به گزارش خبرنگارحوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛سوره فلق یكصد و سیزدهمین سوره در مكه نازل شده است و 6 آیه دارد. این سوره را «معوذتین» می نامند.
در علت نامگذاری این سوره به معوذتین گفته اند: رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم همواره حسینین علیهم السلام را با این دو سوره تعویذ می نمود و با قرائت این دو سوره دو فرزندش را در پناه خداوند قرار می داد.
هم چنین از امام صادق نقل شده است: لبید بن اعصم یهودی رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم را سحر كرد و ایشات تحت تأثیر سحر بود مثلا وقتی می خواست از در برود در را نمی دید و با دست خود لمس می كرد. خداوند برای دفع سحر این دو سوره را نازل نمود.
از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم نقل شده است: هر كس این سوره را بخواند مانند این است كه همه كتاب های پیامبران الهی را قرائت كرده باشد.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ
بگو پناه مى برم به پروردگار سپيده دم (۱)
مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ
از شر آنچه آفريده (۲)
وَمِنْ شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ
و از شر تاريكى چون فراگيرد (۳)
وَمِنْ شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِي الْعُقَدِ
و از شر دمندگان افسون در گره ها (۴)
وَمِنْ شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ
و از شر [هر] حسود آنگاه كه حسد ورزد (۵)
انتهای پیام/