داستان پر طمطراق یک اثر باستانی؛ از گذشته تا به امروز

به گزارش خبرنگارحوزه میراث و گردشگری  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، کشور ما از بدو پیدایش تا به امروز بستر شکل‌گیری اتفاقات مختلفی بوده و داستان‌های متعددی را در دل خود پنهان کرده است. این داستان‌ها با تار و پود ایران درهم‌آمیخته‌اند و پازلی زیبا را تشکیل‌داده‌اند. بیستون یکی از قطعات ارزشمند تاریخ سرزمین ما است و همچون سایر قطعات تاریخ کشورمان آنچنان جذاب و انکارناپذیر است که در مرکز توجه جهانیان قرار گرفته است.

سید جلال‌الدین کزازی، استاد دانشگاه، شاعر، نویسنده، مترجم، شاهنامه‌پژوه و پژوهشگر در این خصوص به خبرنگار حوزه میراث و گردشگری  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان،گفت:سنگ نبشته بیستون یکی از گرانسنگ‌ترین، گرامی‌ترین یادگار‌های باستانی است نه تنها در ایران در پهنه جهان هم، زیرا این سنگ‌نوشته در گونه خود بی‌همتاست هم از دید چندی هم از دید چونی. این اثر از دید چندی گسترده‌ترین، فراخ‌دامان‌ترین سنگ‌نوشته است و از دید چونی تاریخ کنده در سنگ. پادشاه بزرگ هخامنشی داریوش در این سنگ‌نوشته سرگذشت فرمانروایی خود را آورده است. کشور‌هایی را که گشوده است، دشمنانی را که از میان برداشته است.

او افزود:در آن سنگ‌نوشته به بخشی از تاریخ ایران که چگونگی آن هنوز به درستی روشن نیست نیز پرداخته شده است. به شورش گئومات‌های مغ که رخدادی است بسیار پرآوازه، فراموش ناشدنی، زیرا که کارکردی ژرفی داشته است در تاریخ و فرهنگ ایران به گونه‌ای که تاریخ‌نگار کهن یونانی هرودوت نیز در تاریخ‌نامه خود از آن یاد کرده است نوشته است ایرانیان جشنی دارند که هر سال برگزار می‌شود به نام جشن مغ‌کشی؛ که خواست از مغ همان گئومات است که با فریب و نیرنگ خود را بردیا شاهزاده ایرانی دانست که بایست پس از پدر بر تخت می‌نشست، چندی فرمان راند.

این پژوهشگر بیان کرد:سنگ‌نوشته بیستون به ۳ زبان بر سینه تخت و ستبر کوه کنده شده است. متن نخستین به زبان هخامنشی یا فارسی باستان است.

بیشتر بخوانید:

ثبت جهانی آثار ملی با هدف تبدیل کشور به مقصد مهم گردشگری جهانی

تاریخ ۱۳ جولای ۲۰۰۶ برابر با ۲۲ تیرماه ۱۳۸۵ یادآور تأکید جهانیان به شکوه تاریخ ایران است. در این روز بیستون که با توجه به معنای لغوی نامش جایگاه خدایان است، در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار گرفت، اما این اول مسیر بود، زیرا اگرچه به دست آوردن جایگاهی جهانی برای آثار تاریخی کشورمان اهمیت زیادی دارد، اما با توجه به تجربیات جهانی و ملی، حفظ یک جایگاه بین‌المللی از به دست آوردن آن جایگاه دشوارتر است.

کزازی در پاسخ به این سؤال که آیا تا به امروز به درستی و آنچنان که باید و شاید از سنگ‌نوشته بیستون به عنوان یک اثر ملی و جهانی محافظت شده است، گفت:از نگاهی فراخ و فراگیر اگر من بخواهم به پرسش شما پاسخ بدهم آن پاسخ این است. نه. اگر تلاش‌هایی را که در ایران انجام می‌پذیرد در ارج‌نهاد و گرامیداشت این یادگار‌های شگرف و کهن با آنچه مردمان کشور‌های دیگر در این زمینه انجام می‌دهند، بسنجیم خواهیم دید که این تلاش‌ها آنطور که باید انجام نمی‌گیرند.

او افزود:هر کدام از گنجینه‌ها سرمایه‌ای بزرگ است از دیدگاه‌های گوناگون که من به یکی از آن‌ها که در این روزگار ارج و ارزشی یافته است، می‌پردازم. آن هم سرمایه اقتصادی است. اگر ما از آثار باستانی و تاریخی به شایستگی بهره ببریم و آن‌ها را از گزند و آسیب به دور بداریم، سرچشمه پایان‌ناپذیری خواهیم داشت در درآمدزایی. ایران ما در جهانگردی یکی از غنی‌ترین سرزمین‌های جهان است، اما ما از سرمایه خودمان به درستی بهره نمی‌بریم. جهانیان با این یادگار‌ها آشنایی ندارند اگر هم آشنایی داشته باشند زمینه به درستی فراهم نشده است به ایران بیایند و آن‌ها را از نزدیک ببینند. شما با نگاهی گذرا به آسانی می‌توانید ببینید که کشور‌های دیگر از نداشته‌های خود داشته می‌سازند، اما ما شکوهمندترین، گرانسنگ‌ترین و هنری‌ترین یادگار‌های باستانی را ناشناخته می‌گذاریم.

انتهای پیام/