در چه شرایطی امر به معروف و نهی از منکر تا پای جان لازم است؟ +صوت

تفسیر آیه ۲۱ سوره آل عمران

در برخی تفاسیر می‌خوانیم:بنی اسرائیل در اول روز آنهم در یک ساعت، چهل و سه نفر از پیامبران الهی و یکصد و دوازده نفر از آمران به معروف را به درجه شهادت رساندند. البتّه ناگفته پیداست که در زمان پیامبراسلام (ص) گروهی که انبیا را شهید کنند نبودند، ولی، چون زنده‌ها به کار گذشتگان و نیاکان خود راضی بودند، خداوند در این آیه، کسانی را که به خاطر رضایت قلبی، شریک جرم نیاکان هستند، با خطاب «بشّرهم» مورد انتقاد و تهدید قرار داده است.

بیشتر بخوانید

سؤال:از شرایط وجوب امر به معروف و نهی از منکر آن است که خطری در کار نباشد، ولی در این آیه از کسانی که برای نهی از منکر تا پای جان ایستاده اند، ستایش شده است، علّت چیست؟

پاسخ:اوّلاً:شرایط افراد و نوع معروف ومنکر تفاوت می‌کند؛ گاهی منکر، حکومت یزید است که امام حسین (ع) برای نهی از آن به کربلا می‌رود وشهید می‌شود، می‌فرمایند:هدف من از این حرکت و قیام، امر به معروف و نهی از منکر است، امّا گاهی منکر در این حدّ نیست بلکه گناهی است که باید میان خطر ومفسده گناه و از دست دادن مال، جان و آبرو مقایسه و با توجّه به اهمیّت و اولویّت عمل کرد.

ثانیاً:شاید مراد از کسانی که در این آیه مورد ستایش قرار گرفته اند آن‌هایی باشند که خود پیش بینی شهادت نمی‌کردند، ولی ستمکاران آنان را به شهادت رساندند.

پیام‌های آیه ۲۱ سوره آل عمران

۱-از اعتقادات انحرافی و کفرآمیز، اعمال خطرناکی همانند قتل و کشتار انبیا سر می‌زند. «یَکْفُرُونَ بِآیاتِ اللّهِ وَ یَقْتُلُونَ النَّبِیِّینَ»

۲-در شرایطی، اظهار حقّ لازم است؛ اگرچه به قیمت شهادت انبیا و اولیا باشد.

۳-دشمنان برای مقابله با حق، دست به کشتن پیامبران می‌زنند. «یَقْتُلُونَ النَّبِیِّینَ»

۴-گاهی طاغوت‌ها برای کشتن فرزانگان با تبلیغات، شایعات و توجیهات، کار خود را حقّ جلوه می‌دهند. «بِغَیْرِ حَقٍّ»

۵-نام کسانی که به عدالت دعوت می‌کنند وآمرین به معروف وناهیان از منکر، در ردیف انبیا برده شده است؛ لذا کیفر قاتلان آنان نیز همچون قاتلان پیامبران است. «فَبَشِّرْهُمْ بِعَذابٍ أَلِیمٍ»

انتهای پیام/