبت حلقه زیبای انیشتین در فاصله 3.4 میلیارد سال نوری توسط تلسکوپ فضایی هابل

تلسکوپ فضایی هابل یک جسم فضایی که دارای شش نقطه درخشان و معروف به حلقه انیشتین بوده و در فاصله ۳.۴ میلیارد سال نوری از زمین را تشخیص داد.

به گزارش خبرنگار حوزه دریچه فناوری گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان، حلقه انیشتین نمایش کیهانی است، که به طور رسمی به عنوان لنز گرانشی شناخته می‌شود، زمانی رخ می‌دهد که میدان گرانشی از یک جرم عظیم در فضا را تاب می‌دهد و نور را از یک جسم دور پشت آن منحرف می‌کند. سپس الگوی چشم گاو یا "حلقه انیشتین" ایجاد می‌شود. این توسط فیزیکدان مشهور آلبرت انیشتین در سال ۱۹۱۵ پیش بینی شده بود.

تصویر شش نقطه نورانی را نشان می‌دهد که در مرکز جمع شده اند، که چهار مورد از آن‌ها یک دایره در اطراف یک جفت مرکزی تشکیل می‌دهند.

 حلقه انیشتین

با این حال، این تشکیلات فقط شامل دو کهکشان و یک اختروش دور است که با عبور از میدان گرانشی کهکشان بزرگ می‌شوند. اختروش، معروف به ۲M۱۳۱۰-۱۷۱۴، از زمین دورتر از جفت کهکشان‌ها قرار دارد.

یک اختروش هسته بسیار درخشان یک کهکشان فعال است و درخشش قدرتمند آن توسط مقادیر باورنکردنی انرژی آزاد شده از گاز که به سمت سیاهچاله فوق جرم در مرکز آن آزاد و ایجاد می‌شود. نور شبه اختر‌ها به دلیل جرم عظیم آن‌ها در اطراف جفت کهکشان خم شده است و ظاهر باورنکردنی را نشان می‌دهد که جفت کهکشان توسط چهار اختروش احاطه شده است - در حالی که در حقیقت، یک اختروش واحد بسیار فراتر از آن‌ها قرار دارد.

در سال ۱۹۱۵، انیشتین  ادعا کرد که گرانش در نتیجه اجسام عظیمی است که بافت جهان را به هم می‌ریزد، چیزی که او آن را فضا زمان نامیده است. از آن پس، متخصصان توانستند نظریه نسبیت عام او را در منظومه شمسی آزمایش کنند و ثابت کنند که کار پیشگامانه او با صد‌ها حلقه انیشتین قابل بررسی است.

ثبت حلقه زیبای انیشتین در فاصله 3.4 میلیارد سال نوری توسط تلسکوپ فضایی هابل

توماس کالت، از انستیتوی کیهان شناسی و گرانش در دانشگاه پورتسموث، که یک حلقه دیگر انیشتین را در سال ۲۰۱۸ کشف کرد، او در بیانیه‌ای گفت: نسبیت عام پیش بینی می‌کند که اجسام عظیم تغییر شکل فضا-زمان را ایجاد می‌کنند. این بدان معنی است که وقتی نور از کهکشان دیگری عبور می‌کند، مسیر نور منحرف می‌شود. اگر دو کهکشان در امتداد خط دید ما تراز شوند، این می‌تواند پدیده‌ای ایجاد کند که به آن لنز گرانشی قوی می‌گویند، جایی که ما چندین تصویر از کهکشان پس زمینه را مشاهده می‌کنیم.

اگر جرم کهکشان پیش زمینه را بدانیم، مقدار جدایی بین چندین تصویر به ما می‌گوید که آیا نسبیت عام نظریه درستی از گرانش در مقیاس کهکشانی است یا خیر. "داده‌های تلسکوپ هابل یک هفتم نقطه نور را در مرکز آن شناسایی کرد، که پنجمین تصویر کمیاب از اختروش دور است. این پدیده نادر ناشی از وجود دو کهکشان در مرکز است که به عنوان یک عدسی عمل می‌کنند.


بیشتر بخوانید


انتهای پیام/

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.