به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان،‌می‌گویند «خشت اول، چون نهد معمار کج؛ تا ثریا می‌رود دیوار کج» این خشت اول از آن نکته‌هایی است که نباید از یاد برود. خشت اول در تربیت فرزند، خشت اول در تضمین سعادت دنیایی او، خشت اول در سلامت نفسش و ... همه و همه مدیون آموزش دادن سبک زندگی دینی و مهدوی است.

اصولاً آموزش دادن قرآن و احکام اسلامی و آشنا کردن او با امام زمان (عج) به فرزند، تا اندازه‌ای اهمیت دارد که حضرت امیرالمؤمنین امام علی (ع) آن را اولین گام در تربیت فرزند می‌داند که تا به طور کامل انجام نشده، نباید به کار دیگری مشغول شد.

حقی بر عهده پدر و مادر

پیغمبر اسلام صلی‌الله علیه و آله فرموده‌اند: «هر کس از دنیا برود در حالی که امام زمان خود را نشناسد، به مرگ جاهلیت مرده است.» (کمال الدین و تمام النعمة، صفحه ۴۰۹) از این حدیث شریف می‌توان نتیجه گرفت که آشنا کردن فرزند با امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف، در کنار آموزش دادن قرآن و احکام اسلامی یکی از حقوقی است که از طرف خداوند بر عهده هر پدری گذاشته شده است.

چراکه در این مورد، حضرت علی علیه السلام فرموده‌اند: «حق فرزند بر پدر این است که: نام نیکو بر او بگذارد، نیکو تربیتش کند و قرآن را به او بیاموزد.» (بحارالانوار، جلد ۷۴، صفحه ۸۵)

در عین حال اهمیت یاد دادن قرآن و احکام اسلامی به فرزندان تا اندازه‌ای است که حضرت علی علیه السلام در وصیت خود به امام حسن علیه السلام در کتاب شریف نهج البلاغه می‌فرمایند: «چنین دیدم که قبل از هر چیز، کتاب خداوند عزوجل و تفسیر و تأویل آن و شرایط و احکام اسلام و حلال و حرام آن را به تو آموزش بدهم و جز این، به چیزی نپردازم.»

از این سخن شریف مشخص می‌شود که آشنا کردن فرزند با سبک زندگی مهدوی یکی از اصول اساسی در تربیت فرزند به حساب می‌آید و پدر و مادر‌های مسلمان با هیچ بهانه‌ای نباید از آموزش دادن اصول زندگی مهدوی به فرزند خود غافل شوند. چراکه در کتاب حلیه الاولیاء به نقل از ابورافع، صحابی پیغمبر اسلام صلی‌الله علیه و آله، نوشته شده که پیغمبر اکرم صلی‌الله علیه و آله فرمودند: «ای ابو رافع! برای روز نیازمندی‌ات (قیامت)، چه کرده‌ای؟» در جواب عرض کردم: «برای آن روز باید پس‌انداز کنم؟»

آن حضرت فرمود: «بله. چه قدر پول داری؟» گفتم: «چهل هزار دینار دارم و همه را برای خداوند متعال می‌دهم.» فرمود: «نه. مقداری را ببخش و مقداری را نگه دار و به فرزندانت رسیدگی کن» گفتم: «ای پیامبر خدا! آیا همان طور که ما بر آن‌ها حق داریم، آن‌ها هم بر ما حق دارند؟» فرمود: «آری. حق فرزند بر پدر، این است که قرآن را به او آموزش دهد.»

پاداش فراوان آموزش احکام اسلامی و مهدوی به فرزندان

ابن شهرآشوب در کتاب المناقب نوشته است که عبدالرحمان سلمی، سوره حمد را به فرزند امام حسین علیه السلام آموخت. وقتی کودک، آن سوره را برای پدرش خواند، امام حسین علیه السلام هزار دینار و هزار خلعت به عبدالرحمان دادند و دهان او را پر از مروارید کردند.

بعضی از مردمی که آنجا بودند، بر این کار امام علیه السلام خرده گرفتند؛ اما حضرت فرمودند: «این پاداش کجا و عطای او (یعنی تعلیم دادن سوره حمد) کجا؟!»

از این روایت مشخص می‌شود که پدر و مادر هر اندازه که برای یادگیری قرآن و احکام اسلامی فرزند خود هزینه کنند، برای آن‌ها مفید است. چون با این کار فرزندشان به خیری دست پیدا می‌کند که باقیات صالحات برای والدین هم خواهد بود.

درآمد معلم قرآن

در همین مورد در کتاب الکافی هم آمده است که: فضل بن ابی قره از امام صادق علیه السلام سؤال کرد: «بعضی از مردم می‌گویند که درآمد معلم قرآن حرام است!» امام صادق علیه السلام در جواب به او فرمودند: «دروغ می‌گویند. آن‌ها دشمنان خدا هستند و با این بهانه‌ها می‌خواهند که قرآن را تعلیم ندهند. اگر کسی به اندازه دیه فرزندش را هم به معلم قرآن بدهد، برای معلم، حلال است.»

بنابراین هیچ تفاوتی ندارد که پدر و مادر، خودشان قرآن خواندن و سبک زندگی مهدوی را به فرزند خود آموزش می‌دهند و یا او را به معلمی می‌سپارند تا این مسئولیت را بر عهده بگیرد.

در هر صورت، امامان معصوم علیهم السلام پدران و مادران را برای انجام این وظیفه بسیار مهم، تشویق کرده و اجر و پاداش معنوی خداوند را در قبال این عمل یادآور شده‌اند. تا اندازه‌ای که امام حسن عسکری علیه السلام فرموده‌اند: «خداوند به پدر و مادر پاداش فراوانی را عنایت می‌کند. اما مردم با شگفتی سؤال می‌کنند: پروردگارا! این همه لطف و تفضل درباره ما به چه دلیل است؟ اعمال ما شایسته چنین پاداشی نبوده است. در جواب آن‌ها گفته می‌شود: هذه بتعلیم کما ولد کما القرآن و تبصیر کما ایه بدین الاسلام؛ این همه عنایت و نعمت، پاداش شماست که به فرزند خود کتاب خدا، قرآن را آموخته‌اید و او را در آیین اسلام بصیر و بینا تربیت کردید.»

منابع:

نهج البلاغه
کمال الدین و تمام النعمه
بحارالانوار، جلد ۷۴
اصول کافی
المناقب
حلیه الاولیاء

منبع:تسنیم

انتهای پیام/