به دنبال تصویب طرح حضور زنان در ورزشگاه آزادی؛
حضور زنان در ورزشگاه آری یا نه؟
بعد از تصویب طرح حضور زنان به عنوان تماشاچی بازی های ملی در ورزشگاه آزادی، احتمال می رود در آینده این طرح در مورد بازی های اسیایی نیز اجرا شود و شهرستان ها میزبان بازی هایی با حضور تماشاچی زن و مرد باشند.
به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از مشهد ، چند روز پیش معاون حقوقی وزارت ورزش اعلام کرد زنان می‌توانند برای تماشای بازی‌های ملی به ورزشگاه بروند و قرار است از ۱۸ مهر زنان برای تماشای بازی ایران- کامبوج به ورزشگاه آزادی بروند. این طرح در پی فشار‌های فیفا مبنی بر اینکه بازی‌های مقدماتی جام جهانی ۲۰۲۲ باید با حضور زنان در ورزشگاه آزادی برگزار شود، این طرح تصویب شد با توجه به اینکه به تدریج این قضیه درباره بازی‌های آسیایی صدق می‌کند و تیم پدیده نیز از تیم‌های حاضر در این بازی‌ها است در آینده نیز ممکن است شرایط مشابه در مشهد ایجاد شود. حال ممکن است این سوال مطرح شود با توجه به هویت مذهبی شهر مشهد این طرح در مشهد قابلیت اجرا دارد یا نه؟
مساله اول اینست که وقتی قرار است طرح مهمی مثل طرح حضور زنان در ورزشگاه‌ها تصویب و اجرایی شود، چه مقدماتی قبل از آن باید فراهم شود؟
سعیده مصطفوی (دانشجوی دکترای روانشناسی بالینی و متخصص در حوزه سلامت روان) می‌گوید: معمولا وقتی قرار است تصمیمی برای کل جامعه تصویب باید این طرح قبل از اجرا نظر سنجی شود.
او ادامه می‌دهد:درباره تصویب حضور زنان در ورزشگاه نیز باید مشخص شود، این خواسته از سوی چه تعداد از زنان جامعه مطرح شده است در حالیکه چنین اقدام کارشناسانه‌ای قبل از تصویب این قانون انجام نشده و بیشتر یک موج روانی در جامعه ایجاد شد که انگار از سوی همه زنان طرح حضور در ورزشگاه مطالبه شده است و عده‌ای نیز از این جو روانی استفاده کردند.
این متخصص و صاحبنظر حوزه سلامت روان می‌گوید: همچنین تبعات تصویب یک قانون باید در جامعه سنجیده در همه زمینه‌های فرهنگی و اجتماعی سنجیده شود، اما این سنجش درباره این طرح وجود نداشته است.
مصطفوی ادامه می‌دهد: ضمن اینکه قبل از تصویب طرح و قانون موثری مثل حضور زنان در ورزشگاه باید آموزش‌هایی از طریق رسانه‌ها و نهاد‌های مسئول ارائه شود تا جامعه نیز آمادگی پذیرش حضور زنان در ورزشگاه داشته باشد در حالیکه چنین آموزش‌هایی قبل از تصویب این قانون وجود نداشت.
در ادامه پای صحبت‌های تکتم بهرامی از فعالان حوزه زنان در مشهد نشستم این استاد جامعه شناسی می‌گوید: زمینه فرهنگی مشهد و تهران چندان تفاوتی ندارد که ممنوعیتی برای ورود بانوان به ورزشگاه‌ها وجود داشته باشد.
او ادامه می‌دهد: نهاد‌های آموزشی محلی مثل شهرداری یا استانداری می‌توانند از طریق آموزش‌های شهروندی در این زمینه فرهنگ سازی کنند تا زمینه و ظرفیت پذیرش بین مردم شهر ایجاد شود.
این فعال حوزه زنان تاکید می‌کند: حضور بانوان در ورزشگاه‌ها به عنوان تماشاچی یک حق برای آنها است و نیروی انتظامی می‌تواند زمینه امنیت بانوان را در ورزشگاه فراهم کند.
الهام میرزایی (کارشناس ارشد الهیات و از فعالان فرهنگی مشهد) می‌گوید: این طرح در شهری با زمینه مذهبی مثل شهر مشهد قابلیت اجرا ندارد، زیرا معمولا ورزشگاه‌ها محل تخلیه هیجانات است و به هر حال بانوان نیز تحت تاثیر جو ورزشگاه هیجاناتی را از خود بروز می‌دهند و به طور مسلم بروز این صحنه‌ها در شهر مذهبی مثل مشهد خوشایند نیست.
زینب جعفریان(کارشناس ارشد مطالعات زنان و خانواده و مشاور خانواده) معتقد است: شهر مشهد به عنوان یک کلانشهر بافتی مذهبی دارد و اجرای طرحی مثل حضور تماشاچیان زن به همراه مردان در ورزشگاه با زمینه مذهبی این شهر تناسبی ندارد ضمن اینکه مردم مشهد نیز پذیرای اجرای این طرح نخواهند بود.
او ادامه می دهد:این طرح استفاده ابزاری از زن است زیرا موافقان این طرح معتقد هستند حضور زنان در ورزشگاه ها باعث رعایت عفت کلامی و کاهش وندالیسم(تخریب وسایل عمومی) خواهد شد در حالیکه ابتدا باید فضای مناسب در ورزشگاه برای حضور زنان در ورزشگاه فراهم شود.
انتهای پیام//م.م
