پنجشنبه خونین شهرکرد

به گزارش  گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از شهرکرد، امنیت واژه‌ای آشنا برای هر جامعه بشری با قومیت‌های مختلف است که در صورت خدشه‌دار شدن جان و مال مردم را به خطر می‌اندازد؛ جنگ مصداق بارز نقص این نعمت و مشیت خدایی است که خشونت شدید، گسیختگی اجتماعی، تلفات جانی، مالی زیادی به همراه دارد.

دولت‌ عراق‌ در ۲۶ شهریور ۱۳۵۹ با ارائه یادداشتی‌ رسمی‌ به‌ سفارت‌ جمهوری‌ اسلامی‌ ایران‌ در بغداد، اعلام‌ کرد که‌ اعلامیه‌ الجزایر و عهدنامه‌های‌ مربوط‌ به‌ مرز مشترک‌ و حسن‌ همجواری‌ و سه پروتکل‌ و پیوست‌های‌ آن‌ و دیگر موافقت‌نامه‌ها و یادداشت‌های‌ انضمامی‌ به‌ این‌ عهدنامه‌ را یکجا و یکجانبه‌ فسخ‌ کرده‌ است‌.

دولت عراق در ساعت ۱۴:۱۵ دوشنبه ۳۱ شهریور ماه ۱۳۵۹، با هدف براندازی جمهوری اسلامی ایران، حمله همه‌جانبه‌ای را علیه ایران اسلامی آغاز کرد مناطق مرزی و استان‌های کشور از این حملات نظامی دچار آسیب‌های زیادی شدند.

امروز ۲۰ اسفند ماه، پس از گذشت ۳۳ سال از پایان جنگ سری به خیابان‌های بمباران شده شهرکرد زدم؛ خیابان‌های که یادآور پنجشنبه خونین این شهر بود.

درد، رنج و آمال حادثه بمباران شهرکرد در خاطرات تمام مردم شهر موجود بود، هرگاه از این حادثه سخن می‌گویند سکوت می‌کنند، آهی می‌کشند و گاه به یاد داغ عزیزان اشکی می‌ریزند.

یکی گفت: شما خبر نداری که چه اتفاقی افتاده بود اینجا!

دیگری گفت: واقعا وحشتناک بود؛ اون روز بچه های کوچکی بود که سوخته بودند.

و دیگری گفت: دود و آتش و سر و صدا در یک لحظه همه جا را گرفت، صدامیان جنایتکار شهرکرد را بمباران کردند، پنجشنبه خونینی بود که در یک لحظه به وجود آمد.

ساعت یازده و سه دقیقه صبح روز پنج شنبه، بيستم اسفندماه سال ۱۳۶۶ شمسی، در اثنای جنگ تحمیلی رژیم بعث عراق به سر کردگی صدام حسین معدوم، در حالیكه مردم سختكوش و زحمتكش استان چهارمحال و بختیاری در سرمای زمستان مشغول گذران زندگی بودند، ناگهان صدای آژير قرمز به صدا در آمد و شهرکرد مرکز اين استان هدف بمباران هواپیماهای جنگی دشمن قرار گرفت و اماکن مختلف مسکونی، اداری، آموزشی و درمانی بمباران شد.

بیشتر بخوانید

• فرشتگان تاریخ ساز

۲۶ شهید و ۱۲۸ مصدوم در بمباران هوایی شهرکرد

در این بمباران کور و بی هدف علاوه بر خسارات کلی و جزئی که به اماکن مختلف وارد شد مجموعاً ۲۶ نفر به شهادت رسیدند و ۱۲۸ نفر مرد، زن و کودک معلول، مجروح و مصدوم شدند.

ساختمان مرکز شهید قندی شهرکرد که هم‌اکنون مدیریت نگهداری و بهره‌برداری مخابرات در آن مستقر است یکی از مناطق بمباران شده در این حادثه بود که بخش‌هایی از ساختمان کاملاً ویران شد و بخش‌های دیگر آسیب‌های کلی دید.

در این واقعه ۶ نفر از کارمندان اپراتور به نام‌های خداداد فتح الهی، علی حیدری‌نیا، امرالله جهانگیریان، اکبر رفیعی، بهمن محمدی احمد محمودی و سید رسول هاشمی به شهادت رسیدند و حدود ۲۰ نفر از کارکنان این مرکز نیز مجروح و مصدوم شدند.

