به گزارش خبرنگار سیاست خارجی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، دیدار ترامپ و کیم جونگ اون رهبران آمریکا و کره شمالی در "سنگاپور" پس از سالها کشمکش سیاسی بین این دو کشور خبر بسیار قابل توجه و پربازدید چند هفته گذشته در رسانهها بود، اما موضوع زمانی جالبتر شد که محل دیدار آینده لاوروف و پمپئو وزیران خارجه روسیه و آمریکا از بین گزینههای احتمالی شامل سوئد، سوئیس و مغولستان، کشور سنگاپور اعلام شد! و این سوال در افکار عمومی دنیا به وجود آمد که چرا این کشور از میان تمام کشورهای دنیا برای محل این دیدارها برگزیده شده است.
سنگاپور یکی از ۳ شهر-کشور جهان در کنار موناکو و واتیکان است. این شهر-کشور متشکل از ۶۳ جزیره کوچک بوده و یکی از ثروتمندترین کشورهای جهان محسوب میشود. پایان جنگ جهانی دوم همزمان با خاتمه اشغال سنگاپور توسط ژاپن و استقلال این کشور از مالزی بود. این رویداد در ۹ اوت ۱۹۶۵ رخ داد و با ایجاد تغییراتی در قانون اساسی رئیس کشور، حکم رئیس جمهور و مجلس قانون گذاری هم به پارلمان کشور تغییر نام داد. سنگاپور به دلیل موقعیتهای جغرافیایی و بندری خاص خود متکی به مبادلات بازرگانی خارجی بوده و از این رو داشتن روابط حسنه با کشورهای جهان را اساس سیاست خارجی خود به نفع پیشرفت اقتصادی و رفاه مردم قرار داده است.
سنگاپور اعلام کرده که ۲۰ میلیون دلار آمریکا برای برگزاری این دیدار هزینه کرده است، رقمی که موجب اعتراض برخی از شهروندان این کشور شد. channelnewsasia گزارش میدهد که برخی کارشناسان بازاریابی میگویند پوشش تولید شده از این رویداد میتواند ارزش بیش از ۱۰ برابر آن داشته باشد. اولیور چونگ، مدیر اجرایی، ارتباطات و بازاریابی در هیئت مدیره گردشگری سنگاپور، میگوید که این کشور بر روی نقشه مخاطبان بین المللی قرار میگیرد و در واقع منظور همان صنعت گردشگری است که در حدود ۴ درصد تولید ناخالص داخلی سنگاپور در سال است و اطلاعات خبرنگار آنلاین Expedia نشان میدهد که جستجوی مشتریان جهانی برای سفر به سنگاپور در تاریخ ۱۰ ژوئن و ۱۱ ژوئن نسبت به روزهای مشابه سال ۲۰۱۷ افزایش یافته است این درحالی است که چند ماه پیش مجله شیوه زندگی "Time Out" سنگاپور را در میان شهرهای با هیجان کم درجهان قرار داده بود.
شاید یکی دیگر از دلایلی که این کشور به عنوان میزبان این نشست انتخاب شد، وجود قوانین سخت برای برگزاری تظاهرات در اماکن عمومی است. برای مثال تظاهرات در این کشور نیاز به کسب مجوز داشته و شرکت اتباع خارجی در تظاهرات ممنوع است. این کشور بالاترین رتبه در حفظ نظم و خدمات امنیتی و اطلاعاتی را در میان کشورهای جهان دارد. بر اساس گزارش سایت «SafeAround»، سنگاپور امنترین کشور در آسیا است و رتبه ششم را در میان امنترین کشورهای جهان از آن خود کرده است. این کشور یکی از بزرگترین و حرفه ایترین نیروهای امنیتی در جهان را دارد و نزدیک به ۶ میلیون شهروند آن مجبور به گذراندن خدمت نظامی اجباری هستند. از سوی دیگر، این کشور پایینترین آمار جرم و جنایت را در میان کشورهای جهان دارد و از زیرساختارهای امنیتی بسیار پیچیده و پیشرفتهای برخوردار است و به همین جهت است که یکی از امنترین کشورهای قاره آسیا محسوب میشود.
سنگاپور به دلیل وسعت کم و نداشتن عمق استراتژیک، شدیدا در مقابل تجاوز خارجی آسیب پذیر بوده و این عوامل بود که توانست این کشور را به شدت در مقابل هر گونه مناقشه مسلحانه و تجاوز آسیب پذیر کند. سنگاپور، آمریکا را به عنوان بازوی اصلی حفظ ثبات منطقهای به شمار میآورد و در همین راستا هم از حضور نیروهای نظامی آنها در منطقه قویا جانبداری میکند و از این رو، تأسیسات و تسهیلات بندری و هوایی قابل توجهی در اختیار نیروهای آمریکایی قرار داده است.
