به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛ حالا به شما میگوییم دلایل زیادی وجود دارد که چنین احساسی را در بزرگسالان توجیه میکند.
از پدر و مادر خود زیاد شنیدهاید که انگار همین دیروز بود که داشتند برای سال نوی گذشته آماده میشدند و به این میماند که زمان از بالای سرشان در حال پرواز است. تعجبآور نیست، بلکه واقعیت است. برای افراد زمانی که به بزرگسالی پا میگذارند و دیگر بالغ میشوند، دیگر تعطیلات تابستانی زود به پایان میرسد و متوجه گذر آن نمیشوند.
زیست شناسان ابتدا تصریح میکنند که یک سال، در واقع یک سناریوی بسیار کوتاه از کل زندگی ما تا آن سنی است که در آن هستیم. بنابراین، برای یک کودک دو ساله، یک سال، نیمی از زندگی او و برای یک کودک 5 ساله، یک سال، یک پنجم زندگی اوست و به همین ترتیب برای یک فرد 25 ساله، یک سال تنها 25/1 زندگیاش میشود.
همچنین، زیست شناسان توضیح میدهند که با گذر عمر، خاطرات بیشتری در ذهن افراد شکل میگیرد و به تجربیات بیشتری دست پیدا میکنند. مثلا در سنین کودکی، بیشتر از زمان حال در حال کسب تجربه های جدید هستیم و زندگی بیشتر به یک روتین تبدیل شده است و کمتر مهارت های جدید یاد میگیریم، اما در سنین کودکی دائم در حال کسب تجربه های جدید هستیم و زندگی حالت روتین ندارد.
بنابراین، ما برای اینکه متوجه گذر زمان شویم، به آخرین خاطرات و تجربیات خود رجوع میکنیم و در مییابیم این زمان به زمان کنونی نزدیکتر است. این امر توضیح میدهد که چگونه یک روز پر از فعالیت های جدید، بر خلاف تصور، زمان آهسته میگذرد ( یعنی تصور نمیکنیم این همه فعالیت در یک روز انجام شود ). در حالی که در یک روز بدون هیچ فعالیتی، زمان به سرعت به پایان میرسد. « کلودیا هاموند » نویسنده، در گفتوگو با B.B.C ) ( توضیح میدهد که این موضوع که با افزایش سن، احساس میکنیم زمان سریعتر میگذرد، یکی از اسرارآمیزترین تجربههای زمان است. او میگوید: یک هفته به طور متوسط که در حافظه ما جای زیادی اشغال نکند، توهم این را به ما میدهد که زمان سریعتر در حال گذر است.
در واقع او معتقد است که ارزیابی گذشته نگر ما از گذر زمان بر مبنای تعداد خاطرات جدید قرار دارد که در بازهی زمانی خاصی ایجاد میکنیم. به عبارت دیگر، اگر در تعطیلات آخر هفته خاطرات جدید بیشتری در حافظهی ما ثبت شود، سفرمان طولانیتر به نظر میرسد.این پدیده که هموند آن را «پارادوکس تعطیلات» میماند، نشان میدهد.
درنهایت و به عنوان توجیه آخر چنین احساسی در افراد بزرگسال، میتوان گفت این امر بیولوژیکی است. با افزایش سن، متابولیسم بدن، مثل فعالیتهای تنفسی و ضربان قلب کاهش مییابد. بنابراین، کودکان با فعالیتهای متابولیسم بیشتر این تصور را دارند که زمان بیشتر از زمان واقعی گذشته است و به همین ترتیب در بزرگسالان، با کاهش ضربان قلب و تنفس، این تداعی میشود که زمان سریعتر در حال گذر است.
منبع:نوآوران آنلاین
انتهای پیام/