ورودی مرکز بهداشت شهرستان شهرکرد نقطه دیگری است که در این بمباران مورد هدف قرار گرفت، این هدف‌گیری منجر به تخریب کامل ساختمان نشد ولی خسارت زیادی وارد کرد و شهدا و مجروحان زیادی از کارکنان مرکز و رهگذران بر جای گذاشت.

رحمان امینی، منوچهر احمدی، الیاس بهارلو و خیرالله نادعلی چهار شهید این مرکز هستند، ۶ نفر نیز از کارکنان شامل چهار مرد و دو زن مجروح شدند.

دبستان بهار آزادی شهرکرد نیز مورد اصابت ترکش‌های فراوان ناشی از بمباران منزل مسکونی مجاور قرار گرفت که در حال حاضر آثار آن بر دیوارهای ساختمان اصلی کاملاَ مشهود است، در اثر اصابت ترکش به دفتر مدرسه دو نفر از آموزگاران کلاس‌های پنجم که در حال تصحیح اوراق امتحانی بودند به نام‌های مرتضی شیرزاد و سید حسین مطلبیان به شهادت رسیدند و با متلاشی شدن اجساد مطهرشان دفتر مدرسه به گوشت و خون آن‌ها رنگین شد.

در این حادثه پنج نفر دیگر از آموزگاران مجروح شدند اما با رعایت نکات ایمنی به هیچ یک از دانش‌آموزان آسیبی وارد نشد. در حادثه بمباران شهرکرد افراد زیادی از مردم رهگذر یا بانوان خانه‌دار شهید و مجروح شدند.

منیژه نوربخش یکی از جانبازان این حادثه گفت: در هنگام رخ دادن حادثه بمباران شهرکرد در آشپزخانه منزل مسکونی که در مجاورت مخابرات بود با فرزند پسر سه ساله‌ام حضور داشتم، دختر و مادرشوهرم نیز در حال بالا آمدن از پله‌ها بودند.

او ادامه داد: هیچ صدایی از آژیر وضعیت اضطراری یا پرواز جنگنده‌های عراقی نشنیدم و وقتی به هوش آمدم در بیمارستان بستری بودم.

این بانوی جانباز اضافه کرد: من و فرزند پسرم دچار مجروحیت از ناحیه سر و پا شدیم و دختر ۱۲ ساله‌ام و مادرشوهرم نیز به شهادت رسیدند.

پریوش صدری یکی دیگر از بانوان خانه‌دار با میزان جانبازی ۵۵ درصد است که در حادثه بمباران جنگنده‌های عراق در شهرکرد خانه مسکونی‌اش مورد اصابت بمب قرار گرفت.

او گفت: در این حادثه از ناحیه سر و دو دست مجروح شدم به گونه‌ای که ابروی چپم بی حس و آثار ترکش‌ها در صورت و سرم مشخص است.
از مجموع ۲ هزار و ۴۳۶ شهید استان چهارمحال و بختیاری، ۱۵ نفر شهدای زن هستند که بر اثر بمباران شهرکرد و اهچنین خوزستان به شهادت رسیده اند.

جنگی که در ۳۱ شهریور سال ۱۳۵۹ توسط همه ظالمان جهان و به دست صدام بعثی به جمهوری اسلامی ایران تحمیل شد، با نزدیک به ۴۵۰ هزار نفر کشته، حدود ۱,۵ میلیون نفر مجروح، بیش از ۹۰ هزار اسیر و بیشتر از ۲۰۰ میلیارد دلار هزینه و ۱۵۰۰ میلیارد دلار خسارت برای طرفین در تابستان سال ۱۳۶۷ به پایان رسید.

آنچه در این جنگ مشهود بود رهبری ولایی، وحدت مردم و هم‌صدایی مردم و مسئولان بود، امروز هم جنگ و هجمه دشمن را می‌توان در چهره‌های پر درد مردم دید، مردم ما هنوز در سایه ولایت مقام معظم رهبری می‌جنگند ولی آنچه شرایط را تغییر داده  بی‌مهری برخی مسئولان است.

انتهای پیام/ش