در حال حاضر سنگاپور یکی از اعضای جنبش عدم تعهد بوده و در جهت تقویت بیشتر منابع اقتصادی که از اولویتهای سیاست خارجی این کشور است بیشترین توجه را به آمریکا، اتحادیه اروپا، ژاپن، آسه آن، اپک و اخیراً به چین دارد. همچنین آنها درحال حاضر با ۱۵۲ کشور، روابط حسنه دارند، همچنان که پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، سنگاپور روش عادی سازی روابط را دنبال کرده و در محاصره اقتصادی علیه جمهوری اسلامی ایران شرکت نکرده و ایران هم همکاریهای وسیعی در زمینه برق و ایجاد تأسیسات آب شیرین با سنگاپور داشته است و کشتیهای ایرانی از تسهیلات بندری این کشور استفاده میکنند.
یک مقام کاخ سفید در توضیح این مسئله که چرا سنگاپور به جای سوئیس، مغولستان و منطقه غیرنظامی مرز دو کره به عنوان میزبان دیدار ترامپ و کیم انتخاب شد به سی ان بی سی میگوید که آنها خواستار میزبانی بودند و همچنین سنگاپور یکی از معدود کشورهایی است که به طور همزمان با آمریکا و کره شمالی روابط دیپلماتیک داشته همین طور سابقه میزبانی از نشستهای مهم بین المللی دیگر هم در کارنامه این کشور قرار دارد. این کشور در سال ۲۰۱۵ برگزار کننده نشست میان رئیس جمهوری چین و رئیس سابق تایوان بود.
"دستهایمان را به نشانه تسلیم بالا نبردیم اما از ما درباره برگزاری این دیدار سوال شد که آمریکاییها ابتدا به سنگاپور نزدیک شدند و پس از آن کره شمالی به سمت ما آمد و در عین حال به نظرم سنگاپور میتواند به خود افتخار کند، زیرا طرفین میدانند که ما بی طرف، قابل اعتماد، قابل اتکا و بی خطرهستیم". این بخشی از سخنان ویویان بالاکریشنان، وزیر امور خارجه سنگاپور درباره علل برگزاری نشست ترامپ و کیم بوده که شاید بتوان میزان علاقه و تمایل سنگاپوریها در زمینه برگزاری این نشست در کشوران را فهمید.
واشنگتن پست در گزارشی مینویسد که روابط آمریکا و کره شمالی بسیار مطلوب به نظر میرسد و دو کشور توافق کردند، توافقنامه تجارت آزاد دوجانبه را تحت حکومت جورج دبلیو بوش امضا کنند و در سال ۲۰۱۲ نیز دولت اوباما توافق کرد که سنگاپور را به عنوان یک شریک استراتژیک ارتقا دهد و همچنین سه سال بعد، دو کشور موافقت نامه امنیتی ارتقا یافتهای را امضا کردند. سنگاپوریها روابط دیپلماتیک با کره شمالی را در سال ۱۹۷۵ برقرار کردند، همچنان که کره شمالی در سنگاپور سفارت دارد، ولی روابط میان دو کشور تحت تأثیر ترور سال گذشته برادر ناتنی کیم جونگ اون در مالزی و همچنین حمایت سنگاپور از تحریمهای شورای امنیت سازمان ملل متحد درباره کره شمالی، تحت تأثیر قرار گرفته، اما هنوز هم ادامه دارد. پایگاه خبری CFR مینویسد که چین یکی از قدرتهای تاثیرگذار در جهان نیز با سنگاپور روابط بلند مدت و گاهی اوقات عاطفی دارند و پکن احتمالا سنگاپور را به برگزاری این نشست در مغولستان، سوئد یا سوئیس ترجیح داده است.
سنگاپور گرچه متحد رسمی ایالات متحده نیست، ولی احتمالا امروز نزدیکترین همراه آمریکا درجنوب شرقی آسیا و شریک عمده تجاری برای آنها به حساب میآید و این در حالی است که سنگاپور در تلاش برای حفظ و توسعه روابط سازنده با چین، کره شمالی، روسیه و اروپا و سایر کشورهایی است که اغلب با آمریکا دوست و مشترک صمیمی نبوده و به نوعی مخالف سیاستهای آمریکا در سطح بین الملل هستند، همچنان که سنگاپور یکی از معدود کشورهایی است که هنوز سفارتخانه کره شمالی را میزبانی میکند و با وجود تحریمهای سازمان ملل، هنوز هم حداقل دو شرکت سنگاپور ادعا میکنند در سال جاری به کار با کره شمالی ادامه میدهند و در همین حال، به علت عدم نظارت دقیق کشتیهای حمل و نقل بین پیونگ یانگ و سنگاپور توسط مقامات سنگاپور، آمریکاییها از این موضوع ناراحت میشوند و این در حالی است که دولتهای قبلی ایالات متحده مانند کلینتون و اوباما سعی کرده اند سنگاپور را برای متوقف کردن فعالیت تجاری خود با پیونگ یانگ متقاعد سازند که شواهد حاکی از آن است که در این زمینه موفقیتی کسب نکردند. در نهایت با نگاهی به شرایط موجود متوجه تمایل سنگاپور به برگزاری این دست نشستها می شویم که به دلیل وابستگی شدید منافعشان به غربیها و همچنین علاقه آمریکا و سایر قدرتهای جهان به حضور در کشوری که با اغلب کشورهای دنیا از جمله کره شمالی روابط دیپلماتیک مطلوب داشته و از ضریب امنیتی بالایی هم برخوردار است.
انتهای پیام/
و به سایر کشور ها باج نمی دهند