خطری بیخ گوش زمین/ موشکی در حال سقوط که محل فرود آن مشخص نیست

به گزارش خبرنگار حوزه فناوری گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از اسپیس دات کام،  موشک بزرگی که حامل ماژول مرکزی ایستگاه فضایی چین بود، به طرز کنترل نشده‌ای در حال ورود به جو زمین و سقوط است، اما هنوز مشخص نیست که در کجا فرود خواهد آمد.

بر اساس گزارش اسپیس دات کام، موشک لانگ مارچ ۵B چین پس از پرتاب بخشی از ایستگاه فضایی جدید چین به شکل T در روز پنجشنبه به وقت محلی در ونچانگ به طرز غیرقابل پیش بینی در حال سقوط به زمین است. ماژول ایستگاه فضایی ۲۲.۵ تنی «تیان‌هه» پس از انجام عملیات جداسازی ماژول، طبق برنامه ریزی انجام شده در مدار خود قرار دارد که اکنون انتظار می‌رود طی چند روز یا حدود یک هفته دوباره وارد جو زمین شود.

به گفته اسپیس دات کام، این یکی از بزرگترین موارد ورود مجدد کنترل نشده یک فضاپیما خواهد بود و به طور بالقوه می‌تواند در یک منطقه مسکونی فرود بیاید البته بر اساس تخمین متخصصان این احتمال هم وجود دارد که در مکانی غیرمسکونی مانند اقیانوس‌های زمین فرود آید که بیش از ۷۰ درصد کره زمین را در برمی‌گیرد. احتمال برخورد یک فرد خاص با بقایای فضایی یکبار در هر تریلیون تخمین زده می‌شود.

ترسیم مسیر این مرحله از سقوط موشک دشوار است، اگر غیرممکن نباشد، زیرا در محاسبه اثر کشش اتمسفر بر روی ماژول مرکزی عدم اطمینان بسیاری وجود دارد. جو زمین می‌تواند با فعالیت خورشیدی گسترش یابد یا با آن منقبض شود، تخمین دقیق اینکه موشک چه موقع و کجا سقوط می‌کند، دشوار است.

اسپیس دات کام، با بیان اینکه شیب مداری جسم ۴۱.۵ است، نوشت سرعت بالای بدنه موشک به این معناست که تقریبا هر ۹۰ دقیقه به دور زمین می‌چرخد و بنابراین تغییر فقط چند دقیقه‌ای در زمان ورود منجر به نقطه ورود مجدد هزاران کیلومتری می‌شود، به این معنا که می‌تواند  وارد هر نقطه از زمین  شود.

گفته می‌شود بیشتر بقایای موشک در جو می‌سوزند و فقط بزرگترین قطعات به زمین وارد می‌شوند. مرکز کنترل پرتاب نیز معمولا تمام تلاش خود را انجام می‌دهد تا آن تکه باقی مانده را به زمین بازگرداند و تخمین بزند که در کجا سقوط می‌کند.

جاناتان مک داول، اخترفیزیکدان دانشگاه هاروارد نقشه بازگشت لانگ مارچ ۵B را با سایر حوادث بزرگ که مهمترین آن‌ها بازگشت کنترل نشده ایستگاه فضایی ۷۶ تنی Skylab ناسا نزدیک به ۴۲ سال پیش بود، مقایسه کرده و می‎گوید کنترل کننده‌های زمینی توانستند ایستگاه فضایی را تا حدی بالای نقطه برنامه ریزی شده خود برای عبور از اقیانوس هند هدایت کنند، اما مسیر آن بسیار بیشتر از حد انتظار کشیده شد.

مک داول درباره بازگشت لانگ مارچ ۵B گفت این می‌تواند یک اتفاق بزرگ در میان حوادث اخیر به حساب آید، اما بدون شک بزرگ‌تر از Skylab ناسا نیست.

«تیان هه» ماژول پایه‌ای برای اولین ایستگاه فضایی چین است. این ماژول بزرگترین فضاپیمایی است که این کشور تاکنون ساخته است. طول آن ۱۸ متر و عرض آن در وسیع‌ترین نقطه آن ۴.۲ متر و جرمش ۲۲.۵ تن است.

ایستگاه فضایی چین قرار است در مدار پایین زمین در ارتفاع ۲۱۱ مایل (۳۴۰ کیلومتر) تا ۲۸۰ مایل (۴۵۰ کیلومتر) کار کند. بر اساس گزارش‌ها طول عمر این ایستگاه ۱۰ سال است، اگرچه با نگهداری و تعمیرات مناسب می‌تواند بیش از ۱۵ سال دوام داشته باشد.

چین یک پروژه شلوغ ساخت و ساز در ایستگاه فضایی را برنامه ریزی کرده است که بر اساس گزارش رسانه‌های دولتی باید تا آخر سال ۲۰۲۲ پایان یابد. دقیقا مانند ایستگاه فضایی بین‌المللی، مجموعه چینی شامل چندین ماژول خواهد بود که به ۱۰ پرتاب دیگر نیاز دارد: دو پرتاب ماژول دیگر، چهار ماموریت پرتاپ خدمه و چهار پرتاپ فضاپیمای باری.

بیشتر بخوانید 

• ماژول ایستگاه فضایی چین به مدار زمین پرتاب شد
• ۱۰ پرتاب دیگر برای تکمیل ایستگاه فضایی جدید چین
  
  

انتهای پیام/